Geplaatst op

Luxeprobleem

Help, ik heb geen broeken meer!

Nee, serieus. Ik ben sinds het begin van de zwangerschap (die ongeveer drie maanden samenviel met Weight Watchers) 20 kilo kwijt. Eén en ander zorgde ervoor dat ik tot zes maanden gewone broeken kon dragen, en pas dan moeten overschakelen ben op zwangerschapsbroeken.

Na een bevalling heb je nog steeds behoorlijk wat buik, en dus heb ik nog even die losse zwangerschapslegging gedragen. En dan die hele wijde broek van Cora Kemperman. En vandaag wilde ik een deftige broek aandoen om naar de dokter te gaan, en… Ze zijn gewoon tien centimeter te wijd! Echt serieus! Gewoon teveel om ze aan te doen met een broeksriem, het heeft geen zicht, ook niet aan mijn billen! Enfin, ik ben daar eigenlijk wel heel blij mee, maar praktisch is het niet direct. Onderaan mijn kast lag gelukkig nog een broek van vroeger, die er nog haalbaar uit ziet en amper een cm of drie te wijd is, die is het dus geworden.

Maar morgen moet ik dus echt wel naar de winkel om nieuwe broeken. Yay. Denk ik :-p

Geplaatst op

Weight Watchers, voorlopig de laatste

Jawel, tot mijn grote spijt moet ik voorlopig stoppen met de WW. Ze begeleiden namelijk geen zwangere vrouwen, en ik kan dat volkomen begrijpen. Als je zwanger bent, is het niet het moment om te gaan vermageren. Je moet op je voeding letten, zorgen dat je gezond eet, maar vooral ook dat het kleintje genoeg binnenkrijgt. En dan is punten tellen geen optie. Uiteraard willen ze ook geen enkele verantwoordelijkheid voor als er iets mis zou gaan, ze zijn per slot van rekening geen medici.Let wel, ik mag gerust nog naar de bijeenkomsten komen, alleen mag ik niet gewogen worden.

Deze avond ben ik dus nog een laatste keer geweest, de laatste beurt van mijn abonnement trouwens. Het was alweer drie weken geleden, maar er was toch weer 1,6 kilo af. Niet dat dat nu zo veel is, maar ik ben toch al drie maand ver, en deze week heb ik echt wel gesnoept :-p

In totaal ben ik dus op drie maanden (begonnen op 28/01, gestopt op 29/04) 11,4 kilo kwijt. Ik zie er goed uit, ik voel me er goed bij, en ik had eigenlijk gerust nog verder willen doen, zeker nog 10 kilo. Ik ben dus net niet onder de 90 geraakt, helaas. Maar als de trend van mijn vorige zwangerschappen zich verderzet (bij Wolf ben ik, tussen startgewicht en twee dagen na de bevalling, 17 kilo kwijtgeraakt, bij Kobe 14) komt dat nog wel. Ik maak me er niet druk in.

Ik weet wél dat ik deze keer na de bevalling daar onmiddellijk terug sta, in Doornzele op de WW cursus bij Marianne. Deze keer ben ik vastbesloten: die kilo’s blijven eraf!

Geplaatst op

Weight Watchers 12

Ook dit was weer een slag in het water: ik voelde me nog steeds zo ellendig, dat ik gewoon thuis ben gebleven, helaas. Ik denk wel dat er opnieuw ongeveer een kilo af is: ik zag deze morgen toch op de weegschaal 91.x staan (ik weet het niet precies meer). Het is momenteel nochtans niet meer de bedoeling om te vermageren, enfin, ik let er eigenlijk niet op. Ik eet dus gewoon waar ik ‘zin’ in heb, of wat ik toevallig binnenkrijg.

En zijn dat frieten of chocolade, dan is dat maar zo. Meestal eet ik ’s avonds toch niet meer dan één boterham, dus het is wel normaal dat ik nog afval. Toch nog één voordeel bij al dat ziek zijn… Meh.

