Pita-pizza met spinazie en rode ui
Pita-pizza’s: het was al serieus lang geleden dat ik dat nog eens gemaakt had. Het is nochtans vreselijk simpel en snel klaar: je zet je oven op 180°, legt vier pitabroodjes, waarin je met een scherp mes een kruis in hebt gesneden, op een bakplaat, je wrijft ze in met een klein beetje olijfolie, en belegt ze zoals een pizza. Vijf minuten later: voila!
Het recept van Weight Watchers is met rode ui en spinazie: twee rode uien in ringen, met twee fijngesnipperde teentjes knoflook bakken in een een beetje olijfolie, en dan een ganse zak spinazie erbij laten slinken. Daarmee de pita’s beleggen, afwerken met geraspte fontinakaas, en klaar. Simpel, snel en lekker. En zelfs nog vegetarisch. Maar eigenlijk kan je er alles op kwijt. De volgende keer ga ik er ananas bij leggen voor de kinderen, daar zijn ze allebei zot van.
Glossofiel
Ik kan het niet helpen, ik heb het voor talen, uitdrukkingen, woordspelingen, woordklanken, stijlfiguren of gewoon mooie woorden. Mijn zesdes zeggen dat af en toe, dat ze in mijn les meer woordenschat Nederlands leren dan in de les Nederlands zelf. Ik gebruik nu ook eenmaal graag die archaïsche woorden, die onbekendere of iets meer dialectisch gekleurde uitdrukkingen.
En toen ik een tijd geleden recepten zocht van wat ik kon doen met een butternutpompoen, kwam ik op dit prachtige Afrikaanse recept. De taal is Afrikaans (en dus niet Zuid-Afrikaans, zoals sommigen lijken te denken) maar wel perfect verstaanbaar, en zo heerlijk mooi verwoord. Vooral de sampioene doen het hem…
3 butternuts – 1 pakkie gesnyde bacon (swoerdloos) – 2 pakkies sampioene – 500 gram kaas (of minder) – sout – peper – witsous
Bereidingswijze
Kook butternuts met sout – nie te sag nie. Maak witsous en rasper kaas by. Braai sampioene en bacon apart. Pak één laag butternut, één laag sampioene en één laag bacon. Gooi peper en knoffelsout. Gooi witsous. Begin weer by butternut. Wanneer al bestandele klaar is gooi kaas bo-oor en bak in die oond.
Geen idee hoe het smaakt, ik moet het nog eens uitproberen, maar ik werd er nù al goed gezind van.
Speculaasbrood
Dat het lang geleden was dat ik nog eens speculaasbrood had gemaakt. Maar nu had ik nog speculaas staan die Bart had gekregen uit Hasselt, maar die nogal stevig doorsmaakt naar kaneel, en die de kinderen dus niet lusten.
Zonde om die weg te moeten gooien, en dus ging die in een brood.
De speculaas viel misschien niet in de smaak, het brood des te meer: ik heb ervoor moeten schermen :-p
Het recept is er trouwens een van S.O.S. Piet, en hier te vinden. Een dikke aanrader!
Una giornata Italiana
In 2013 deden we het ook al eens: themadagjes, maar toen op zondag. Zo hadden we toen ook een Italiaanse dag.
Vooral Kobe had er nu ook al naar gevraagd, maar op zondag is dat wat moeilijk, aangezien Bart dan kookt en ons pa hier dan is.
Maar vandaag, vandaag was het dus Italiaanse dag. Toegegeven, we hebben wel ontbeten, enkel koffie zoals de Italianen, is een brug te ver. Maar de kinderen hebben wel degelijk koffie gedronken hoor!
Enfin, ze begonnen te knutselen aan een reeks Italiaanse vlagjes, ik hing een vlaggenlijn op, en zette Italiaanse muziek op. Italiaanse folkloremuziek, met accordeons en zo, werd al na drie liedjes afgevoerd, en vervangen door Eros Ramazotti. Ook niet mijn favoriet, maar wel al pakken beter. Bart had zaterdag spaghettisaus gemaakt, het eten was dus niet moeilijk.
Intussen was het min of meer gestopt met regenen, en trokken Merel, Kobe en ik naar de winkel, voor verdere Italiaanse dinges. In het terugrijden kwamen we ook nog Rhune tegen, en dus zaten iets later vier kinderen tegelijkertijd tiramisu en Amarettikoekjes te maken.
