Na de keuken en het sanitair moesten we vandaag de deuren gaan kiezen. Dat ging ietsje vlotter dan het vorige: gewone witte kunststof deuren in de gangen, met zwarte klinken, en in de woonkamer twee van die vlakke, in de muur opgaande deuren, de ene met een magneet en een trekker, de andere effectief een pivoterende deur zoals we nu hebben naar onze gang, gewoon omdat dat ongelofelijk handig is, ook voor een rolstoelgebruiker.
We zaten bij een echt familiebedrijf in een uithoek van Ledeberg die ik absoluut nog niet kende: ergens gewrongen tussen de spoorlijn en de Hundelgemsesteenweg, maar wel met hele mooie hoekjes.
We hadden een afspraak om half negen, waren iets over negen terug buiten, en ik moest pas om tien over tien beginnen lesgeven. Niet de moeite om nog naar huis terug te keren, maar wat ging ik dat uur nog doen? Ik heb wat rondgelopen, heb nog een cacheke gezocht en ben dan naar school getrokken. De rug werkte hoegenaamd niet mee na die zware dag vandaag…
Ik heb lesgegeven, ben tegen half twaalf thuisgekomen – ook mijn eerstes hebben een projectweek – en ben pas om half drie weer wakker geworden.
Best dat het vakantie is: het is nodig.