Het zal wellicht een van de laatste “echte” keren zijn: Merel twijfelt grondig, maar geeft de Sint – en de cadeautjes – nog het voordeel van de twijfel.
Bart at gisterenavond laat dus nog een appeltje, dronk een chocomelkje en een fruitsapje, en liet het versieren aan mij over. Elk zijn taak, dacht ik zo :-p
Merel had een Orbeez stressbal gevraagd, maar na wat telefoontjes naar verschillende speelgoedwinkels kwam ik te weten dat dat een hype was van twee jaar geleden en dat dat nu eigenlijk niet meer te krijgen was. Hmpf.
Ik zei dat ook tegen Merel, en die liet Bart een mailtje sturen naar de sint met de vraag naar een (nep)leren zwart jasje, iets dat ze eerder al gezien had in de winkel maar niet kreeg van mij wegens jassen en vestjes genoeg. Bon, ook dat bleek niet simpel: uitverkocht in de meeste winkels, zowel offline als online. Nog meer hmpf. Maar woensdag was ik met Marleen naar de osteopaat geweest en in de auto had ik zitten googlen tot ik bij A.S. Adventure eentje gevonden had. Wij dus nog daarnaartoe, en jawel, het perfecte leren jasje!
Deze morgen kwam Merel me halen rond acht uur: dat vond ze een redelijk uur, en dat was het ook wel. Er lag snoep, chocolade, een cadeautje voor Merel en een brief van de sint op de achterkant van Merels bericht:
En Merel stond te glunderen met haar vestje, maar ik heb er niet echt een foto van. De cadeautjes van de jongens komen maandag toe, vrees ik. Tsja. Maar ook dat begreep ze, want die post, die werkt nu eenmaal niet zo goed.
Benieuwd hoe lang het nog zal duren. Ook dat gaat voorbij…