Die koekjes, dat zijn trouwens de simpelste koekjes die er zijn om te maken: tien minuten werk, kwartier in de oven, klaar. En ideaal als aanvulling bij de tiramisu, want daar heb je twee eierdooiers voor nodig, en voor de koekjes twee eiwitten.
Het recept heb ik gehaald van Dishcover, maar herhaal ik hier even omdat het zo simpel is.
Klop twee eiwitten stijf, spatel daar voorzichtig 120 g. amandelpoeder, 60 g. amandelschilfers (eventueel nog wat fijner gehakt) en 150 g. suiker onder, en giet er eventueel een scheut Amaretto bij. Maak van dat deeg kleine bolletjes, leg die op een bakplaat met bakpapier, en bak op 160° tot ze mooi bruin zijn (zo’n kwartiertje). Dat is het.
Toen werd er opgeruimd, nog wat gespeeld, en ’s avonds was er ciabattabrood met Italiaanse charcuterie. En als dessert tiramisu, natuurlijk.
La vita è bella!
Kalkoenrollade met ananas
Ik zag ze een tijdje geleden liggen in de winkel: zo’n diepgevroren kalkoenrollade. En meteen schoot er een recept door mijn hoofd, eentje dat ik vroeger wel eens maakte, toen we nog in de Forelstraat woonden. Lang, lang geleden dus. Ik leerde toen net koken, en zocht vaak recepten op in het kookboek van de Boerinnenbond. Ik had er zo eentje gekregen van mijn schoonmoeder, in echte Vlaamse traditie, en het was mijn bijbel.
Enfin, het recept dus. Poepsimpel, eigenlijk. De rollade aanbraden in een klein beetje boter, en dan een klein uur op 200° de oven in pleuren. Dan haal je het netje en alle folie eraf – ha ja, dat is samengesteld uit restjes van de kalkoen, op zich wel lekker vlees, maar niks mee aan te vangen anders – doe je er een flinke geut porto bij, het sap van een blik ananasschijven op sap (duh), en laat je het nog tien minuutjes in de oven staan. Af en toe eens omdraaien en de saus erover lepelen is een aanrader.
Vlees uit de schotel vissen, saus indikken, vlees in mooie schijven snijden, afwisselen met de opgewarmde ananas, en serveren met kroketjes.
Er is goed van gegeten, ja.
Van vriendinnetjes en taart
Merels boezemvriendinnetje Lieze kwam vandaag spelen. Eerst ging ze er in de voormiddag al zijn, dan pas tegen twaalf uur, maar uiteindelijk werd het, door omstandigheden, half twee. Merel liet het gelukkig niet aan haar hart komen, en was gewoon bijzonder blij toen Lieze er eindelijk was. Buiten was het intussen aan het gieten, en dus speelden ze boven. En hier beneden.
Merel had gevraagd of we samen een taart gingen bakken, maar toen ik in de namiddag die vraag stelde, speelde ze liever gewoon verder. Juist ja. Ik had wel alle ingrediënten al verzameld, en dus maakte ik ze maar zelf. Tsja.
Gelukkig is het een heel simpele, heel snelle taart: een appeltaart met een smeuïge vulling van amandel. Het recept had ik hier al eens eerder gepost, en ja, ze is echt lekker, en klaar in een goeie tien minuten, afhankelijk van uw tempo van appels schillen. En dan nog 20 minuten in de oven, en gewoon lauwwarm opeten.
Ze hielpen dan misschien niet maken, maar ze hielpen echt wel opeten, dat was geen enkel probleem!
Van vriendjes, vriendinnetjes en vlaaien
Wat doet ne mens als het een hele dag regent op een vakantiedag? Juist, vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen. Kobe ging spelen bij Sebastiaan, en ik had naar Els gebeld, de mama van Merels boezemvriendinnetje Lieze. Die waren net terug van vakantie, maar het was geen enkel probleem. Dus hebben die twee hier zo goed als de hele tijd op Merels kamer gespeeld – waar ze sowieso heelder dagen zit – naar een film gekeken, en show gegeven. Dat laatste was vooral met zeer veel gegiechel, ik heb een klein stukje gefilmd.
Merel en Lieze geven een 'show' from Gudrun Rombaut on Vimeo.
