Categorie: Recepten

Dit recept heb ik schaamteloos gepikt van Oma’s Recepten, maar wel aangepast naar mijn eigen zin en behoeften.

Deze appeltaart heeft een romige amandelvulling, en duurt ongeveer 15 minuten om te maken (+ 20 min. baktijd), afhankelijk van hoe snel je appels kan schillen :-p

Ingrediënten :

* 1 rol bladerdeeg
* 40 g boter
* 40 g suiker
* 1 ei
* 50 g amandelen (gemalen)
* 6 appels
* 2 lepels abrikozenconfituur
* 1 lepel citroensap

Bereiding :

– Rol je bladerdeeg uit in een bakvorm, en doorprik het deeg met een vork.
– Roer de boter en de suiker zacht en romig, voeg het ei en het amandelpoeder toe en roer dat tot een gladde crème. Verdeel de amandelcrème over de deegbodem.
– Verwarm de oven voor tot 200°.
– Schil de appels en snijd ze in blokjes of plakjes. Als je zin en tijd hebt, kan je ze ook in twee snijden, de helften in plakjes snijden, maar de plakjes niet helemaal lossnijden. Je duwt dan zachtjes op de plakjes zodat ze open waaieren. Verdeel de appels over de amandelcrème.
– Bak 20 minuten.
– Vermeng de abrikozenconfituur met het citroensap, verwarm en breng aan de kook. Verdeel de warme confituur over de appels zodra de taart uit de oven komt.
– Laat afkoelen.

De eerste keer had ik geen amandelpoeder in huis, en heb ik kokospoeder gebruikt in de plaats. Was ook lekker, maar toch wel anders. De afwerking met de confituur hoeft natuurlijk niet, je kan ook gewoon een beetje kaneel strooien.

Goh, ik denk altijd aan vanalles om over te bloggen, en steevast op het verkeerde moment, zoals onder de douche, in de auto… Het wordt dringend tijd dat ze de mensen ook bekabelen, zodat ik in gedachten kan dicteren.

Enfin, bij deze één van Barts favoriete gerechten, netjes neergeschreven ten behoeve van de wereld (yeah right). Het heet, heel toepasselijk, rijstberg, en Bart eet gemakkelijk op zijn eentje twee porties op. Met glunderend gezicht. Oh, en de Al Bundy achteraf natuurlijk :-p

Ik heb het een beetje aangepast aan een recept uit een kookboek van mijn moeder. Lekker en zeer vullend.
Let wel, je hebt, inclusief suddertijd, toch een anderhalf uur nodig.

Nodig (vier personen):

– 400 gr gekookte ham, in dobbelsteentjes
– 400 gr droogkokende rijst (het lukt zelfs met basmati, heb ik ondervonden)
– 1 liter kippenbouillon
– 3 paprika’s naar keuze
– 2 stevige uien
– 250 gr champignons
– 250 gr tomaten
– een kluitje boter
– 100 gr gemalen Emmenthal
– peper, zout en eventueel paprikapoeder

Werkwijze:
– snipper de uien fijn, snij ook de paprika’s in kleine stukjes (zonder de pitten uiteraard), en bak die gedurende een tiental minuten in de hete boter, tot de uien mooi glazig zijn.
– snij intussen de ham in dobbelsteentjes, gooi die ook in de pan, en laat een paar minuten mee fruiten.
– doe er daarna de rijst bij, en laat die gedurende een paar minuten meebakken tot hij glazig wordt.
– giet er zachtjes de bouillon bij,  zet een deksel op de pan, en laat gedurende 25 minuten sudderen. Het is de bedoeling dat de rijst mooi korrelig blijft, dus niet roeren, enkel schudden of voorzichtig omscheppen.
– intussen snij je de champignons in dunne plakjes, pel je de tomaten (overgiet ze eerst even met kokend water, dan laat dat vel los) en snij je ze in acht.
– wanneer al  de bouillon is opgenomen door de rijst, doe je er de tomaten  en champignons bij, kruid je met peper, zout en eventueel het paprikapoeder, en laat je het geheel nog even door en door warm worden. Het is niet de bedoeling dat tomaten en champignons echt nog gekookt worden tot ze zacht zijn.
– schep op, en doe er een stevige dot gemalen kaas bovenop.

Smakelijk!

Een eenvoudig en snel gerecht, dat in de zomer toch lekker fris aandoet:

Voor twee personen:

– een dubbele kipfilet
– olie, bij voorkeur wokolie
– een dikke stronk broccoli (zo’n 500gr)
– pasta
– een (half) doosje room
– bindmiddel, aka maïzena express
– peper en zout
– basilicum of iets anders van kruiden naar smaak

Snij de kip in kleine blokjes en roerbak ze in de hete wokolie, met peper en zout.
Kook ondertussen de broccoli beetgaar en laat uitlekken. Snij ze daarna in kleine roosjes (verbrand je vingers niet), eet de steeltjes meteen op of snij ze ook in stukjes en voeg bij de kip. Voeg daar dan een half doosje room bij (of meer of minder naar smaak) en werk af met basilicum, peper en zout, en eventueel wat bindmiddel.
Vergeet niet ondertussen de pasta te koken. Het model is naar believen, uiteraard. Als je, zoals ik vandaag, kiest voor tricolore spirelli en daar dan een pak teveel van kookt, kan je je bezighouden met alle roodjes eruit te vissen, zodat je een prachtige symfonie krijgt van wit en groen. Laat de pasta uitlekken, en meng ze onder de kip en broccoli.

Smakelijk.