Geplaatst op

Fijne, fijne dag

Vandaag heb ik er echt gewoon carpe diem van gemaakt. Als in: doen wat je moet doen, maar op de leukst mogelijke manier.

Er was om te beginnen de twee uur les in het zesde. Momenteel zijn we bezig met Antieke Filosofie, en dus trokken we naar de buitenklas. Soms heb ik mijn bord nodig voor de meest bizarre tekeningetjes en grafieken, maar niet vandaag. Vandaag had ik de zon nodig, gewoon om Plato’s allegorie van de grot te kunnen uitleggen.

En na de pauze liepen we het park in. Da’s dus echt zalig aan onze school: we liggen naast een groot veld en een fijn bos. Daar kon ik me volledig aan de categorieën en substanties, oorzaken, δυναμις en ενεργεια van Aristoteles gooien, compleet met zijn peripatetische methode.

Toen was er nog een uur toezicht bij blijkbaar een van de zwaarste klassen van de school, maar gelukkig heb ik mijn reputatie mee en waren ze lammetjes. Tegen één uur kon ik me met een bord eten naar de muziekrepetitie reppen, waar ik na een kwartier alweer wegliep voor een klastitularisonderonsje met de directie. Ik heb ondertussen dan maar mijn bord leeggegeten ^^ Toen volgde nog een les met de tweedes – altijd een uitdaging, maar altijd fijn – gevolgd door nog een stukje repetitie, en daarna repte ik me naar huis, waar op het moment dat ik binnenkwam, de koffiemachine aansloeg. Ik had tegen half vijf namelijk afgesproken met Jesse, en die was ietsje te vroeg. Hij was al koffie aan het zetten en zijn taartjes uit aan het halen. De vorige keer was ons koffiemomentje gewoon veel en veel te kort geweest, en dus kwam hij nu een uur of twee kletsen. En dat is precies wat we gedaan hebben, relaxed, gezellig, met een stukje taart en een paar koffies, en veel blabla.

Dit zijn zo van die volle, maar op een of andere manier toch relaxte dagen.
Carpe diem, Horatius had wel een punt, ja.

Geplaatst op

Pasen

Pasen, en dus reden we vandaag naar Ronse, bij Nelly. Er werd gezellig gegeten in het restaurantje beneden met alle kinderen en uiteraard ook Staf.

Eigenlijk zijn de porties daar veel te groot, en zeker met die hoeveelheid soep, kalkoenfilet en chocomousse was er niemand die zijn bord heeft leeggegeten. En dus hoefde de taart op Nelly’s kamer eigenlijk al helemaal niet meer, maar ze was wél lekker! En de koffie smaakte zeker. En vooral: er is nog taart voor de komende dagen ^^

Nelly’s appartementje is quasi hetzelfde als het vorige, maar heeft een extra raam en dat maakt eigenlijk wel veel uit. Ze zit daar echt wel goed, vind ik: een zitkamer annex keukentje, daarnaast een ruime slaapkamer en een aparte badkamer.

 

Geplaatst op

Achtste verjaardagsfeestje

Ik geef het u op een briefje, zo zes gillende meisjes van acht jaar in huis, dat maakt lawaai.

De ochtend begon gelukkig rustig: ik moest koken, een taart maken, het huis opruimen en een muziekpak voorbereiden. Ha ja, want hier in huis zijn er blijkbaar tradities voor feestjes, en drie daarvan zijn, volgens Merel en vooral haar vriendinnen: een roze taart, een muziekpak, en een griezelig parcours in Wolfs kamer.

Die taart, dat was dezelfde als vorig jaar. Merel wil namelijk geen slagroom en geen chocolade, en vooral wél mango. En dus maakte ik opnieuw een biscuit, sneed die in twee, legde er een mango in blokjes tussen en een dikke laag mascarpone, en werkte af met roze marsepein. Veel marsepein.

Tegen twee uur stonden ze hier: Lieze natuurlijk, en Julie, maar ook Jeanne, Poppy en Feja. Er waren cadeautjes en daarna taart, en de sfeer was enorm uitgelaten.

Intussen had ik ook het muziekpak in elkaar gestoken, met behulp van de jongens. Kobe zorgde voor een soortement parcours in de tuin, en een wedstrijdje zakkenlopen, en Wolf deed de muziek en bereidde een gans griezelparcours voor, zoals gevraagd. En verder waren er nog kleine opdrachtjes zoals een liedje zingen, een showtje opvoeren, een spelletje balletjeblaas spelen, krijttekeningen maken, dingen uitbeelden, enfin, dat soort dingen dus. Ze vonden het zà-lig!

En om af te sluiten waren er nog pannenkoeken, ook nog voor de mama’s en oma’s die kwamen ophalen, en Kaat en Janne natuurlijk ook.

En toen? Toen werd het heerlijk stil in huis…

Geplaatst op

Zalige zomerse zondagen

Sommige zondagen geven toch een perfect vakantiegevoel, nee? Ware het natuurlijk niet dat er nog een stapel te verbeteren examens op mijn bureau ligt…

We begonnen met onze croissantjes buiten op te eten. Hier in België kan dat niet zo vaak, we moesten er dus van profiteren.

En toen werd het warmer en warmer, maar lukte het wel nog om ook ’s middags buiten te eten. Merel was de gastvrouw van dienst, en ook opa kwam uiteraard eten.

In de namiddag kwam ook Arwen erbij, en werd er vooral veel onnozel gedaan met de vier kinderen.
Ons pa moest met frisse tegenzin met mij mee gaan wandelen/geocachen, maar genoot intens van de wandeling die we maakten in de Bourgoyen. We parkeerden ons aan de oude molen, liepen een heel eind (en pikten een paar caches op) tot aan de vogelkijkhut, en terug.

Tot zijn eigen grote verbazing was hij toen nog niet uitgewandeld, zodat we ook in de andere richting nog een cache gingen ophalen. De rest van de wandeling zal voor een andere keer zijn.

En thuis, toen was er koffie. In de zon. Met veel kinderen. En veel taart.

’s Avonds, na het avondeten, staken we nog heel even een paar houtblokken aan om marshmallows te roosteren. Ook dat kon per uitzondering, want normaal gezien moet Wolf op zondagavond al om acht uur, ten laatste half negen in De Haan zijn. Alleen heeft hij morgenvroeg een afspraak bij de orthodontist, waardoor Bart hem dan in de voormiddag naar zee brengt. Om medische redenen kan en mag dat perfect, zo blijkt. En dus had Wolf nog een vrolijke onbezorgde zondagavond bij ons.

Ik kijk er echt naar uit tot wanneer hij weer gewoon thuis zal zijn bij ons. Weer mijn gewone lieve Wolf.

Geplaatst op

Luxe schaakpartij

Ons pa kwam hier aanzetten met een onverwacht cadeau: het prachtige schaaktafeltje dat hij meer dan een halve eeuw geleden zelf maakte uit hout en badkamertegels. In combinatie met de grote Romeins-Keltische schaakstukken was het prachtig…

IMG_3480

Ik maakte het proper, Merel en Kobe stelden de stukken op, en samen speelden ze een partijtje, terwijl opa alles aan Merel uitlegde, en haar tips gaf. Ik weet niet wie er het meeste van genoot, maar ik vermoed opa ^^

En toen was er nog taart, en toen was Merel de kapster die al ons haar in een feestcoupe stak. Enkel Bart was dapper genoeg om de confrontatie met een fototoestel aan te gaan…

Geplaatst op

Afleiding

Dat ik me verveel, hoef ik hier al niet meer te vertellen. Maar af en toe krijg ik fantastische afleiding, zoals deze namiddag, toen werd het gewoon druk.

Om één uur zat ik bij de kinesist, en om kwart voor twee verwachtte ik Jesse aan de deur. Helaas, ook in Gent sloeg de file toe, en hij kwam er maar door tegen kwart na twee. Maar bon, toen was er taart, en een übergezellige babbel die eigenlijk veel te kort was. Larpende welbespraakte oudleerlingen, daar moet ne mens duidelijk meer tijd voor uittrekken. Alleen had ik er op voorhand niet bij stilgestaan dat ik om drie uur Wolf moest afhalen van de GWP.

Ik heb met pijn in het hart Jesse dan maar vakkundig buitengegooid, en ben naar de parking aan de Notenstraat gereden. Ik had me evenwel niet moeten haasten, want de kinderen waren wel al gearriveerd, maar de ongeduldige en onverdraagzame mensen die toch maar per se op of af de parking wilden, zorgen voor complete chaos en stilstand. Het was verdorie vier uur tegen dat ik thuis was!
Maar de uitbundige knuffel die ik kreeg van een van de tweedes, met begeleidende uitroep “Mevrouw!!!!!!!!!! Ge zijt terug!!!!!!” maakte veel goed, ook al moest ik het meisje helaas teleurstellen.

Nog een chance dat voor een keertje de fagotles was weggevallen, of ik moest nog meer rondcrossen…