Ik probeerde intussen zinnige dingen te doen, maar kwam niet verder dan het opruimen van mijn bureau en het sorteren van mijn moeders kettingen en oorbellen.
Oh, en het maken van een vlaai, maar dan ene die wél perfect lukte, omdat ik deze keer wel de correcte ingrediënten in huis had. Het is het meest simpele recept ooit, gepikt van bij Ilse: 16 speculozen, 16 lange vingers, 6 stukken peperkoek, 3 lepels bruine suiker, 3 lepels kandijsiroop, 1 liter melk. Even laten weken, mixen, 11 minuten in de microgolf (600W), roeren, nog 11 minuten, klaar. Enfin, eigenlijk niet: de vlaai krijgt maar haar consistentie als ze afkoelt, en dat is het moeilijke stuk van het hele recept :-p En als ge ze na de eerste keer bakken in een fancy vormpje giet, ziet ze er de max uit.
De leden van de Cthulhugroep hadden de nodige commentaar, maar vonden wel allemaal dat het bijzonder lekker was, dit in tegenstelling tot de rauwe champignons met dipsaus die ook op tafel stonden.
Οι βαρβαροι!
Farfalle met halloumi
Ik probeer nog steeds een klein beetje mee te doen aan Dagen Zonder Vlees, en dus kocht ik dinsdag halloumi voor gisterenmiddag (en vandaag).
Man, dat is lekker! Ik zocht en vond een snel receptje op Libelle Lekker, en geef het u hier maar meteen mee.
Ingrediënten voor 4 personen
- 500 g farfalle
- 2 rode paprika’s
- 1 courgette
- 1 ui (grote)
- 1 teen knoflook
- 2 takjes basilicum
- 450 g haloumi
- 800 g tomatenblokjes (blik)
- 1 kl paprikapoeder
- 1 kl kerriepoeder
- olijfolie
- peper
- zout
Bereidingswijze
1
Maak de groenten schoon. Snipper de ui en de knoflook, snij de paprika’s en courgette in blokjes. Stoof ze samen even in olijfolie. Doe er de tomatenblokjes bij en breng op smaak met peper, paprikapoeder en kerriepoeder. Laat even garen.
2
Kook intussen de pasta beetgaar. Snij de haloumi in blokjes en bak ze vervolgens goudbruin in olijfolie.
3
Meng de pasta met de saus en verdeel alles over de borden. Werk af met de blokjes kaas en blaadjes basilicum.
Marokkaanse tajine met kikkererwten en couscous
Ik had zin in een vegetarisch stoofpotje, en zocht even links en rechts op het internet. Ik kwam uit – vrij logisch, eigenlijk – op de website van EVAvzw, dé vereniging voor vegetariërs hier in Vlaanderen. En jawel, de Marokkaanse tajine zag er zeer uitnodigend uit. Ik geef wel toe dat ik te lui was om alle groenten – inclusief pompoen – in stukken te snijden, en ik heb ze allemaal door de keukenmachine gedraaid.
Maar het resultaat was superlekker, en zelfs voor de kinderen zeker voor herhaling vatbaar.
Ingrediënten voor 4 personen
- 1 el olijfolie
- 250 g courgettes (in blokjes van 1 cm)
- 1 grote ui
- 1 wortel (in stukjes)
- 4 teentjes knoflook (fijngehakt)
- 250 ml groentebouillon
- 2 el rozijnen
- 1,25 tl gemberpoeder
- 1,25 tl komijnpoeder
- 0,75 tl korianderpoeder
- 0,5 tl zout
- 0,25 tl kaneel
- 0,25 tl zwarte peper
- 2 blikken kikkererwten
- 1 blik tomaten
- 360 ml water
- 175 g couscous
Bereiding
Verwarm de olie in een pan op een middelhoog vuur. Voeg courgette, ui, wortel en look toe. Bak vijf minuten. Giet de groenteboullion erbij en voeg rozijnen,kruiden, kikkererwten en tomaten toe. Breng aan de kook.
Dek af, zet het vuur lager en laat 8 tot 10 minuten sudderen tot het gaar is. Roer af en toe.
Bereid ondertussen de couscous: breng het water aan de kook en giet over de couscous. Dek af en laat 5 minuten staan. Serveer samen met het stoofpotje