Bekaertdraad

Het is toch een begrip op zich, Bekaertdraad.

Ik had mezelf een rustig weekendje beloofd, en dat werd het ook wel. Wolf was de hele dag naar de scouts, en ook Kobe was in de namiddag weg. Bleven over: Merel, Bart en ik. Bart zat te lezen, Merel was aan het spelen, en ik heb eigenlijk vooral gesuft. Maar toen vond ik het welletjes, en trok ik met Merel de tuin in. Het gat in de haag waar vroeger ons tuinpad naar onze oude voordeur was (twee voordeuren geleden, bedoel ik dan) werkte al lang op mijn systeem. Want af en toe wrong iemand zich daar toch nog door de struiken heen, in het bizarre idee dat dat venster op het einde van dat half gebarricadeerde pad toch wel een voordeur was. Ha ja, want er staat nog steeds een brievenbus met het oude nummer: er komt nog steeds behoorlijk wat post toe op het oude adres, vandaar.

Maar bon, vandaag heb ik daar een stokje, enfin, een draadje voor gestoken. Ik had nog restjes draad in het tuinhuis staan, perfect om dat gat te dichten, mijn handen vol schrammen te zetten (van de haag) en mijn nagels om zeep te helpen. Oh, en de poes compleet de kluts te doen kwijt geraken en helemaal gefrustreerd te krijgen… Aan de andere kant: hij zal daar nu niet meer de straat oversteken, zoals Radagast deed op die fatale avond… Maar wel blij met het geleverde werk!

IMG_4372

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *