Waimes dag 2 – Warche en Spa

We sliepen heerlijk, ontbeten laat, en daarna stuurde ik Bart met Merel om boodschappen, terwijl ik met de jongens een fijne wandeling maakte. Ellen had me die nog doorgestuurd via Facebook, en ik moest soms echt lachen om haar omschrijvingen. Maar ze was wel zeer fijn!

De Warche loopt doorheen het dorpje Champagne, vorig jaar zijn we die nog gaan afdammen, en deze wandeling liep een gans eind langs die Warche. Voor ons was dat een rustig kabbelend riviertje, en we wisten wel dat er overal waarschuwingsborden stonden dat het waterpeil zeer snel kon veranderen doordat er een stuwsluis een eindje verder zit, maar we hadden dat nog niet meegemaakt.

Tot vandaag dus. We hoorden de Warche al van ver, en dat alleen al was verbazingwekkend. Ik had enkel mijn telefoon mee, maar zelfs daarop zijn de foto’s best wel indrukwekkend, toch als je weet dat dit normaal een gezapig stroompje is.

IMG_1168

IMG_1170

IMG_1175

IMG_1176

IMG_1174

Bij thuiskomst konden we de voeten onder tafel schuiven – dank u, lieverd! – en stelden we vast dat het intussen was beginnen druppelen. En toen regenen. En toen gieten. Blah.

Het ging weer over in gestage regen, en toen besloten we om toch maar, zoals gepland, naar Spa te vertrekken. Het weerbericht sprak immers van ‘lokale buien’, en het kon dus best zijn dat het in Spa niet meer ging regenen. En jawel, we hadden geluk! De laatste druppels vielen bij het binnenrijden van Spa.

We namen eerst even een kijkje bij de bron van Peter De Grote, stelden vast dat het water ongelofelijk slecht smaakt en licht koolzuurhoudend van nature is,

IMG_1181

en liepen toen door de tentoonstelling in de wintertuin over Joan Miró, waar ook een aantal tekeningen van Dalí te zien waren. Mooi.

IMG_1007

IMG_1008

IMG_1011

IMG_1009

We maakten een wandeling doorheen het centrum van Spa, namen het kabeltreintje naar boven, en besloten nogal overmoedig om te voet naar beneden te gaan. Overmoedig, omdat de omschrijving sprak van een “promenade”, en ik in een kuurstad als Spa ervan uitging dat dat dan wel breed en geplaveid ging zijn, maar het om een hobbelig bospad bleek te gaan.  Bart en ik moesten de buggy dragen, en ik op mijn steedse hoge hakken – ik had nooit gedacht een boswandeling te maken in de stad – ging af en toe aan het hobbelen. Maar wel mooi!

IMG_1012

IMG_1013

IMG_1015

IMG_1016

(Dit was trouwens het effenste en breedste stuk.)

We beloonden onszelf met een “ijsje” op een terrasje

IMG_1182

IMG_1183

en kuierden terug naar de auto. Alwaar het bij het instappen prompt begon te regenen, echt waar!

Het resultaat van de dag?

IMG_1017

We staken hen in bed, en Bart reed terug naar huis. Ha ja, als je een weekje vakantie amper een week op voorhand plant, dan kan een bedrijfsleider zijn agenda niet zomaar leeg krijgen. Tsja…

En ik, ik keek door het raam naar buiten naar de regen, en zag dat het eigenlijk allemaal best wel goed was.

IMG_1018

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *