Acta Diurna de muliere ludenti
Ik had nog brikdeeg over van deze middag, en daarmee heb ik dan fruitloempia’s gemaakt. Doodsimpel: appel en peer in blokjes snijden, twee koffielepels honing erbij, een snuifje kaneel, dat op je brikdeeg leggen, en toevouwen als een loempia. Een kwartiertje de oven in op 180 graden, et voila! Bijzonder lekker, zo warm uit het vuistje 🙂
Mijn ma heeft hier vorig weekend die avocado’s gegeten, en vond dat bijzonder lekker. Ze heeft nu het plan opgevat om dat als aperitiefhapje in een glaasje te serveren, en dat lijkt me een goed idee.
Het eigenlijke recept vind je in het Weight Watchersreceptenboek op p. 76. Eigenlijk staat dat hele boek vol goeie ideeën waar je niet echt dik van wordt, ik ben er wel fan van, ja.
Je moet een halve avocado rekenen per persoon, en het recept is dan voorzien op vier personen. Snij je twee avocado’s netjes in twee (je hebt de schil nog nodig), hol ze uit en snijd het vruchtvlees in stukjes. Bij mij waren ze zodanig lekker rijp dat het moes werd, maar da’s een detail. Gooi in een schaal, en besprenkel met het sap van een halve citroen, want het heeft de neiging nogal snel bruin te worden. Snij 75 gr. rauwe ham in fijne reepjes, laat een half blikje mandarijntjes uitlekken (vang het sap op), en meng alles door elkaar. Meng in een apart kommetje het sap van de andere halve citroen, een lepel van het mandarijnsap (geen siroop dus!) 2 koffielepeltjes olijfolie, een scheut cognac en wat zout. Roer deze dressing door je bereiding, dek af en laat even marineren in de koelkast. Vul dan de avocadohelften of glaasjes of whatever met de salade.
Voilà!
Voor vier personen (of minder, zoals nogal vaak bij ons het geval is)
Bereidingstijd: minder dan 10 minuten (+ 50 minuten oven)
* 2 peren
* een kluitje boter
* 2 dl room
* 2,5 dl melk
* 4 eieren
* 125 gr suiker
Verwarm de oven voor op 130°. Meng de melk en de suiker, en breng aan de kook. Pas op, zodra ze het kookpunt bereikt, heb je ongeveer 5 seconden voor ze overkookt! Zet daarna even opzij en laat rusten.
Schil de peren en snijd ze in fijne plakjes. Schik in een geboterde ovenschotel.
Klop de eieren goed los, voeg er de room bij, en giet er al roerend de warme melk over. Ononderbroken blijven roeren tot alle melk erbij is! Giet de bereiding zachtjes over de peren, en zet de schotel in de oven.
Laat 50 minuten bakken, haal de flan uit de oven en laat (eventueel) afkoelen. Dien warm of koud op, met of zonder caramelsaus!
Smakelijk!
Een eenvoudig en snel gerecht, dat in de zomer toch lekker fris aandoet:
Voor twee personen:
– een dubbele kipfilet
– olie, bij voorkeur wokolie
– een dikke stronk broccoli (zo’n 500gr)
– pasta
– een (half) doosje room
– bindmiddel, aka maïzena express
– peper en zout
– basilicum of iets anders van kruiden naar smaak
Snij de kip in kleine blokjes en roerbak ze in de hete wokolie, met peper en zout.
Kook ondertussen de broccoli beetgaar en laat uitlekken. Snij ze daarna in kleine roosjes (verbrand je vingers niet), eet de steeltjes meteen op of snij ze ook in stukjes en voeg bij de kip. Voeg daar dan een half doosje room bij (of meer of minder naar smaak) en werk af met basilicum, peper en zout, en eventueel wat bindmiddel.
Vergeet niet ondertussen de pasta te koken. Het model is naar believen, uiteraard. Als je, zoals ik vandaag, kiest voor tricolore spirelli en daar dan een pak teveel van kookt, kan je je bezighouden met alle roodjes eruit te vissen, zodat je een prachtige symfonie krijgt van wit en groen. Laat de pasta uitlekken, en meng ze onder de kip en broccoli.
Smakelijk.
Gevonden op de site van Libelle, en in het voorjaar ga ik die zó hard maken 🙂
Ingrediënten
Voor de meringue
Voor de aardbeienroom
Voor de garnering
Bereidingswijze
1. Klop de eiwitten in een vetvrije kom met een vetvrije klopper zo stijf, dat je de kom kunt omkeren zonder dat het eiwit eruit valt. Voeg er tijdens het kloppen beetje bij beetje de griessuiker aan toe. Meng de gezeefde poedersuiker voorzichtig door het stijfgeklopte eiwit. Spatel het eiwit in twee gelijke ronde lagen op een beboterde en met bloem bestoven bakplaat. Zet de bakplaat 1,5 uur in een op 100° C voorverwarmde oven. Zet de oven uit en de ovendeur open en laat de meringue zo afkoelen.
