Shoppen op een feestdag

Vergeet anders ne keer dat het vijftien augustus is, en dus een officiële feestdag, en dat dus alle winkels dicht zijn. Goed bezig, Rombaut!

Ik had geen eten in huis voor vandaag. Op zich kan ik daar wel altijd een mouw aan passen met wat ik in de diepvries zitten heb, maar ik had de jongens al lang beloofd dat we eens tot in Sas van Gent zouden rijden, naar de Albert Heyn. Een warenhuis als een ander, hoor ik u al denken, maar dat is niet zo voor zesjarige jongetjes. Want in Nederland, daar hebben ze kokosbrood. En van die speciale hagelslag van Venz waar apenkopjes, of tijgerkopjes, of krokodillen en zo inzitten. En van die knettergekke boterhampasta die knettert in je mond. Dat soort dingen dus, die je hier niet vindt.

Dus laadde ik de drie kinderen in de auto – Bart zat alweer op kantoor, of wat had u gedacht? – en reed naar Nederland. Achttien kilometer en een klein kwartiertje rijden, zo bleek. We schuimde de AH af, namen eten mee voor ’s middags en de volgende dag, zochten een aantal soorten brikdrankjes uit om te proberen, namen vier dozen hagelslag, knetterpasta en zelfs caramelpasta mee, en nog wel wat dingen.

Thuis werd er snel gekookt, en werd daarna nog maar eens de zandbak onveilig gemaakt. Superding, die zandbak, echt waar. Er kwam nog een blitzbezoek van een lama die in het passeren naar, jawel, de Albert Heyn, even binnensprong en een koffietje dronk, en dat was dan weer de hoogdag.

Zo gaat het rap, die vakantie. En eigenlijk vind ik dat niet erg.