Ik had aan mijn zesdes beloofd dat ik, voor mijn verjaardag, in de laatste lesweek wel een kokostaart ging bakken. Alleen had ik er destijds uiteraard niet op gerekend dat ik op weekend zou geweest zijn. En daarbij, het was compleet uit mijn hoofd gegaan.
Ik stond rond kwart na twaalf onder de douche, toen het me plots te binnen schoot. In vijftien haasten heb ik me afgedroogd, ben nog halfnat naar beneden gecrosst, heb de oven aangezet, en zag pas toen dat ik blijkbaar niet genoeg kokos en eieren meer in huis had. Damn, ik had het nog net kunnen halen, denk ik. Soit, geen taart dus deze namiddag. Maar, zo verzekerde ik hen, je krijgt er dan morgen in de speeltijd, we hebben toch het uur ervoor en erna les.
Natuurlijk was er vandaag wel nog Arduinoles, de laatste. Een en ander betekende dat ik om half tien nog aan die taart moest beginnen. Gelukkig duurt het amper een kwartiertje om ze te maken, en heb ik morgenvroeg nog wel even tijd om ze te versieren. En het heeft het voordeel dat ik lekker zelf de spatels en de kom kan uitlikken :-p
Maar: weer goed bezig, Rombaut! Tijdsmanagement, het zal nooit mijn sterkste punt worden. En tegen vrijdag dan nog eens, voor mijn vijfdes.
Enfin, hier nog even een paar foto’s van de voorgaande baksels, zowel van vijfdes als van zesdes. Sommige heb ik gewoon niet gefotografeerd omdat ze zodanig lekker waren dat ik het gewoon vergat.