2. Stoof voor de aardbeienroom 250 g aardbeien in een pan met een bodempje water en de griessuiker tot ze zacht zijn. Wrijf ze door een fijne zeef en laat afkoelen. Klop de room stijf met de vanillesuiker. Spatel de aardbeienpuree door de room.
3. Neem een platte serveerschotel met een grotere diameter dan die van de taart. Leg daarop de eerste meringue. Schik er een laag doorgesneden aardbeien op. Lepel er de aardbeienroom op. Leg er de tweede meringue op. Werk af met de rest van de doorgesneden aardbeien, toefjes aardbeienroom en poedersuiker.
Bereidingstip
Eiwit stijfkloppen gaat pas goed als zowel de kom als de klopper brandschoon zijn. Maak ze vetvrij door ze in te wrijven met citroensap of azijn.
Extra mooi
De taart ziet er nog feestelijker uit met wat gemalen pistachenoten en een beetje fijngehakte munt.
Nog zo’n gerecht uit mijn kindertijd, en poepsimpel. We waren er compleet gek op, en ook mijn kinderen vinden het lekker 🙂
Je kookt aardappelen, laat ze afkoelen, en bakt ze daarna mooi bruin in behoorlijk wat boter, met peper en zout.
Je snijdt een ajuintje fijn, bruineert dat in wat boter, en kiept er een blik bonen bij (of verse bonen, als het de tijd van het jaar is).
Je neemt een kind, zet dat aan tafel, geeft dat een bord, een onscherp mes en een blik weense worstjes, en laat hem die in stukken snijden.
Daarna kieper je de worstjes bij de warme bonen, laat ze mee opwarmen, en dient op. De patatjes meng je er pas op het allerlaatste moment onder, kwestie van ze knapperig te houden.
Persoonlijk (ook mijn broers en vader doen dat, mijn moeder gruwt bij het idee alleen al) doe ik er dan ook nog een flinke scheut azijn bovenop.
Smakelijk!
Nee, dit is geen variante op de alom gekende cocktailsaus. Dit gerecht is een bizar erfstuk van mijn grootmoeder. Toen ik klein was, maakte ze het geregeld klaar op zondagavond, voor de aldaar verzamelde familie. Over het aantal calorieën en de aanslag op de lever ga ik me niet uitspreken. Ik weet alleen dat de kinderen er behoorlijk verzot op zijn. Het recept is nogal vaag, omdat ik eerlijk gezegd nog nooit de hoeveelheden exact heb afgemeten. Iemand die gewoon is te koken, kan dit perfect volgen. Bij deze dus:
Ingrediënten (per persoon)
– 3 eieren (I know I know)
– 2 blokjes smeerkaas, of een kuipje uiteraard
– 40 gr boter (of daaromtrent, hangt ervan af hoeveel saus je wil)
– melk
– gepelde grijze garnalen
– ketchup
– peper en zout
– paprikapoeder
– nootmuskaat
– neem drie hardgekookte eieren per persoon, snij ze in de lengte in twee, en leg ze in een ovenschotel met de platte kant naar beneden.
– smelt boter (al naargelang de hoeveelheid saus die je wil, denk aan witte saus)
– voeg bij de gesmolten boter twee blokjes smeerkaas per persoon, laat ze smelten en roer goed om
– voeg een stevige scheut ketchup toe, een scheut melk om de saus smeuig te krijgen, peper, zout en nootmuskaat. Je kan ook nog paprikapoeder toevoegen of tabasco, als je het graag wat pikanter hebt.
– voeg in de warme saus de garnalen toe. Doe dat naar eigen smaak, maar het mogen er gerust behoorlijk wat zijn.
– giet dit mengsel over de eieren, en bestrooi royaal met paneermeel (waar je eventueel hier en daar een klein nootje boter bovenop legt)
– zet eventjes onder de hete grill, totdat het paneermeel mooi bruin kleurt
Geef er puree bij (die kan je zo lekker mengen met de saus) of pasta, en eventueel iets van groenten, zoals verse spinazie of zo.
Smakelijk!
Je eten strijken, ik geef toe, het is niet echt alledaags.
In het Gentse is het nochtans een traditie. Vandaag heb ik bij de bakker gewijde mastellen gekocht, en straks ga ik die strijken. Al moet ik toegeven dat de meeste klanten er daar nog nooit van gehoord hadden, en de ingeweken bakker ook niet. En ik zie u eigenlijk ook al fronsen :-p
Mastellen zijn ronde broodjes, sandwichen met in het midden een putje of zelfs een gaatje. Het deeg zou hetzelfde zijn als bij gewone sandwichen, maar dan wel met veel kaneel in. Bij verschillende bakkers kan je ze het ganse jaar door krijgen, maar de gewijde versie is voor rond 1 november.
Je kan ze uiteraard zo opeten, maar gestreken zijn ze véél lekkerder!
