BGGD #53 – The Ostend edition

bggd

Voor de drieënvijftigste editie van het Brussels Girl Geek Dinner nodigde Oostende ons uit voor een fabuleuze twee dagen.

Oostende08

Op vrijdagavond kwamen alle Girl Geeks een voor een binnendruppelen in Hotel Mondo, vlak bij het Casino Kursaal.

Oostende03

Oostende01

Oostende02

Er was gevraagd in te checken voor 19.00u, en dat had zo zijn redenen: om 20.00u (bleek achteraf 19.40u te zijn, maar bon) werden we verwacht op de rode loper voor de openingsfilm van het Filmfestival Oostende. Best chique, en grappig omdat ook wij werden gefotografeerd door de aanwezige paparazzi: stel dat er een van ons toch beroemd was zonder dat zij het wisten?

We namen wel een groepsfoto (zie de foto van de dag) met Showbizz Bart erbij. Die protesteerde eerst magertjes: “Jamaar, ik ben geen meisje!” maar toen ik daar, met mijn grote klep, meteen op antwoordde: “Close enough!” schoot hij in de lach, en kwam hij bij ons staan. Woehoew en al :-p

De openingsfilm, Little Black Spiders van Patrice Toye, daar krijgt u later nog een bespreking van op Gentblogt, zodra hij in de zalen komt. Maar ik zou zeggen: ga kijken, deze film verdient dat. Misschien niet voor mensen met tienerdochters, tenzij je een stevig hart hebt. Maar bon.

We kwamen allemaal nogal onder de indruk uit de film, en begaven ons in toch wel ingetogen stemming naar de uitgebreide receptie. Die overigens meer dan behoorlijk in orde was.

Maar, girls will be girls: we wilden dansen! Rond elf uur kreeg DJ Kevin Major de nodige tweets met de vraag wanneer hij nu zou beginnen, en daar antwoordde hij ook prompt op. Wij dus naar beneden, en met Clo’s aangevraagde Groove is in the heart trok hij de fuif op gang. Al een chance dat de Girl Geeks er waren, of Major had niet veel fuif gehad: wij waren de enigen op de dansvloer tot een uur of een, maar wij gaven ons dan ook wel helemaal! En daar speelde de meer dan behoorlijk knappe DJ ook gretig op in: de beat werd er stevig ingehouden, en aan verzoeknummers werd met plezier voldaan. We love you, Kevin Major!

Oostende09

Tegen half drie vonden mijn voeten het welletjes, en wandelden we via dijk en strand naar het hotel terug. Ik moet zeggen: ik ben toch wel fan van Oostende!

Een korte maar uitstekende nacht later (we hebben nog veel te lang liggen kletsen in bed, Clo en ik) zaten we met genoegen aan het ontbijt, en presenteerden onszelf tegen elf uur bij Toerisme Oostende, voor de Marvin Gaye Walkumentary. Lag het nu aan het stralende weer, aan het uitstekende gezelschap, aan de heerlijke zeelucht, of toch aan de knap in elkaar gestoken wandeling rond Marvin Gaye, ik weet het niet, maar ik vond het jammer dat ik na een uurtje al weg moest.

Oostende04

Oostende05

Oostende06

Oostende07

En ja, ik heb Oostende herontdekt. Het is niet de eerste keer dat ik er geweest ben, verre van, maar het is en blijft toch mijn favoriete kuststad (en ik ben eigenlijk geen fan van het strand).

Meer foto’s en impressies van anderen vind je op de site van de Girl Geeks.

Blogmeet

(Het woord doet me altijd denken aan een Ent moot, maar dit terzijde, trouwens alleen voor de Tolkienkenners)

Hmpf. Een blogmeet. Zo sociaal gaan doen met allerhande bloggers die ik eigenlijk van haar noch pluimen ken. Waarvan ik sommigen wel al een tijdje lees, maar meer ook niet.

Mja.

Ik had bij vorige edities de boot afgehouden, maar intussen had ik de weledel Gezapte en haar eland al in levenden lijve ontmoet bij Pharailde, en was ik toch wel wat nieuwsgierig. Toen ik merkte dat Pharailde en haar wederhelft er ook gingen zijn, begon ik te twijfelen. Ik mag dan misschien wel een groot bakkes hebben en een bijzonder vlotte prater zijn (jaja, ik weet dat van mezelf, ge moet dat nu niet allemaal nog eens herhalen of erin wrijven), echt sociaal ben ik eigenlijk niet. Ik heb een bloedhekel aan vergaderingen, en ik blijf ook vaak weg van feestjes om diezelfde reden. Alleen als ik zo goed als iedereen ken, zie ik het echt zitten. Recepties zijn al helemaal niet aan mij besteed.

Soit.

Ik keek de wederhelft diep in de ogen totdat hij mij beloofde onze kroost niet te laten verkommeren, gooide mezelf tussen het soep brouwen en het dagelijkse eten koken ook nog eens op het bereiden van een soortement groententaart, en reed kort na de middag naar Kapellen. Waarbij die *%@§* GPS me ook nog eens langs de Liefkenshoektunnel stuurde, maar bon, ik moet maar de opties nakijken, zeker?

Ik arriveerde tussen de bomen, bij een gezellig huis waar op het grasveld al een ganse meute volk aan een tafel zat te kletsen, werd vakkundig voorgesteld door de Zapnimf (waarop ik prompt alle namen weer vergat), en schoof aan. Met een stevige mok koffie en een gigantische doos pralines. Die, jawel, van Dominique Persoones Chocolate Line bleken te zijn. Mijn God! Ik denk dat ik er in de loop van de dag toch wel tien heb binnengespeeld. Man, die zijn goed! Die met wasabi: damn!

En toen wapenden we onszelf met wandelschoenen, en gingen op tocht. Om eerlijk te zijn: ik wist niet dat dit landschap in België überhaupt bestond. Ik vermoed dat het vennen zijn of zo, het leek bij momenten wel savanne. Het was in elk geval een prachtige wandeling, die helaas nogal nat eindigde. (“Zap, zou het regenen, denk je?” “Regenen? Maar ba neen gij, onnozele trien, de zon schijnt volop, ge ziet van hier dat dat niet gaat regenen!” Anderhalf uur later: “Hier, dit T-shirt zal wel passen, allez, ’t is toch te groot voor mij *gniffel*, hier is de haardroger, en uw T-shirt zal ik in de droogkast steken, ok?”)

Ik had er wel een berenhonger van gekregen, en een legioen woeste bosberen zou het voorgeschotelde buffet niet opgekregen hebben. Ieder had iets mee, wat tot een grote verscheidenheid leidde: stokbrood met een weelde aan kazen, charcuterie, twee soorten pastasalade, twee soorten quiche, gerookte zalm, groenten allerhande… En een chocomousse, om vingers en duimen bij af te likken, maar dat kwam blijkbaar door de mascarpone die erin zat. Ja, kan niet missen dan :-p Ik heb me op de fruitsla geworpen, en daarna nog op de Tartes de Françoise die uit Gent waren aangesleept.

Intussen was menig boompje opgezet over een keur aan onderwerpen, was er (arf arf, bijna schreef ik: met die boompjes) een heus kampvuur aangestoken (man, de luxe, om in je eigen tuin een vuurput te hebben met bankjes rond en al, en dan nog twee grote parasols die je kan aanslepen als het begint te regenen zodat je op die bankjes kan blijven zitten), werd er vakkundig gevlucht onder de reuze carport toen het echt gigantisch begon te gieten, kwam Zap aanzetten met een hoop kaarsjes, en werd er verder gekletst.

Ik had toen mijn portie sociaal zijn al gehad, en muisde er rond elf uur vanonder. Dat uur rijden wilde ik liever niet in comateuze toestand doen, begrijpt u? En blijven slapen, dat was me echt een brug te ver geweest.

Wie weet, ooit op een volgende editie? Al weet ik niet of ik mezelf dan weer zo ver ga krijgen. Ik heb in elk geval een bijzonder aangename dag gehad, en fijne mensen leren kennen. En meer moet dat eigenlijk niet zijn.

(Oh, en voor de medeaanwezigen: ik heb geen *enkele* muggenbeet. Echtig waar. Een goeie jeans en gesloten schoenen doen wonderen!)

Foto’s

In de paar zonnige uren de voorbije week heb ik toch al wel een paar foto’s in de tuin genomen, gewoon om te kijken hoe goed het lukt om in het felle licht close ups te nemen van bijvoorbeeld bloemen.

Bloemen waar ik trouwens best wel trots op ben :-p

bloem1

De clematis op de hoek van ons terras, langs de regenpijp

bloem5

bloem2

Ongelofelijk leuke kleine sterretjes die zichzelf hebben gezaaid. Het lijken wel vetplantjes, en ik heb er geen idee van wat het is.

bloem6

bloem3

bloem4

De andere clematis die in de blauwe regen is gegroeid. Helaas niet te zien van in het huis of de tuin :-/

bloem7

bloem8

En een close up van de solanum, bloemetjes van een vierkante centimeter.

En als uitsmijter nog wat foto’s van Merel :-p

Merel1

Merel2

Merel3

366 – 9 juni

365-160

Na serieus lange tijd toch weer de oude PC vanonder het stof op zolder gehaald, gerepareerd en in de living geïnstalleerd. Internet zit er niet op, maar ze kunnen wel hun Putput en Freddie Fish-CDtjes spelen.

Gent Expert: de winnaar

Ik had nog een extra Gent Expertspel liggen, en gaf dat weg via de commentaren van mijn blog.

Ik heb het de dobbelstenen laten beslissen (een D100/4, want er waren 22 liefhebbers), en het werd nummer zestien. Wanneer ik natel, blijkt dat Sara te zijn, ofte Saarie Bombarie.

Het spel komt jouw richting uit, Sara!

(En voor wie het nog niet zou gezien hebben, je kan nu een super kookboek winnen, en wel hier.)

Langslaper… of niet?

Gisteren gespeeld tot vier uur. Met de uursverandering bij was dat plots vijf uur, en besloot ik om toch maar op de locatie te blijven slapen. Tot ik vaststelde dat mijn donsdeken nog in mijn auto lag, en die auto een heel eind stappen verwijderd was. Waarop ik dan toch maar mijn boeltje pakte en naar huis reed, wat meteen ook een pak beter was voor mijn rug. Alleen heb ik op die manier natuurlijk de organisatie een beetje in de steek gelaten, door niet meer mee te helpen opruimen.

Maar op deze manier heb ik wel geslapen tot bijna twaalf uur ’s middags. Toen ging de binnenhuistelefoon, en dacht ik dat Bart me wakker wilde maken, en stond ik op. Bleek het Merel geweest te zijn, die met de telefoon aan het spelen was.

In elk geval heb ik verder nog een heel relaxte zondag gehad, lekker rustig, en zonder schoolwerk. Gewoon genieten. Mag ook wel eens 🙂

Escapisme

Jawel, ik ben er weer voor een namiddag/nacht vanonder.

Ik ga weer eens met een bende van een zestigtal volwassenen de idioot gaan uithangen (zoals een van mijn leerlingen het subtiel uitdrukte) en ga in Zottegem de barbaar gaan spelen. Larp, weet u wel? Ik zal er de enige barbaar zijn, maar de rest zijn evengoed vrienden die allemaal in het krijt staan bij deze professor chirurgijn, ik zal me dus niet gauw vervelen.

Alleen… een bontkostuum in dit weer??? Vannacht, ja, maar ik denk dat ik ga beginnen met Gork Light, wil ik niet wegsmelten.

Tot morgen!