Stoelen

Beetje per beetje ben ik ons huis aan het herinrichten. De kleuren voor de woonkamer zijn bepaald, nu is het wachten op de schilder. Voorlopig heb ik mijn oude gordijnen opnieuw opgehangen, maar later komen er nieuwe, als ik het huis op me heb laten inwerken.

Waar we wel al aan toe waren, zijn nieuwe stoelen in de keuken. We zaten nog steeds op oude geschilderde caféstoelen die ik destijds, toen we jong en veel armer waren, meegenomen had uit de kringwinkel. Onverwoestbare stoelen, dat wel, maar niet bepaald esthetisch verantwoord. De kinderen zaten elk nog op een kinderstoel.
Wolf is intussen vijfenhalf, en wilde steeds vaker op papa’s stoel zitten. “Ik ben wel al groot genoeg, he mama!”

Ik ben dus nieuwe stoelen gaan halen in de Weba vandaag. Ik had al wat rondgekeken, maar had uiteindelijk mijn zinnen gezet op witte (I know, maar ze zijn perfect afwasbaar) PVC exemplaren met een vrij speciaal design: de zitting is een stukje smaller dan de rugleuning, waardoor de achterste poten verder uit elkaar staan dan de voorste, en als het ware voortlopen uit de leuning. En ben ik ze beu als keukenstoel, ik kan ze altijd gebruiken als tuinstoelen want ze zijn weerbestendig.

Enfin, toen ik ze uitgepakt had en in de keuken had gezet, vielen ze nog veel meer mee dan gedacht. Ze zijn eigenlijk best mooi, zo tussen de witte kasten en tafel. Heel fris. Oordeel zelf maar (niet dat je er veel van ziet, maar ’t is ’t gedacht dat telt. Ge moet maar ne keer komen kijken :-p )