Van verloren rijden, lunchen, boeken, en tandartsen.

Ik moest nog snel wat stof halen in de Sleepstraat, deze voormiddag, en had me geparkeerd in een zijstraatje, het Godshuishammeke. Ik sta wel vaker daar, en dan doe ik gewoon een blokje rond, tot ik weer de Sleepstraat kan uitrijden. Vandaag moest ik naar de Sint-Pietersnieuwstraat, en reed ik gewoon de straat verder. Ha, dacht ik, ik kom uit in Nieuwland blijkbaar, dat komt dan uit op de kleine ring, ideaal. Alleen bleek mijn richtingsgevoel me daar in de steek te laten, want eigenlijk had ik gewoon verder moeten rijden.  Tot mijn grote verbazing kwam ik dus plots uit op de Achterleie (ja, ik heb de straatnamen opgezocht, ik geef dat toe), aan de overkant van de brug aan het MIAT. Verloren gereden in mijn eigen stad, komt dat tegen!
Ik bleef even staan, en sloeg dan maar de Blekersdijk in, alweer een straat die ik wel kende, maar waar ik nog nooit doorgereden had. Vanaf de Ham wist ik uiteraard wel weer mijn weg, maar serieus zeg, centrum Gent, en dan nog verloren rijden!

Een tweede verbazing overviel me toen ik me parkeerde in de Plateaustraat Rozier (dank u Veerle, ik wist dat er iets niet klopte, ik heb die twee altijd al door elkaar gehaald): die is niet alleen in twee geknipt met paaltjes, er staan ook zinnen op de grond geschreven. Ik heb geprobeerd ze te vatten, maar dat lukte niet echt met mijn gsm.

IMG_0917

Bon, ik spoedde me naar het Salon, waar ik afgesproken had met een vriendin. Ik had nog altijd haar nieuwste boek niet, ook al is dat al een tijdje uit, en dat had ze voor me meegebracht, gesigneerd en al. “Parket Magistraal”, ik weet u nog te zeggen wat ik er van vind.

1507-1

Enfin, we hielden een heerlijke babbel bij een fijne lunch. Een aanrader trouwens: quiche met spinazie en brie. Een gewone basis quichevulling met spinazie, daarop een klein laagje tomaat, en dan volledig afdekken met repen brie. Lekker, jong!

IMG_0918

Tegen drie uur zat ik dan bij de tandarts: vrijdag is er een stukje tand afgebroken van een al geabimeerde kies, en dat moest uiteraard bijgewerkt worden. Mijn tandarts is er eentje van de goeie soort: snel, efficiënt, pijnloos en zonder blabla. Ik ben er zelfs niet meer zenuwachtig of gespannen, stelde ik bij mezelf vast, zelfs niet wanneer ze aan het boren is. Twintig minuten later stond ik buiten, netjes op tijd om de kinderen op te vangen.

Fijne dag, voorwaar. Nu nog tijd vinden om de stof te verwerken en het boek te lezen. Dat zal nog wat anders zijn…

Eén antwoord op “Van verloren rijden, lunchen, boeken, en tandartsen.”

  1. Sorry, maar de straat van de foto is niet de Plateaustraat, maar wel de Rozier (het gebouw is de bibliotheek). En voor zover ik weet, zijn er plannen om die straat verkeersvrij te maken (blijkbaar is dat al gebeurd) en volledig herin te richten. Die teksten op straat kaderen ook in dat plan. Als ik me dat allemaal goed herinner van wat ik in de krant gelezen heb.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *