Dat ik moeilijke voeten heb, dat weet ik al mijn hele leven lang: ze zijn nogal breed en extra gevoelig voor alle mogelijke onzin.
Maar in mijn twintiger en dertiger jaren liep ik vooral op hakken. In de winter kon dat bij momenten vlotjes tot 8 cm gaan voor mijn winterlaarsjes, en standaard toch altijd een cm of 6, ondanks mijn steunzolen.
En toen begonnen de problemen: de vernauwde zenuw in mijn linkervoet zorgde ervoor dat ik eigenlijk moest minderen met hakken, de fascitiis plantaris met operatie en blijkbaar een zeer moeilijk herstel zorgden ervoor dat zelfs gewone schoenen moeilijk werden. Ik loop dus al de hele winter op sneakers, ook al zijn die niet mijn ding. Maar het verschil is ongelofelijk goed merkbaar: als ik veel op mijn blote voeten of kousen loop, doet mijn voet pijn. Met die sneakers dus niet, zelfs niet bij een hele dag rondlopen in Dordrecht.
Tot hiertoe had ik sandalen van Mephisto en Hush Puppies, hele goeie sandalen die me toestonden overal rond te kletsen. Helaas, die veren niet voldoende mee voor de pijnlijke hiel. Sabrina had hele fijne exemplaren van Skechers aan die dus wél die vering hadden, en die heb ik dan zelf ook maar besteld.
Besteld, ja, geleverd krijgen was een ander paar mouwen. Post NL ging ze komen afzetten, maar op de bewuste avond kreeg ik een mailtje dat het hen niet gelukt was – ik was de hele dag thuis geweest, maar ik vermoed dat ze gewoon niet voldoende tijd hadden gehad – en dat ze ze op een ophaalpunt gingen afleveren. In een ander dorp. Op vijf kilometer. Hmm, juist ja.
Volgende dag: het is ons niet gelukt, het zal pas morgen zijn. Volgende dag: het is ons niet gelukt, het zal pas morgen zijn. Volgende dag: uw pakket is geweigerd aan de deur en daarom retour gestuurd naar afzender.
Euh?
Ik heb ze opnieuw besteld en prompt de dag later alsnog gekregen. En ze zitten perfect met een prima vering: sneakers in sandaalvorm.
Nu nog mijn geld zien terug te krijgen van die eerste bestelling. Kloefkappers!