Je snijdt ze doormidden, besmeert ze met boter en bruine suiker, legt de twee helften weer op elkaar, legt ze tussen twee vellen zilverpapier, en zet er een heet strijkijzer op (zonder stoom uiteraard). Je moet ze goed platstrijken, zodat ze heet zijn, krokant, en met gesmolten suiker. Naar smaak gaan ze dan een beetje op naar van die krokante wafels die je in de winter vaak in een winkelstraat kan kopen.
Je eet ze best op als ze nog warm zijn: heerlijk gewoon!
De foto heb ik gepikt bij Smetty, die ze vorig jaar ook heeft klaargemaakt, en waar je nog meer foto’s kan vinden.
Een tijd geleden twitterde iemand dat je een mooi viskookboek kon winnen als je een mailtje stuurde naar een bepaald adres. Omdat ik op dat moment even niks beters te doen had, klikte ik en mailde ik.
En jawel, een tijdje later kreeg ik een bevestigend mailtje, en nog wat later zat er een pakketje in de bus. Met daarin het kookboek Vis&Vis.
Eigenlijk doe ik het boek met die omschrijving oneer aan: het is meer dan zomaar een kookboek.
Er staan, naast een zeventigtal recepten, namelijk ook een aantal informatieve hoofdstukken in: Vis&Vangst, Vis&Gezondheid, Vis&Toekomst, Vis&Soorten, Vis&Kopen en Vis&Bereiden, maar zonder belerend te worden, gewoon interessant. Het is prachtig vormgegeven, met speekselverwekkende foto’s :-p
De gerechten zelf zijn duidelijk uitgelegd, voor 2 of 4 personen, met een overzichtelijk lijstje aan ingrediënten, alternatieven voor de voorgestelde vis, geschatte bereidingstijd, het aantal kalorieën per portie (met grammen vet, onverzadigd vet, eiwitten en koolhydraten) en een voorgestelde wijnsoort. Vaak staat er ook nog een tip bij voor een groentenbereiding, met korte beschrijving.
Blijkbaar is het een uitgave van het Nederlands Visbureau. Chapeau voor die mensen! Je vindt meer info en blijkbaar ook foto’s hier.
Hier ten huize wordt weinig vis gegeten, maar eigenlijk heb ik nu geen excuus meer. Ik denk dat ik me eens ga verdiepen in de lectuur van dit boek, en ook de praktische kant eens uitproberen.
In elk geval is het boek een aanrader voor visliefhebbers: vlot geschreven, informatief, mooi, en als ik op de foto’s mag afgaan: verdomd lekker!
(En, als ik zo rondkijk op het net, te krijgen voor ongeveer 20 euro)
Het is lang geleden dat ik deze taart nog heb gemaakt: er is nogal wat werk aan, en je moet op sommige momenten echt ongestoord kunnen verder doen, zonder dat je even naar de kinderen moet kijken of zo. Maar nu ze gisteren de hele dag weg waren, kon het wel weer eens: er was vandaag verjaardagsfeestje voor Kobe 🙂 Je moet de taart in drie stadia maken, voorzie dus voldoende tijd.
Onderstaande ingrediënten zijn voor een springvorm van 28 cm doorsnede, en dan heb je meestal nog genoeg kaas over om bv. glaasjes te vullen met wat peer, gekruimelde speculoosjes en een laagje kaas.
Ingrediënten:
Kaas:
– 500 gr. plattekaas
– 500 gr. slagroom
– 5 eiwitten
– 250 gr. suiker
– 1 dl water
– 15 gr. gelatine
– sap van 1 citroen
– 1 bokaal krieken
Bodem:
– 120 gr. zelfrijzende bloem
– 120 gr. suiker
– 3 eieren
Bovenlaag:
– 2 dl. kriekensap
– 2 lepels suiker
– 15 gr. gelatine
Werkwijze:
Bodem:
Meng de ingrediënten, giet in een beboterde springvorm en bak 10 minuten op 180°C. Maak de springvorm NIET los.
Kaas:
Warm de suiker in het water (microgolf). Laat de gelatine 5 minuten weken in koud water, knijp ze uit en voeg ze toe aan het warme suikerwater. Laat een beetje afkoelen (niet té lang), en voeg er de plattekaas, het citroensap, de opgeklopte slagroom (voeg er een lepel suiker bij, dat klopt beter), en uiteindelijk de opgeklopte eiwitten aan toe.
Laat de krieken uitlekken en verdeel ze over de bodem (bewaar 2 dl. van het sap).
Doe de kaas bovenop de bodem en de krieken, strijk mooi glad (beter dan op de foto :-p ) en laat een paar uur opstijven op een koude plaats. Niet losmaken!
Bovenlaag:
Laat de gelatine weken in koud water en knijp ze uit. Voeg ze bij het opgewarmde sap met de suiker. Laat afkoelen , en giet voorzichtig op de kaas. Als je te hard giet of het sap nog te warm is, maak je de kaas los en krijg je een witte sluier, zoals op de foto. Laat opstijven.
Maak de vorm voorzichtig los,
en versier met een bloem, witte chocoladekrullen of wat suikerwaren.