Vandaag had Merel haar allerlaatste blokfluitles. Hoezo, hoor ik u denken, we zijn toch midden in het schooljaar? Yup, en het gaat ook tegen mijn principes in om haar midden in het jaar te laten stoppen, dat geef ik toe. Maar het was genoeg geweest: muziek ligt haar eigenlijk niet echt, en waar ze vroeger met plezier speelde, moest ze zichzelf elke keer weer opladen. Ja, ik weet het, Kobe moest dat ook doen, maar die doet dat met zowat alles, terwijl Merel normaal gezien bijzonder plichtsbewust is.
Ik had gehoopt dat het samenspel in het consort beterschap zou brengen, maar ook daar vond ze haar draai niet. En het zal zeker niet aan haar leerkracht gelegen hebben: Tomma deed bijzonder haar best om haar te motiveren en fijne stukjes te zoeken, tot en met liedjes van Taylor Swift.
Neem daar ook bij dat het voor mij echt wel druk is, en dat de lessen op woensdag, donderdag en vaak ook vrijdag aan de Poel echt wel een serieus gehaast en dus ook stress opleverden, en ik ben er niet rouwig om dat het eventjes gedaan is.
Eventjes, ja, want volgend jaar wil ze zeer graag woord doen. We zien nog wel wat en waar, maar zeker ook toneel, naast het schooltoneel dan. En ja, daar zal ze volledig in opleven, dat weet ik nu al. Ik zal dan ook weer met plezier rondrijden voor haar. Maar nu dus eventjes niet.