Rijstberg revisited (mét foto’s deze keer)

Het is een recept dat ik in 2007 al eens neergeschreven had, maar na vier jaar mag dat wel eens hernomen worden, nee?  Het is namelijk een bijzonder lekker en calorie-arm gerecht, dat bijvoorbeeld perfect in de Weight Watchers past (recept met punten en al: hier zo). En gij nu!

Ik heb het een beetje aangepast aan een recept uit een kookboek van mijn moeder. Lekker en zeer vullend.
Let wel, je hebt, inclusief suddertijd, toch een uur nodig. Het is nog lekkerder als je het een dag laat staan, en je kan het ook perfect invriezen.

Nodig (acht personen, gewone porties):

– 300 gr gekookte hesp, in blokjes/reepjes/voor mijn part tangramfiguren
– 600 gr droogkokende rijst (het lukt zelfs met basmati, heb ik ondervonden)
– 1,5 liter kippenbouillon
– 4 paprika’s naar keuze
– 2 stevige uien
– 500 gr champignons
– 3-4 tomaten, te pellen. Een blik gepelde tomaten in blokjes is misschien ook wel bruikbaar, als je dan maar het sap lang genoeg laat uitlekken
– een kluitje boter
– 100 gr gemalen Emmenthal
– peper, zout, provençaalse  kruiden en eventueel paprikapoeder

– een gróte casserole!

Uiteraard kan je enorm variëren met de hoeveelheden groenten en vlees. Ik doe er met opzet vrij weinig hesp in, minder dan het oorspronkelijke recept zegt, maar je kan ze zelfs weglaten voor een vegetarische variant. Er zitten bij mij ook minder ajuinen in, meer champignons en meer paprika’s. Maar doe vooral uw goesting! Het enige wat je moet respecteren, is de verhouding rijst/bouillon. Oh, en echt wel een groooote kookpot nemen.

Werkwijze:
– snipper de uien fijn, snij ook de paprika’s in kleine stukjes (zonder de pitten uiteraard), en bak die gedurende een tiental minuten in de hete boter, tot de uien mooi glazig zijn.

rijstberg1
– snij intussen de hesp in stukjes, gooi die ook in de pan, en laat een paar minuten mee fruiten.
– doe er daarna de rijst bij, en laat die gedurende een paar minuten meebakken tot hij glazig wordt. Pas wel op dat hij niet aanbrandt, je moet geregeld omscheppen.

rijstberg2

– giet er zachtjes de bouillon bij,  zet een deksel op de pan, en laat gedurende 25 minuten sudderen. Het is de bedoeling dat de rijst mooi korrelig blijft, dus niet roeren, enkel schudden of voorzichtig omscheppen.

rijstberg3

– intussen snij je de champignons in dunne plakjes, pel je de tomaten (overgiet ze eerst even met kokend water, dan laat dat vel los) en snij je ze in acht.
– wanneer al  de bouillon is opgenomen door de rijst, doe je er de tomaten  en champignons bij, kruid je met peper, zout, de rest van de kruiden en eventueel het paprikapoeder, en laat je het geheel nog even door en door warm worden. Het is niet de bedoeling dat tomaten en champignons echt nog gekookt worden tot ze zacht zijn.

rijstberg4

– schep op, en doe er een stevige dot gemalen kaas bovenop.

rijstberg5

Smakelijk!

Weight Watchers: het nieuwe programma ProPoints 2.0

Iedereen die me een beetje volgt, weet dat ik een overtuigd Weight Watcher ben. Die drieëntwintig kilo is er niet zomaar afgegaan, en toch heb ik niet echt een dieetgevoel. Weight Watchers, da’s een nieuwe gezondere levensstijl, met serieus wat aandacht voor wat je eet. Ik ben al een dikke maand niet meer actief bezig, en als ik een beetje oplet, blijf ik netjes stabiel qua gewicht, en dat vind ik al heel wat. (Alleen let ik niet altijd even goed op, al ben ik me er dan wel van bewust.)

Vorige donderdag was ik uitgenodigd, als blogger, op de press release van het nieuwe programma. Er waren journalisten, Els De Schepper en Maurane waren er, uiteraard waren alle hoge piefen van WW België er, en nog wel een aantal bloggers.

Wat verandert er nu eigenlijk? Basically niet zo heel erg veel, maar het maakt het wel iets makkelijker. Want WW, da’s punten tellen, eigenlijk al altijd geweest, en dat blijft ook grotendeels zo.

De verandering van het vorige programma naar het ProPoints plan, was dat ze niet meer zuiver naar calorieën keken, maar ook naar de hoeveelheid energie die het je lijf kost om de betreffende voedingsmiddelen te verbranden. Vandaar dat fruit geen punten kost. Ook een banaan mag je eten, omdat het blijkbaar veel vraagt om te verteren. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je een ganse tros naar binnen speelt. Druiven kunnen ook, maar je mag ze niet pellen. Appelsienen: doe gerust, maar voor appelsiensap moet je wél rekenen. Want dan krijg je de vezels niet meer binnen, en bevat het enkel nog zeer veel vruchtensuiker. Dat soort dingen dus.

Er waren in het programma ook al ‘groene producten’ opgenomen: voedingswaren met een verzadigingsindicator. Deze geven je sneller een verzadigd gevoel dan andere, en je mag ze ook ‘onbeperkt’ eten voor een vast aantal punten. Uiteraard is het nooit de bedoeling je rond te eten, je eet net tot je genoeg hebt. Pasta bijvoorbeeld kost 7 punten voor een verzadigende portie, je hoeft ze niet te wegen.

Wel, een vernieuwing is het invoeren van ‘groene dagen’. Je eet die dag enkel ‘groene producten’, en je hoeft niks te tellen. Je krijgt er ook gratis en voor niks twee vetporties bij, want ook die zijn broodnodig in het verteringsproces. Je moet natuurlijk wel zorgen voor je ‘fitformules’: voldoende groenten, fruit, calciumhoudende producten, twee porties vet, en water. Neem je toch iets dat buiten de groene producten valt, dan trek je dat af van je extra vrije punten.

Mja. Er waren veel enthousiaste reacties, maar ik weet dat het niks voor mij zal zijn. Ik eet doorgaans veel gevarieerder dan dat, en dan hou ik me wel aan mijn gewone programma. Wat je overigens perfect kan doen.

Ook worden de basispunten per persoon scherper gesteld, en krijgt iedereen 49 vrije punten, ongeacht je basisaantal. Dat is, denk ik, wél een verbetering.

We kregen dus de uitgebreide uitleg, het nieuwe – overigens schitterende – handboek (heel knappe layout en dergelijke), de nieuwe basispapieren, en ook nog een mooi setje van sushigerief: eetstokjes, sauskommetje en rietmatje.

WW5

Het restaurant was overigens ook volledig in diezelfde lijn gekozen: Rouge Tomate op de Louizalaan in Brussel. Heerlijk!

WW1

Het restaurant gaat er prat op zoveel mogelijk te koken met groenten en kraakverse producten, met zo weinig mogelijk boter en room.

WW2
Carpaccio van St Jacques, avruga, brunoise van groene selderij en knol, emulsie met oesters

Deze avond had de Amerikaanse kok zelfs compleet met groene producten gekookt, maar dat durf ik met een korreltje zout te nemen, want ik zag heerlijke noten en caramel verschijnen in het dessert :-p

WW3
Baby gebraden lot, mirepoix van groenten, bouillon van kokos(groenten) à la “basquaise”

WW4
Apple Strudel “destructed”, bruin-brood ijs, rozijnen

In elk geval was ik vereerd aanwezig te mogen zijn, en als goeie evangelist verspreid ik het woord dus verder. Dat doe ik uiteraard alleen als ik er volledig achtersta, en dat doe ik dus, met gans mijn drieëntwintig kilo minder dan twee jaar geleden.

WW6

(Met dank aan Sara Van de Velde voor de prachtige foto’s)

Weight Watchers

Jawel, ik ben er nog steeds mee bezig, al kan ik niet zeggen dat ik een ijverige dame ben, de laatste weken.

Sinds ik zo ziek was, heb ik niks meer opgeschreven van punten. Mijn rug is nog steeds allesbehalve ok, en dan is de goesting om te ‘diëten’ ook meteen ver te zoeken. Maar gelukkig is de schade enorm beperkt. Door dat ziek zijn was ik drie kilo kwijt. Dat zijn natuurlijk geen definitieve kilo’s: als je terug begint te eten, komen die wel deels terug. Maar toch. Ik ben ook nauwelijks naar de cursus geweest: ziek, andere verplichtingen…

Afgelopen week heb ik dan wel weer echt gefret: het was mijn verjaardag, en ik heb zowel de collega’s als de leerlingen getrakteerd met van die Sinterklaaskoekjes, en als er nu iéts is waar ik niet af kan blijven… En dan nog uit eten geweest en dat soort onzin. Nee, het was eigenlijk geen goede week.