Geplaatst op

Weight Watchers 11

Deze avond heb ik me wél – na een rustige dag met de kinderen – naar de Weight Watchersbijeenkomst gesleept. Ik voelde me haalbaar, en ik wilde wel eens weten hoe het er intussen mee zat. Begrijpelijk ook, denk ik, na alles wat ik maar gegeten heb de afgelopen dagen. Ik moet wel toegeven dat ik totaal niet gekeken heb naar wat ik wél heb binnengekregen: ik was al blij dat ik iets kon eten.

Ik heb het trouwens ook al weken niet meer opgeschreven: de zin ontbrak me, en intussen ook de zinvolheid daarvan.

Soit, ik vond het wel heerlijk: 4,1 kilo op drie weken 🙂 Zegt genoeg zeker? Dat betekent dat ik in totaal 9,8 kilo kwijt ben, ofte bijna 10% van mijn oorspronkelijk lichaamsgewicht. Als je daaraan begint te denken…

Ik zou er nog minstens 10 moeten kwijtgeraken, en liefst zelfs 20. Ik zie nog wel. Momenteel heb ik andere dingen aan mijn hoofd, zoals mijn gezondheid eerst weer in orde krijgen.

Geplaatst op

Witloofsoep

witloofsoep

Eerder deze week (ik ben momenteel in een bunker aan het rondlopen, weetuwel) had ik witloofsoep gemaakt volgens recept van de Weight Watchers. Heel simpel, eigenlijk, en best lekker, als je van witloofsoep houdt. Daar ben ik zelf niet zo zeker van, helaas, en dus is het bij twee borden de dag zelf gebleven, en heb ik de rest uiteindelijk, na een verblijf in de koelkast, toch maar weggekieperd. Jammer eigenlijk.

Je neemt een paar stronken witloof en een ajuin, snijdt die in stukken en stooft ze in een beetje olie. Na een zevental minuten giet je er 400 ml magere melk, 600 ml water en 2 blokjes magere kippenbouillon bij, peper en zout, en laat je de boel 10 minuten koken. Mixen, en klaar.

Met dank aan de Weight Watchers :-p

Geplaatst op

Weight Watchers 9

Kan ik kort over zijn: ik had geen babysit en kon dus ook niet gaan. Mja. Gebeurt zeker?

Ik heb trouwens het gevoel dat er niet echt veel af zal zijn: ik heb het lastig momenteel. Niet het diëten an sich, wel het opschrijven. Ik heb de hele week zo goed als niks opgeschreven. Ik ken wel ondertussen zowat mijn porties en heb me er ook aan gehouden, heb niet gesnoept, en netjes fruit gegeten en zo, maar toch. En dan was er zaterdag dat diner van mijn schoonouders, en zondag de broodjes op het koor en zo.

Ach ja. Volgende week beter zeker?

Geplaatst op

Fiets

Eigenlijk ben ik stiekem wel een beetje trots op mezelf: ik ben gisteren gewoon met de fiets naar het werk gegaan!

Op zich zeker geen grootse prestatie, zeker niet als je weet dat de afstand exact vijf kilometer is. Maar in al die jaren dat ik nu in Mariakerke werk, was het er nog maar één keertje van gekomen. Als je ’s morgens vroeg een auto ter beschikking hebt, dan neem je die meestal, in plaats van een kwartier vroeger te vertrekken en de fiets te nemen.

En ik geef toe, ik was er ook wat bang voor: mijn conditie is niet alles (understatement) en ik wilde echt niet buiten adem toekomen op school om meteen bezweet te moeten lesgeven. Zeker omdat er een vrij enthousiaste brug is waar ik over moet, zo net voor de school.

Gisteren was er de eerste mooie lentedag en was er een aantal klassen op uitstap, zodat ik een pauze had waarin in naar huis ging, en pas om één uur moest herbeginnen. Ideaal dus om de fiets te nemen.

