Ik kom niet overeen met mijn oudste broer. Niet toen we klein waren, nu eigenlijk nog altijd niet. Niks ernstigs hoor, gewoon bekvechten. Maar kom vooral niet aan mijn broer, want dan hebt ge boel met mij.
Maar er is één ding dat we samen doen, zonder discussie, en met heel veel plezier zelfs: concerten van The Cure, zoals in 2016 of in 2008.
Gisteren stuurde Jeroen me de pas gepubliceerde tourkalender door, en hij vroeg niet of ik zin had om op 23 november mee te gaan naar het Sportpaleis. Nope.
Hij stuurde simpelweg: gewone tickets of VIP?
Merel viel bijna omver van verbazing: “Gij? Met nonkel Jeroen? Vrijwillig, of wa?”
Jawel. Want dat is iets van mij en mijn broertje. Al jaren. En daar mogen gerust mensen bij komen, maar daar komt verder niemand tussen.