Kalkoenrollade met ananas

Ik zag ze een tijdje geleden liggen in de winkel: zo’n diepgevroren kalkoenrollade. En meteen schoot er een recept door mijn hoofd, eentje dat ik vroeger wel eens maakte, toen we nog in de Forelstraat woonden. Lang, lang geleden dus. Ik leerde toen net koken, en zocht vaak recepten op in het kookboek van de Boerinnenbond. Ik had er zo eentje gekregen van mijn schoonmoeder, in echte Vlaamse traditie, en het was mijn bijbel.

IMG_8664

Enfin, het recept dus. Poepsimpel, eigenlijk. De rollade aanbraden in een klein beetje boter, en dan een klein uur op 200° de oven in pleuren. Dan haal je het netje en alle folie eraf – ha ja, dat is samengesteld uit restjes van de kalkoen, op zich wel lekker vlees, maar niks mee aan te vangen anders – doe je er een flinke geut porto bij, het sap van een blik ananasschijven op sap (duh), en laat je het nog tien minuutjes in de oven staan. Af en toe eens omdraaien en de saus erover lepelen is een aanrader.

Vlees uit de schotel vissen, saus indikken, vlees in mooie schijven snijden, afwisselen met de opgewarmde ananas, en serveren met kroketjes.

Er is goed van gegeten, ja.

Van vriendinnetjes en taart

Merels boezemvriendinnetje Lieze kwam vandaag spelen. Eerst ging ze er in de voormiddag al zijn, dan pas tegen twaalf uur, maar uiteindelijk werd het, door omstandigheden, half twee. Merel liet het gelukkig niet aan haar hart komen, en was gewoon bijzonder blij toen Lieze er eindelijk was. Buiten was het intussen aan het gieten, en dus speelden ze boven. En hier beneden.

Merel had gevraagd of we samen een taart gingen bakken, maar toen ik in de namiddag die vraag stelde, speelde ze liever gewoon verder. Juist ja.  Ik had wel alle ingrediënten al verzameld, en dus maakte ik ze maar zelf. Tsja.

Gelukkig is het een heel simpele, heel snelle taart: een appeltaart met een smeuïge vulling van amandel. Het recept had ik hier al eens eerder gepost, en ja, ze is echt lekker, en klaar in een goeie tien minuten, afhankelijk van uw tempo van appels schillen. En dan nog 20 minuten in de oven, en gewoon lauwwarm opeten.

Ze hielpen dan misschien niet maken, maar ze hielpen echt wel opeten, dat was geen enkel probleem!

 

 

Van vriendjes, vriendinnetjes en vlaaien

Wat doet ne mens als het een hele dag regent op een vakantiedag? Juist, vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen. Kobe ging spelen bij Sebastiaan, en ik had naar Els gebeld, de mama van Merels boezemvriendinnetje Lieze. Die waren net terug van vakantie, maar het was geen enkel probleem. Dus hebben die twee hier zo goed als de hele tijd op Merels kamer gespeeld – waar ze sowieso heelder dagen zit – naar een film gekeken, en show gegeven. Dat laatste was vooral met zeer veel gegiechel, ik heb een klein stukje gefilmd.

Merel en Lieze geven een 'show' from Gudrun Rombaut on Vimeo.

Ik probeerde intussen zinnige dingen te doen, maar kwam niet verder dan het opruimen van mijn bureau en het sorteren van mijn moeders kettingen en oorbellen.

Oh, en het maken van een vlaai, maar dan ene die wél perfect lukte, omdat ik deze keer wel de correcte ingrediënten in huis had. Het is het meest simpele recept ooit, gepikt van bij Ilse: 16 speculozen, 16 lange vingers, 6 stukken peperkoek, 3 lepels bruine suiker, 3 lepels kandijsiroop, 1 liter melk. Even laten weken, mixen, 11 minuten in de microgolf (600W), roeren, nog 11 minuten, klaar. Enfin, eigenlijk niet: de vlaai krijgt maar haar consistentie als ze afkoelt, en dat is het moeilijke stuk van het hele recept :-p En als ge ze na de eerste keer bakken in een fancy vormpje giet, ziet ze er de max uit.

IMG_5509

De leden van de Cthulhugroep hadden de nodige commentaar, maar vonden wel allemaal dat het bijzonder lekker was, dit in tegenstelling tot de rauwe champignons met dipsaus die ook op tafel stonden.

Οι βαρβαροι!

Farfalle met halloumi

Ik probeer nog steeds een klein beetje mee te doen aan Dagen Zonder Vlees, en dus kocht ik dinsdag halloumi voor gisterenmiddag (en vandaag).
Man, dat is lekker! Ik zocht en vond een snel receptje op Libelle Lekker, en geef het u hier maar meteen mee.