Maar toch was ik meer dan behoorlijk afgevallen, tot mijn grote verwondering. Het enige wat ik kan bedenken, is de pijn: mijn rug doet zodanig pijn, dat ik ’s avonds steevast doodop ben, en dat ik waarschijnlijk ook massa’s energie verbruik.

Als ik nu ook eens weer in gang zou schieten en het programma netjes volgen, dan zouden er echt nog wel wat kilo’s afgaan. Want ik krijg nu al voortdurend massa’s complimentjes, dat ik er zo goed uitzie, dat ik straal… Ik ben ook weer nieuwe kleren moeten gaan kopen. Mijn tshirts en dergelijke zijn doorgaans nog dik in orde, omdat ik van aansluitende modellen hou. Het ziet er alleen een pak beter uit nu :-p Maar mijn broeken, da’s nog wat anders. Ik had al een jeans gekocht en een zwarte broek, maar met drie kinderen is dat soms nogal weinig: één broek in de was, eentje aan, en dan geeft er eentje over of zo. Ik heb dus nog een extra broek gekocht, een donkerpaarse, nog altijd maatje 44 🙂 Ook mijn rokken (niet dat ik er zoveel heb, maar toch) zijn veel te ruim nu. Ik wilde nu wel eens een rokje tot aan de knie, iets wat ik vroeger nooit durfde dragen, en heb een simpel zwart A-lijntje gevonden, en een heel mooi grijs met kant 🙂 Met donkere kousen aan, en mijn korte of lange laarzen ziet dat er blijkbaar best wel ok uit, zo mocht ik horen.

In ieder geval ben ik al enorm blij met mijn nieuwe figuur, en ben ik vastbesloten die kilo’s niet meer terug te krijgen. Aan de voorbije weken te merken, heb ik mijn voedingspatroon toch wel al aangepast, en vliegen de kilo’s er niet meer aan zoals vroeger. Weight Watchers, it’s for life, en dat weet je dan ook wel.

Bon, de cijfers:

(Op vrijdagmorgen, droog aan de haak, identieke omstandigheden; vorige cijfers hier)

28-01-2010: 102,6
09-09-2011: 81,4
16-09: 80,7
23-09: 79,7
30-09: 81
07-10: 80,5
14-10: 80,5
21-10: 78,5
28-10: 78,6
04-11: 79
11-11: 79,5
18-11: 80,1
25-11: 78,9

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
09-09-2011: 83,8
16-09: 83,4
23-09: 82,8
30-09: –
07-10: 83,3
14-10: –
21-10: –
28-10: –
04-11: –
11-11: 82,6
18-11: –
25-11: 81,5

22,9 officiële kilo’s. Dat kan tellen.

Scampi à l’improviste

Daarstraks belde de kleuterschool: Kobe had moeten overgeven, of ik hem niet kon komen ophalen. Uiteraard. Ik heb hem in de zetel geïnstalleerd, en binnen de vijf minuten sliep hij. Het ventje.

En toen zat ik plots zonder middageten, en kon ik moeilijk Kobe alleen laten om nog snel boodschappen te doen. Ik heb toen maar ijskast, voorraadkast en diepvries opengetrokken, en iets in elkaar geflanst dat bijzonder lekker was. Weight Watchers-verantwoord, overigens. Bij deze het recept dus: gewoon zorgen dat je de basisingrediënten altijd in huis hebt!

scampitomaat

Benodigdheden:
– tien diepvriesscampi, gekuist en gepeld (zo te koop, veel gemakkelijker)
– een blik tomaten in blokjes
– een ajuin
– een scheut olijfolie
– een doos champignons die ik nog staan had
– een half doosje extra light room
– een portie rijst

Hoe ga je te werk:
– zet water op om uw rijst te koken. Ha ja, want dat duurt het langst.
– spoel die omhooggevallen garnalen even in heet water: ze zijn meteen ontdooid. Laat ze efkes uitlekken op een keukenpapier.
– neem een diepe pan, klets er een scheut olijfolie in, en bak eventjes uwen gesnipperde ajuin. Bij voorkeur niet in uw ogen wrijven met de handen waarmee ge uw ajuin hebt vastgehad, want dat komt duidelijk niet goed. Ik kan het weten. Snif.
– gooi er de scampi bij, tot ze mooi bij de standaard Barbie-outfit passen.
– kiep er de doos tomatenblokjes bij, en de champignons die u intussen, ijverig als u bent, in stukken heeft gesneden. Roer ne keer goed, en zet er een deksel op. Laat sudderen.
– vergeet intussen niet om rijst in het kokende water te doen. Voeg, indien nodig, meer water toe aan de ondertussen half leeggekookte pan.
– als uw rijst bijna klaar is, roer dan nog eens in de scampipan, proef, doe er peper en zout bij en andere kruiden waar ge goesting in hebt op dat moment, en kap er een half doosje van die extra lichte room bij.

Et voilà!

Weight Watchers week 39

Het komt dus echt niet goed he, deze week!

Vorige vrijdag sprong ik nochtans een gat in de lucht: eindelijk onder de 80! Enfin, thuis op de weegschaal toch: 79,7! Een voor mij magische grens doorbroken: nog 9 kilo te gaan voor een normaal BMI.

Bon.

En toen was er weekend.

Vrijdagmiddag ben ik gaan lunchen met mijn liefste, en hoewel ik toch een beetje opgelet heb, ging ik royaal over mijn dagtotaal qua punten. Tsja.

Zaterdagavond was er een verjaardagsfeestje van een fijne vriendin. Ik had samen met de kinderen brood gegeten rond zes uur, maar toen ik rond half negen toekwam op het feestje, bleek er gigantisch veel eten voorzien te zijn. Ik heb een paar inktvisringen geknabbeld, en wat sla, en wat heerlijke mousse, en feta gerold in bladerdeeg, en… En toen waren er nog de heerlijke taarten van Les Tartes de Françoise, waar ik absoluut niet kon aan weerstaan, helaas. Ik heb een behoorlijk grote portie ervan binnengespeeld, de calorieën durf ik zelfs niet te bedenken. Ugh.

En gisteren was er dus dat familiefeest. Met hapjes en ongelofelijk lekker vlees en handgemaakte frieten en een grote dame blanche als dessert. En had ik helemaal geen zin om aan diëten te denken.

En staat er een doos pralines in mijn ijskast, waar Bart gelukkig aan meehelpt, of ik eet ze echt àllemaal zelf op.

Dit komt dus echt niet goed. Meh.

Weight Watchers

Gisterenavond ben ik op de weegschaal gaan staan in de Weight Watcherscursus, en dus deze morgen voor mezelf nog eens. Ondanks alle etentjes links en rechts, en bv. het dessertbuffet woensdagavond, valt het nog best mee. Ik heb het gevoel dat ik het nu echt onder de knie heb, en dat ik inderdaad nieuwe gewoonten aan het kweken ben. Op de weegschaal vertaalt zich dat als volgt:

(Op vrijdagmorgen, droog aan de haak, identieke omstandigheden)
17-06: 84,7
24-06: 84,0
01-07: 83,2
08-07: 83,0
15-07: 82,2
22-07: 83,7
29-07: 83,0
05-08: 83,0
12-08: 82,1
19-08: 82,6
26-08: 81,6
02-09: 81,2
09-09: 81,4
16-09: 80,7

Oh, en nog even ter vergelijking, de officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

17-06: 87,4
24-06: 86,8
01-07: 85,8
08-07: 85,2
15-07: 84,7
22-07: –
29-07: 84,8
05-08: 85,2
12-08: 83,6
19-08: 84,4
26-08: 84,4
02-09: 83,8
09-09: 83,8
16-09: 83,4

Ik probeer nu ook zoveel mogelijk de jongens met de fiets naar school te brengen en af te halen, en dat soort dingen. En ik eet op school geen koek meer als tussendoortje, maar fruit of wat rauwe groenten, en intussen smaakt me dat eigenlijk even hard. Het is dus duidelijk een kwestie van gewoonte.

Maar dat complimentjes krijgen over hoe goed je eruit ziet, dat word je toch nooit gewoon 🙂 Gelukkig maar, zo blijft de motivatie.

Fruitsla

’s Avonds nog een hongertje (of eerder een goestje), en niet meer mogen snoepen van uw dieet, omdat ge door uw WeightWatcherspunten heen zit?

Wel, maak u dan een grote kom fruitsla!

fruitsla

Ik heb wel een half uur staan snijden, dat wel, maar daarna had ik een overheerlijke, gezonde fruitsla in een grote grote kom, genoeg voor een portie of zes, vermoed ik.

Een appel, twee perfect rijpe peren, een kiwi gold, een goeie poot druiven (die ik nog ontpit heb), twee bananen en een blik ananasstukjes op sap. De nectarines waren helaas nog niet rijp genoeg.

Geef toe, ge zoudt daar toch goesting in krijgen als ge het ziet/leest?

