Afbreken om dan weer op te bouwen, zeker?

De ergste loopgraven in de tuin waren alweer opgevuld, aka. de fundamenten waren gegoten vorige week donderdag. Tot mijn grote verbazing begonnen de werkmannen vrijdag zowaar stenen aan te slepen. En jawel, er werd gewoonweg gebouwd, of wat?

Vrijdagavond stond er al dit:

muur01

muur02

Toen ik maandag met de kinderen van school kwam, stond er al dit:

muur03

muur04

muur05

Deze morgen vroegen ze dan beleefd of ik de hoek van de keuken wilde leegmaken, want ze gingen het zijvenstertje en een deel van het andere venster dichtmetselen, tot waar de toekomstige deur moet komen. Logisch, of ze kunnen niet verder.

muur06

muur07

muur08

Op die manier zou de keuken bruikbaar moeten blijven tot begin november. Een beetje koud, vermoed ik, maar bon.

En als u me nu wilt excuseren, ik ga de laag wit stof uit de keuken gaan afkuisen en wegdweilen. Al een chance dat ze de deur naar de woonkamer netjes hadden afgeplakt!

Keukentoestellen

Deze morgen hadden we alweer een afspraak met de planner en de architecte, deze keer om de keukentoestellen te kiezen, in functie van wat we in onze keuken wilden, en hoe die eruit moet zien. We zijn in een groothandel de catalogi gaan vragen, en hebben meteen een aantal dingen besproken.

Ik weet niet wat andere mensen daar zo leuk aan vinden, maar ik heb er dus een bloedhekel aan.

Soit, het wordt een inductiekookplaat van 90 cm, volledig vlak ingewerkt in het keukenoppervlak. Dat limiteerde de keuze alvast een pak. Eigenlijk hadden we een witte gewild, maar dat bestaat niet in vlakbouw, enkel met opstaande randjes. Een zwarte dan maar, zeker?

Over de oven ga ik me raad laten geven, want ik kan wel in die catalogi zitten kijken, maar eigenlijk zie ik niet zoveel verschil tussen de meeste modellen. De afwasmachine en koelkast houden we, die moeten maar in de keuken ingepast worden, net zoals de microgolf.

Mja.

Ik zal blij zijn als het Kerstmis is, dan moet alles afgewerkt zijn.

Architecte + projectplanner = nieuwe visies

Deze avond zaten we samen met de architecte en de projectplanner om een ganse reeks praktische zaken te overlopen. Zoals daar zijn: welke gevelsteen willen we? (Ze had twee types mee, en eentje was een schot in de roos.) Gaan we voor rolluiken of andere zonnewering? Welke tegeltjes willen we in de nieuwe kamers boven? Uit welk materiaal moet de schuifdeur van de nieuwe badkamer bestaan? Waar willen we de stopcontacten in de berging? Enfin, u begrijpt wellicht al wel wat ik bedoel.

En toen keken we naar de plannen van de keuken. En zei Joris dat het eigenlijk, zoals het getekend stond, toch wel een kleine keuken was met weinig kastruimte, en dat de berging ernaast wel onnoemelijk groot was. Kon die tussenmuur eigenlijk niet wat achteruit? Zodat er een insprong ontstaat, en we daarin dan de pompsteen en zo hebben, zodat die uit het zicht van de rest van de woonkamer is? En er wat meer kasten zijn, zodat de keuken wat groter is?

Bart en ik dachten na, en knikten instemmend. Eigenlijk had hij groot gelijk, en ook de architecte vond dat meteen. Ze gaat het opnieuw uittekenen, en dan zien we wel.

Man, ik zie op tegen de eigenlijke verbouwingen, maar ik kijk zó enorm uit naar het resultaat…

Keuken voor en na

Wanneer je de kinderen uit huis hebt geschopt, kan het wel eens zijn dat je met een puinhoop overblijft. Toch als je nog de vaatwas moet uitlegen, snelsnel cadeautjes hebt ingepakt, en er eigenlijk gewoon een rommel hebt van gemaakt.

En dan krijg je dit, als je er een half uur stevig invliegt. Het was nodig.

keukenvoor

keukenna

Keukentoestellen: do’s en don’ts?

Nu de verbouwing en vooral de nieuwe keuken wat realistischer lijken te worden, moet ik ook beginnen nadenken over nieuwe toestellen.

De vaatwas en de grote koelkast blijf ik houden, die zijn vrij nieuw en perfect in orde, en vooral ook perfect inpasbaar in de nieuwe keuken.

Mijn fornuis is helaas een losstaand geval, en dus niet meer bruikbaar, hoewel het nog perfect werkt, en ik grote fan ben van de uitstekende oven. Ik ga het doorgeven aan mijn ma, wier keramische kookplaten niet meer deftig functioneren. Al bij al is het fornuis ook al uit 1995, toen we net gingen samenwonen. Damn, we worden oud!

Enfin, nu is mijn concrete vraag: welke merken raden jullie aan, en vooral: wat raden jullie af? Een gasfornuis is buiten de kwestie, want hier in huis liggen er geen gasleidingen, het is zelfs niet aangesloten. Maar verder:

– fornuis
– oven
– microgolf
– dampkap
– kleine inbouwkoelkast

Ik dacht aan inductie, ik heb daar één keertje op gekookt bij Electrolux, en was daar meteen compleet fan van. Maar ik zou graag jullie meningen horen, en dan ook vooral waarom jullie bepaalde toestellen NIET zouden aanraden.

Stoelendroom

Dat we gaan verbouwen, dat kon je hier al een tijdje lezen, vermoed ik, met alle perikelen vandien.

Maar dat belet me niet om te dromen: ik zie in gedachten toch al het een en het ander voor me, en ik ben er zeker van dat onze aannemer mits een goede briefing met zeer valabele voorstellen zal afkomen. Een keuken ontwerpen en zetten, het is een stiel als een ander.

De stoelen, dat is nog een ander paar mouwen. Welke stoelen gaan we zetten in de keuken? Want aangezien het een open keuken is, moeten ze wel bij de rest passen. En wil ik er ook meteen echt mooie stoelen voor. Niet dat ik uitgekeken ben op de huidige keukenstoelen (die zijn nog maar van juli 2009), maar daar hebben we er maar vier van, en we zijn intussen met vijf. En nee, ze zijn niet meer te krijgen, het waren toen al eindereeksen.

stoel1

stoel2

Wellicht gaan we gewoon nog een heel tijdje wachten met het aanschaffen van nieuwe stoelen, we zullen nu al genoeg kosten hebben, en voorlopig zit Merel toch nog op een hoge stoel.

Maar toch.

Ik ben wel een designliefhebber, en lees dan ook met graagte de bijlagen van de diverse weekendkranten en de Knack Weekend, waar ze het vaak over design hebben.

Eerst dacht ik aan de .03 van Van Severen.

03stoel

Een heel erg comfortabele en praktische stoel, en mooi, maar onopvallend.

De Panton Chair hebben ze op Barts kantoor, en die is niet aangenaam om lang te zitten.

panton

Maar eigenlijk ben ik stiekem al tijden verliefd op de Eames Plastic Chair. Die stoelpootjes vind ik ronduit prachtig. Alleen weet ik niet of ik ze in metaal of hout wil, en met of zonder armleuningen.

eames1

eames2

Ze hebben ze trouwens in Barts andere kantoor, en Sofie wist me te vertellen dat ze ideaal zijn als vergaderstoel: twee uren zitplezier, en dan een slapend gat. Maar bon ja, op een keukenstoel zit je meestal toch geen uren stil.

Ik denk dat ik eens een broodje ga eten in de vergaderzaal van Talking Heads, kwestie van ze uit te proberen.

Wat denken jullie ervan?