Ik mag dus echt niet ’t stad ingaan. Echt niet.
Ik was deze middag gaan lunchen met Bart, en daarna ging ik even rondkijken voor nog een rode gilet voor hem. En misschien kwam ik alsnog een paar laarzen tegen. En jawel, in mijn favoriete schoenwinkel hadden ze wél een paar waar ik, met de nodige moeite, mijn buitenmaatse kuiten kan inwringen. Het zijn bruine, dat wel, zwarte hadden ze niet. (En voor u een opmerking maakt: in geen enkele andere van de ongeveer 20 bezochte schoenwinkels hadden ze iets waar ik ook maar in de verste verte in geraakte.)
135 euro armer, maar bijzonder opgewekt toog ik op weg. Ik heb een paar gilets gezien die in aanmerking kwamen, jawel. Ik ben helaas ook een zwarte wollen poncho (mega wijs, ge kunt het u niet voorstellen) tegengekomen in de C&A, en twee sjaals en een kettinkje met bijpassende oorringen in een outletwinkeltje (voor geen geld, echtig waar). En toen passeerde ik bij Cora Kemperman en kon ik het niet laten om het T-shirt, dat ik al in het zwart en grijs heb, ook in het zachtpaars te kopen. En dan kwam ik ook nog voorbij Lenalena in de Bennesteeg, waar ik nog nooit binnen was geweest en die grote maten verkopen. En toen kwam ik buiten met een knap zwart rokje dat perfect boven die laarzen gaat passen.
En man, toen voelde ik me zó een Flairtrutje! Maar wél eentje met nieuwe laarzen, een rokje en een Tshirt dat erbij past, een poncho voor daarover, en een verdomd goed humeur! (Over de zere voeten en de gepluimde bankrekening zullen we maar zwijgen :-p )