Sleeën

Wolf was deze morgen speciaal vroeg opgestaan – hij zit in een afkoelingsweek en moet dus niet fysiek naar school, hij had het eerste lesuur ook geen online les of zo – om met zijn zusje per slee naar school te gaan. Ze heeft dat namelijk nog nooit gedaan, en de kans is groot dat dit ook de laatste keer zal zijn voor haar dat dat überhaupt mogelijk is.

De laatste keer dat we die slee gebruikt hebben, was in 2017 in de Ardennen, in Waimes. En zelf herinner ik me dat ik ooit nog de jongens per slee naar school heb gebracht, maar da’s echt lang geleden, in 2013. Merel zat toen nog in de crèche. Toen had het echt een dik pak gesneeuwd, zo van die goeie plaksneeuw.

Vol goeie moed en twinkelende ogen ging Merel dus op de slee zitten. Helaas, poedersneeuw heeft geen enkele draagkracht… Al meteen werd duidelijk dat het niet ging lukken, de slee ging dwars door de sneeuw heen en zat op de stenen.

Ze zijn dan maar samen te voet gegaan, kleine zus naast haar grote broer.

Man, ik ben blij dat mijn kinderen elkaar zo graag zien…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *