Tenzij er eentje vannacht nog begint te kotsen, worden morgen mijn twee jongens geopereerd.
De nacht voor mijn eigen operaties slaap ik altijd als een roosje: ik weet wat me zal overkomen, en dat ik daar gewoon door moet. En het is mijn lijf, waar ik mee verder moet.
Maar vannacht, vannacht zal ik rusteloos zijn, en slapen als de muizen in het meel.
Want morgen, morgen worden mijn twee lieverds geopereerd, en mijn hart breekt nu al.
En? Alles goed verlopen? Alleszins, sterkte (ook al is het nu waarschijnlijk al voorbij).
Sterkte gewenst, en de jongens beterschap!
En wat hebben de kleine suskes, als ik zo nieuwsgierig mag zijn? Iets geplands, alleszins.
Beterschap voor de kleintjes, en vééééél moed voor mama en papa.
ja, dat is zo hé.
Als mama zou je veel liever zelf die last van hen overnemen, maar helaas gaat dat niet en zullen ze er toch zelf door moeten.
Ondertussen zal alles wellicht al achter de rug zijn.
De ingrepen dan toch.
Nu nog een hopelijk voorspoedig en vlot herstel, en heel veel sterkte voor mama en papa de volgende dagen/nachten!
Oei … wat is er aan de hand?
Hopelijk is alles goed verlopen.
Uw hart breekt nu al?
Laat het! Nog eentje onder het mes dan. Een hart naaien is een zeer delicate operatie.