Eentje om te onthouden

Merel wilde me gisteren iets uitleggen in de auto, maar struikelde over haar woorden, en het kwam er maar niet uit.

Toen zweeg ze even, dacht na, en zei, met nadenkende frons op haar gezichtje:

“Mama, mijn mondje is kapot!”

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *