Eerder schreef ik al dat we ons pa eind mei opnieuw naar het ziekenhuis hadden gebracht: hij was misselijk en had al meer dan een week niet gegeten, alleen maar overgegeven.
De eerste diagnose was, omdat ze begrijpelijkerwijs eerst zijn maag hadden onderzocht, een maagzweer. Maar toen bleek er dus echt wel meer aan de hand te zijn: een gezwel van een vijftal centimeter doorsnee in zijn dikke darm, wellicht kwaadaardig. Juist ja.
Een gesprek met de geriater bleek gelukkig zeer openhartig en realistisch: de operatie ging lang duren, valt onder zware operatie, maar zou op zich geen probleem mogen vormen. Een stoma valt wel onder de mogelijkheden, afhankelijk van hoe de operatie verloopt. Een groter probleem zouden zijn longen kunnen zijn: omdat hij chronische bronchitis heeft (COPD), zijn die behoorlijk zwak. De anaesthesist ziet het zitten, maar de kans zit erin dat zijn longen niet zomaar opnieuw overnemen na de kunstmatige beademing. In het ergste geval zal hij een paar weken op intensieve zorgen moeten liggen tot zijn longen het weer overnemen. Hmpf.
Maar, zoals ons pa zegt, er is geen alternatief, want dat gezwel moet effectief weg.
Morgen een afspraak bij de chirurg. Ugh. Maar dan mag hij wel mee naar huis, om nog een weekje op zijn gemak thuis te zijn. Dat zou moeten lukken. En dan volgende week dinsdagavond binnen om woensdag geopereerd te worden.
courage and hope for the best x