Sinds Poort stopte in 2015 en ook Vestigo niet verder kwam dan één aflevering, kriebelde het om nog eens te beginnen spelen op een nieuwe larp. Haven was een ideale gelegenheid, maar het eerste evenement lieten we voorbij gaan, want wat zouden de Vossen zijn zonder Els? Het was dus gewoon een kwestie van wachten tot Els genezen zou zijn, en dan konden de Vossen als vanouds weer samen spelen.
Helaas… Het heeft niet mogen zijn.
Haven twee ging voorbij, want ik kon het niet, de Vossen zonder Els. Het was gewoonweg te vroeg.
Maar intussen is het weer beginnen kriebelen, en aangezien destijds Els zelf nog had voorgesteld om naar Haven te trekken met de Vossen, dacht ik dat het moest kunnen. In ons hart en ons verhaal is ze erbij, onze Katara. En dus schreven we ons in voor Haven, kregen we een heel fijn spelconcept toegespeeld van de spelleiding, en gingen we ervoor. Voorlopig met vier, nummer vijf staat klaar voor de volgende episode, en we zien wel of er nog volk bijkomt.
En toen gebeurde mijn rug, en trok dat een dikke streep door Haven voor mij. Alleen… Ik ben vast van plan om er de volgende keer wél bij te zijn, en het concept is nu eenmaal met àlle vossen, dus kwamen Mireille, Caterina en Hanneke vanmiddag naar hier om onze personages op te stellen en een achtergrond te verzinnen. Het werd een heerlijke, technische middag, met een fantastisch middagmaal dat Bart voor ons gekookt had, veel taart en snoeperijen, en vooral heel veel nadenken over vaardigheden, talenten, culturen, schmink, kledij, en alles wat nog bij een larp komt kijken.
Het was half tien tegen dat Mireille naar huis was, maar ik had een ronduit fantastische middag!