Nu ik toch in de zetel lig te liggen, ben ik verslaafd aan het worden aan mijn handwerkjes. Denk maar aan al die mutsjes en vesten die ik al gemaakt heb. Nu, die ene ligt stil omdat de collega moet passen, maar niet echt langs komt en ik dus niet op school geraak.
Een deel daarvan is een kanaliseren van mijn ADHD: terwijl ik lees of tv kijk, ben ik graag ook met mijn handen bezig, en anders zit ik toch maar domme spelletjes te spelen op mijn GSM en mis ik de helft van de inhoud van de rest. Terwijl ik haak, hoef ik niet zoveel na te denken, gewoon af en toe kijken wat ik aan het doen ben.
Mijn lieve jonge collega met wie ik de Creaclub doe, vroeg me hoe het ging. Ik antwoordde onder andere dat ik even zonder projectje zat, waarop ze vroeg of ik geen verjaardagskroontje voor haar zoontje wilde maken. In het blauw. Ik heb er dan maar meteen ook een grote geel/gouden drie aan toegevoegd, en op een uurtje was dat klaar. Ik heb het netjes in een zakje gestoken en meegegeven aan Merel om af te geven aan de leraarszaal. De collega was er blij mee – enfin, dat zei ze toch. Dik in orde.
(Oh, en het blauw is helderder dan op de foto hoor!)