IMG_1671

Ingrediënten voor 4 personen

  • 500 g farfalle
  • 2 rode paprika’s
  • 1 courgette
  • 1 ui (grote)
  • 1 teen knoflook
  • 2 takjes basilicum
  • 450 g haloumi
  • 800 g tomatenblokjes (blik)
  • 1 kl paprikapoeder
  • 1 kl kerriepoeder
  • olijfolie
  • peper
  • zout

Bereidingswijze

1

Maak de groenten schoon. Snipper de ui en de knoflook, snij de paprika’s en courgette in blokjes. Stoof ze samen even in olijfolie. Doe er de tomatenblokjes bij en breng op smaak met peper, paprikapoeder en kerriepoeder. Laat even garen.

2

Kook intussen de pasta beetgaar. Snij de haloumi in blokjes en bak ze vervolgens goudbruin in olijfolie.

3

Meng de pasta met de saus en verdeel alles over de borden. Werk af met de blokjes kaas en blaadjes basilicum.

Marokkaanse tajine met kikkererwten en couscous

Ik had zin in een vegetarisch stoofpotje, en zocht even links en rechts op het internet. Ik kwam uit – vrij logisch, eigenlijk – op de website van EVAvzw, dé vereniging voor vegetariërs hier in Vlaanderen. En jawel, de Marokkaanse tajine zag er zeer uitnodigend uit. Ik geef wel toe dat ik te lui was om alle groenten – inclusief pompoen – in stukken te snijden, en ik heb ze allemaal door de keukenmachine gedraaid.

Maar het resultaat was superlekker, en zelfs voor de kinderen zeker voor herhaling vatbaar.

IMG_1623

Ingrediënten voor 4 personen

Bereiding

Verwarm de olie in een pan op een middelhoog vuur. Voeg courgette, ui, wortel en look toe. Bak vijf minuten. Giet de groenteboullion erbij en voeg rozijnen,kruiden, kikkererwten en tomaten toe. Breng aan de kook.

Dek af, zet het vuur lager en laat 8 tot 10 minuten sudderen tot het gaar is. Roer af en toe.

Bereid ondertussen de couscous: breng het water aan de kook en giet over de couscous. Dek af en laat 5 minuten staan. Serveer samen met het stoofpotje

Dagen Zonder Vlees

Ik ben geen vegetariër, verre van. Daarvoor hou ik veel te veel van een goeie lap rood lillend vlees, liefst nog rauw van binnen. Een goeie biefstuk is er eentje die bleu is gebakken. Maar af en toe maak ik wel eens iets vegetarisch. Niet bewust, gewoon omdat het een lekker recept is.

Nu, onze school, atheneum Mariakerke, trekt volop de kaart van de duurzaamheid, en daartoe behoort eigenlijk ook het eten van minder vlees. Onder impuls van een vegetarische collega’s zijn we daarom ook een groep op Dagen Zonder Vlees, en ach, ik zag het wel zitten om daaraan mee te doen. Niet die hard, nee, maar waarom ook niet?

En dus plukte ik vandaag een recept van onze receptengroep van de school en maakte een heel erg geslaagde risotto met boschampignons. Niet meteen het goedkoopste eten, maar wel heel erg lekker.

We zullen zien hoe ver we geraken met dat vleesloze idee. Ik ben benieuwd.

Bananencake

Ik vind het een kunst om bananen op exact de juiste rijpheid te krijgen. Te groen geven ze maagkrampen, maar zodra ze ook maar één zwart puntje krijgen, zijn ze al te rijp. Dat vind niet alleen ik, dat vinden ook de kinderen. Je mag die ondingen ook niet in de ijskast leggen, want dan worden ze gegarandeerd zwart, dus vliegen ze in de koele berging, waar ze helaas uit het zicht liggen en soms vergeten worden. Meh.

Een banaan met enkele zwart puntjes is dus onbruikbaar. Maar als je die dan nog een weekje laat liggen tot ze helemaal bruinzwart (maar uiteraard zonder schimmel) is, is ze plots weer multi-inzetbaar: de ideale basis voor ongezoete bananenmilkshake, om ijs te maken, of om cake te bakken. Ze is perfect als ze, wanneer je de schil opent, er vanzelf uitrolt en lichtjes glazig is. Héérlijk.

Bon, ik had dus vier van die exemplaren liggen, en het is een regenachtige zondag, en wat doet ne mens dan? Googlen, natuurlijk. En zo kwam ik op volgende site uit:

Bananencake

Ik heb de suiker vervangen door sucralose, en door het deeg wat bakbestendige chocoladedruppels gemengd. De cake valt vrij zwaar, zelfs met het extra bakpoeder, maar is wel heel erg lekker. Iets om te onthouden, voor u de zwarte bananen in de vuilbak kiepert.