Mijn week was trouwens niet zo goed geweest, nogal wat gaan eten en uiteindelijk het ook niet meer geteld/opgeschreven, alleen toch een beetje opgelet. Op de cursus was ik gelijk gebleven, gisterenmorgen op de weegschaal 200 gr. bij. Ach ja, ups and downs, we komen er wel. Ik heb tenminste niet echt het gevoel dat ik aan het diëten ben, en dat is veel waard.

Smoothie

Ik hou eigenlijk niet van het woord, maar ik denk niet dat er een Nederlands equivalent van bestaat. Bon, een smoothie dus.

Zaterdag was het heerlijk warm buiten, en heb ik dus een heerlijk zomerse smoothie gemaakt. Wolf vond dat het precies vloeibare ijscrème was, en ik kan daar inkomen.

smoothie

Ik heb een rijpe banaan in de blender gegooid, daar een goeie poot diepvriesaardbeien bij gedaan, en ook nog een grote poot diepvriesmangostukjes. Daarna heb ik er een potje magere yoghurt bij gekieperd, en een klein beetje zoetstof. Oh, en ook nog een scheut magere melk om het minder dik te maken.

Door het feit dat de helft van de vruchten nog diepgevroren is, krijg je een ijskoude, beetje dikke vloeistof die inderdaad wel wat weg heeft van vloeibare ijscrème, of een dikke milkshake.Voor de foto heb ik er een blaadje munt uit de tuin aan toegevoegd 🙂

De jongens, en ook ikzelf, waren er zot van!

De fiets op

Dat het lopen niet zo goed ging, is een understatement. Fietsen daarentegen, daar heb ik weinig moeite mee. Nee, ik haal geen gigantische snelheden, maar ik rijd dan ook op een doodgewone damesfiets, met een jeans en gewone schoenen aan, en zelfs een echt mamamandje vooraan op de fiets om mijn spullen in te steken.

In september moet ik nooit voor 9.20u beginnen werken, en dus kan ik alle dagen de jongens per fiets naar school brengen. Tenminste, als het niet regent, want ik heb echt geen zin om uitgeregend op mijn werk toe te komen. Vrijdag ben ik ook per fiets naar mijn school gegaan, een kleine tien kilometer heen en terug. Zalig gewoon.

Ik ben ook al een paar ’s avonds op mijn eentje een fietstochtje gaan maken. Gewoon, zomaar, voor de lol.

Maar gisterej wilde ik meer. Ik ga naar de Weight Watchers in Doornzele, en dat ligt op een acht kilometer van mijn deur. De eerste paar kilometer zijn zelfs heel vervelend, omdat ik langs de R4 moet, maar aan de andere kant heb ik nu ontdekt dat de gracht langs de rechterkant van de R4 vol staat met prachtig riet en lisdodden. En veel waterbeestjes allerhande. Wie had dat gedacht?

Want ja, ik ben per fiets gegaan. Het was mooi weer, Bart was op tijd thuis, en dus sprong ik de fiets op. Ik was trouwens op de cursus 600 gr af, wat zich deze morgen op de weegschaal vertaalde in 400 gr af. Terug gehydrateerd, zeker? Niet dat ik echt gezweet had, maar toch.
Op de terugweg begon het al serieus te schemeren, en kon ik het vestje dat ik meegenomen had, toch wel goed gebruiken. Ik heb echter nog een paar kilometer rond gereden, want ik wilde niet langs die R4 terug, en ben dus alweer de Evergemse woonwijken gaan verkennen.

Mja. Ik krijg voortdurend complimentjes over hoe goed ik er wel uitzie. Ik moet dus zien dat ik dat blijf volhouden. Voor de rest van mijn leven. Dat wel. Zucht.

Weight Watchers 4

Het is nog steeds gene vette. Vorige week heb ik netjes mijn punten geteld, zaterdag viel dat dik tegen, en zondag heb ik het niet eens geprobeerd. Ik vind: als je een menu gaat eten, moet je niet beginnen muggenziften, maar gewoon genieten. Soit.

Maandag voelde ik me ziek, maar was er nog wel mijn eetlust. Gelukkig maar, want ik heb een baby te voeden.

Eén en ander resulteerde in toch wel wat gewicht kwijt, maar niet overdreven. Maar bon, we stijgen toch niet meer, da’s ook al goed.

Di 01-02: 80
Di 08-02: 79,4
Di 15-02: 79
Di 22-02: 80,4
Di 01-03: 79,3

Niet de verhoopte 79, maar er zat dan ook een bijzonder lekker diner bij. Voor mij niet gelaten.