Update over ons pa, post-operatief

Ja, het gaat goed met ons pa, zo goed als kan. Oef.

Dinsdagavond heeft Jeroen hem binnengebracht, woensdag rond een uur of negen is de chirurg aan de operatie begonnen, en die ging toch wel vier uur duren, hadden ze gezegd.

Ik heb dus zelf even gebeld rond half twee naar recovery, en daar wisten ze me te zeggen dat de operatie net gedaan was, maar dat hij onderweg was naar Intensieve. Juist ja, dat was ik even vergeten: ze gingen hem voor alle zekerheid een nachtje op intensieve houden. De zeer behulpzame dame gaf me het nummer van intensieve, maar zei me nog even te wachten want hij was nog op transport, ze gingen dus toch nog niks weten.

Bon, een half uur later kreeg ik vlotjes iemand van IZ aan de lijn, en die bevestigde dat alles in orde was: ons pa was zelfs al even wakker geweest, de operatie was goed verlopen, er was geen stoma, en hij ademde zelfstandig. Ze wilde hem zelfs even doorgeven, ware het niet dat hij weer in slaap was gevallen.

Roeland is dan ’s avonds tijdens het bezoekuur even langs geweest, en ons pa was nog wat verward, maar voelde zich beter.

Gisteren tegen de middag is hij dan naar een gewone kamer op geriatrie verhuisd omdat alles eigenlijk prima was. Nu is het afwachten hoe zijn darmen gaan reageren op voedsel: eerst beschuitjes, dan licht verteerbaar, dan gewoon eten. Pas dan kan hij eventueel naar huis.

Maar al bij al is dit het best mogelijke scenario. Oh, enne… het gezwel was wel degelijk kwaadaardig.

 

Update over ons pa

Eerder schreef ik al dat we ons pa eind mei opnieuw naar het ziekenhuis hadden gebracht: hij was misselijk en had al meer dan een week niet gegeten, alleen maar overgegeven.

De eerste diagnose was, omdat ze begrijpelijkerwijs eerst zijn maag hadden onderzocht, een maagzweer. Maar toen bleek er dus echt wel meer aan de hand te zijn: een gezwel van een vijftal centimeter doorsnee in zijn dikke darm, wellicht kwaadaardig. Juist ja.

Een gesprek met de geriater bleek gelukkig zeer openhartig en realistisch: de operatie ging lang duren, valt onder zware operatie, maar zou op zich geen probleem mogen vormen. Een stoma valt wel onder de mogelijkheden, afhankelijk van hoe de operatie verloopt. Een groter probleem zouden zijn longen kunnen zijn: omdat hij chronische bronchitis heeft (COPD), zijn die behoorlijk zwak. De anaesthesist ziet het zitten, maar de kans zit erin dat zijn longen niet zomaar opnieuw overnemen na de kunstmatige beademing. In het ergste geval zal hij een paar weken op intensieve zorgen moeten liggen tot zijn longen het weer overnemen. Hmpf.

Maar, zoals ons pa zegt, er is geen alternatief, want dat gezwel moet effectief weg.

Morgen een afspraak bij de chirurg. Ugh. Maar dan mag hij wel mee naar huis, om nog een weekje op zijn gemak thuis te zijn. Dat zou moeten lukken. En dan volgende week dinsdagavond binnen om woensdag geopereerd te worden.