Bananencake ingrediënten

Basisrecept:

  • 120 gram boter
  • 3 middelgrote, zeer rijpe bananen
  • 180 gram griessuiker
  • 250 gram zelfrijzend bakmeel
  • 1 eetlepel bakpoeder
  • 2 eieren, wit en dooiers scheiden
  • 1 met boter ingevette rechthoekige bakvorm

Bananencake maken

Bananencake

  1. Oven voorverwarmen op 180C
  2. Vet een rechthoekige cakevorm in met boter
  3. Pureer de bananen met een stevige vork.
  4. Klop de eiwitten met 2 eetlepels suiker stijf.
  5. Klop de boter met de rest van de suiker tot room en klop er daarna de 2 eierdooiers door.
  6. Meng het bakpoeder met de zelfrijzende bloem (en indien gewenst de kaneel en het nootmuskaat) en klop de bloem door de bananenpuree tot er geen klonters meer overblijven.
  7. Voeg hierbij het boter-suiker-dooier-mengsel en klop goed door elkaar. (voeg indien gewenst nu rozijnen, noten of chocolade chips toe)
  8. Spatel het stijfgeklopte eiwit door het deeg.
  9. Schep het deeg in de bakvorm, leg indien gewenst enkele schijfjes banaan bovenop het deeg en bak gedurende 40 minuten op 180 graden en daarna 30 minuten op 150 graden.
  10. Laat de bananencake afkoelen alvorens aan te snijden.

Clafoutis van primeurgroenten met geitenkaas

Toen ik woensdag langs Doornzele passeerde, ben ik er bij de Weight Watchers binnengewipt. Er lagen opnieuw kookboekjes in promotie, 2,99 euro per stuk, en ik heb er dus twee meegebracht. Een daarvan was “Reizen in eigen keuken“, en op pagina 38 vond ik het recept voor de clafoutis, voor 7 propunten per persoon.  Een clafoutis, da’s een soortement taart op basis van ei, zonder korst, meestal als dessert met kersen of zo.

IMG_7593

Helaas, de kinderen houden blijkbaar niet van feta of van raapjes… Ze hebben nochtans heel ijverig meegewerkt: Wolf sneed zes jonge worteltjes met de mandoline, Kobe snipperde vier lente-uitjes, Merel roerde twee eieren, twee eierdooiers, 250 ml melk en 200 ml magere room door elkaar met een eetlepel maïzena, en ik sneed 4 raapjes en 100 gr feta, en nog wat dragon, (citroen)tijm en kervel.

Maar de smaak van de raapjes was nogal dominant: volgende keer minder raapjes, meer wortels, zoveel is duidelijk. En misschien kijken voor mozzarella in plaats van feta. Geen idee of het dan ook 45 minuten in de oven moet op 180°, of dat het wat minder zal zijn.

Maar lekker vonden Bart en ik het wel!

Kokosvis

Het is eigenlijk lang geleden dat ik hier nog een recept heb gezet, stel ik vast. Tijd om daar verandering in te brengen! In de vakantie moet ik namelijk alle dagen koken, en dan is er nood aan wat afwisseling, natuurlijk.

IMG_6692

In het boekje “Uit de pan en de wok” van Weight Watchers vond ik op pagina 69 een recept voor kokosvis: heel simpel, zeer lekker, en amper 9 propoints.

Benodigdheden voor vier personen:

* 140 g ongekookte basmatirijst
* 500 g pangasiusfilet (I know, begint er niet over :-p )
* 1 eetlepel citroen- of limoensap
* 400 g sugar snaps (zoete bonen) of peultjes
* 1 rode paprika
* 1 gele paprika* 1 mango
* 1 eetlepel olie
* 250 ml groentebouillon
* 100 ml kokosmelk
* 2 eetlepels geraspte kokos
* 1/2 koffielepel paprikapoeder

Werkwijze:

* Kook de rijst.
* Spoel de pangasiusfilet af en dep deze droog. Besprenkel met limoensap, kruid met peper en zout en snij in blokjes.
* Was de sugar snaps en de paprika’s. Verwijder de zaadlijsten en snij in blokjes.
* Schil de mango en snij het vruchtvlees in blokjes.

* Verhit de olie in de wok, bak de pangasiusfilet ongeveer 5 min. en leg opzij. Bak de sugar snaps en de paprika’s in het braadvocht ongeveer 2 min, blus met de groentebouillon en kokosmelk, en laat zo’n 7 minuten sudderen.

* Schep de vis en de mango met de geraspte kokos erdoor en verwarm kort mee. Breng op smaak met zout en paprikapoeder. Serveer met rijst.

Goedgekeurd door de kinderen, en echt lekker. Smakelijk!