Ik heb wel nog serieus mogen doortrappen, want ik was -zoals altijd- op het laatste nippertje vertrokken, en had pas bij vertrek vastgesteld dat mijn banden wel eens mochten opgepompt worden. En jawel, Murphy deed ook zijn duit in het zakje, want het waaide nogal stevig, en uiteraard had ik tegenwind.

Het maakte de terugweg eigenlijk wel des te aangenamer.

Enfin, nu maar hopen dat er een begin is gemaakt. Ik ga proberen mezelf vaker de fiets op te schoppen. Moet kunnen.

Geplaatst op

Subtiel

Oh, en toen was ik nog vergeten de subtiele opmerking van mijn vader te vermelden.

“En pa, vindt ge nog niet dat ge kunt zien dat ik zes kilo vermagerd ben?”

“Goh, ja, toch wel. Vroeger waart ge blubbervet, en nu eigenlijk nog gewoon vet.”

Van uw familie moet ge het hebben, zeker? Ik kon er gelukkig om lachen.

Geplaatst op

Weight Watchers 8

Ik ben net terug van de Weight Watchers cursus, en jawel, 800 gram af deze keer! In totaal dus 5,7 kilo, officieel dan. Zelf reken ik nog altijd met een begingewicht van 102,6, en heb ik deze morgen 95,7 zien staan, en dat is er dus bijna 7. Hoe je ook rekent, er is er weer af. Oef!

Want, ik geef het toe, ik heb het lastig. Niet met het dieet op zich, dat niet: ik mag alles eten, ik snoep zelfs, en er is ruimte voor iets extra. Alleen… dat opgeschrijf is soms zoveel werk. Continu voortdurend bijhouden wat je hebt gegeten, het is een bezigheid. Van de meeste dingen die ik eet, weet ik ondertussen wel hoeveel punten ze waard zijn. Zo ben ik elke avond 10 of 11 punten kwijt: 6 voor 100 gr. brood, 2 voor melk, 1 voor minarine, en dan nog 1 of 2 voor beleg. Mijn ontbijt moet ik ook niet meer uitrekenen. Maar het zijn die warme maaltijden, zeker als je ze niet zelf klaarmaakt. Of bv. de hapjes en taart die ik gegeten heb op Nands verjaardagsfeestje, of alles wat ik binnengespeeld heb zondag op de familiebrunch, of op de receptie maandagavond… Ik geef toe, ik heb het niet opgeschreven. Ik heb me ingehouden, maar wat binnen was, was binnen. Ik zag mijn gewicht ’s morgens dan ook niet veranderen, helaas. Maar de laatste drie dagen heb ik me wel weer strikt aan mijn punten gehouden, en jawel, de weegschaal doet dan vrolijk mee.

Zucht.

Nog minstens 15 te gaan, want ik wil zeker tot onder de magische 80-grens zien te geraken.

Alleen word ik er soms zo moedeloos van… En dan krijg je toch van je leerlingen en collega’s complimentjes dat je het al echt begint te zien, en dat je er goed uitziet. En daar doen we het dan wel weer voor, natuurlijk.

Geplaatst op

Stappentellertje

BUG_70116_Pedometer_104

Dat was ik nog vergeten: ik heb me gisteren toch laten vangen aan een gadget: een stappenteller, maar dan eentje van de WW.

Je moet je geslacht, lengte en gewicht ingeven, en op basis daarvan berekent het ding hoeveel stappen je idealiter minstens moet zetten per dag om gezond te blijven. Je hangt het aan je gordel of broekzak of zo, en het telt netjes af. Zodra je ‘gezond’ bent verklaard, begint de teller opnieuw te tellen, maar deze keer voor actieve propoints. Niet dat ik van plan ben om die punten te gebruiken, maar soit.

Heb ik dat ding nodig? Niet echt, vermoed ik: ik ben nogal het beweeglijke type. Maar toch was ik benieuwd, en ben ik uiteindelijk toch door de knieën gegaan, voor 14,95 euro, jawel.

Ik ben benieuwd.