Kasten opvullen…

“Mama, ik heb bijna geen kleren meer, en geen enkele korte broek!”
“Wolf, zevert niet, uw kast ligt vol!”
“Euh da’s allemaal te klein…”
“Daar geloof ik geen barst van!”
Stoomt naar boven, trekt die kast open, ziet dat die vol ligt, begint stapels te pakken en Wolf te sommeren die aan te trekken.

Kwartier later: Wolf heeft nog drie lange broeken (waaronder één scoutsbroek) en vier T-shirts, de rest van zijn kast is leeg.

Moeder zucht, laadt het verzamelde kroost in de auto, rijdt naar de Ikea, eet daar, koopt nieuwe glazen, matjes en een hoop andere Ikeabrol, en gaat dan op zoek naar kleren.

Het plan was om langs de Kortrijksesteenweg in Sint-Denijs naar de C&A te gaan, maar blijkbaar heb ik me grondig vergist, en is er daar geen winkel (meer). Ik heb dat maar vastgesteld toen we eigenlijk al een heel eind op weg waren, en toen besloten we om maar door te rijden tot in Deinze en daar naar de C&A te gaan. Juist. Blijkbaar is die daar gelokaliseerd in een een klein winkelcentrum, dat standaard dicht is op maandag. Serieus zeg! Alleen de Zeb is er open, en Wolf heeft daar dan drie T-shirts van Jack&Jones gevonden.

In de rest van Deinze was ook niet zo veel winkel te vinden, zodat we er drie caches hebben gezocht en dan maar terug gereden zijn. Het plan was om dan langs de Kortrijksesteenweg nog even in de Brantano binnen te springen, maar die zijn we al tetterend blijkbaar rats voorbij gereden. Tsja…
(EDIT: die is er blijkbaar gesloten, het wordt – of is – een Aldi)

Uit pure balorigheid zijn we dan naar de C&A in de Roggestraat gereden, aan de Wondelgemstraat, en daar hebben we maar liefst 19 stuks gevonden, voor een totaal van 264 euro. Ik vind dat een schoon gemiddelde…

Wolf kreeg nog twee T-shirts, twee hele wijze hoodies van 9 euro ’t stuk – kan toch ook geen propere productie zijn, toch? – twee lange broeken en drie korte broeken, en een vree wijs hemdje. Pui en wegelink. Kobe kon ook wel een aantal nieuwe broeken gebruiken, en kreeg prompt ook twee lange broeken en drie korte broeken, en een felrode broek voor zijn lentefeest. En Merel kreeg een set van twee nieuwe flodderkleedjes, twee shortjes en een prachtige hoed.

De kasten waren meteen weer gevuld se! Mijn pijp was wel compleet uit, maar bon, dat hebben we dan ook weer gehad.

Shopping en andere tijdrovende dinges

Gisteren kreeg ik het zowaar in mijn hoofd om te gaan “shoppen”. Lees: dik tegen mijn goesting winkels afdweilen op zoek naar een of meer specifieke items.

Stonden op het verlanglijstje:
– één zeer specifiek kleedje uit de Paprika, dat een vriendin op school ook heeft en waar ik compleet zot van ben. Pas op, ik heb het haar gevraagd of ik het ook mocht kopen, hoor! Het mocht ^^
– rode stapsandalen. Enfin, toch nog hopelijk redelijk elegant, maar om bijvoorbeeld over kasseien te dokkeren
– nieuwe regenjasjes voor de jongens, iets steviger dan K-Way, maar toch nog licht

Het heeft nauwelijks mogen zijn. Ik ben rond elf uur naar Lochristi/Oostakker gereden, en daar heb je winkels zo ver je kan kijken. In de Paprika hadden ze het kleedje, maar enkel in een maat 50 of zo. Ik heb het even aangetrokken om te kijken of het me stond, en ik bleef er zot van. Gelukkig hadden ze nog een 44 in de Lange Munt. Ik ben dan in de late namiddag nog tot daar gereden, en yes, het paste ^^

Maar verder heb ik afgelopen om schoenen of de jassen: Paprika, Avance, C&A, Chaussea, Bel&Bo, JBC, H&M, Concept, Torfs, Lola&Liza, Decathlon, Bent, Berca, Brantano en zelfs de Zeeman. Helaas.

Tegen half twee ben ik dan naar Vallery gereden om er gezellig te kletsen, een boterham te eten, massa’s kleren voor Merel op te halen, en samen nog met Bo naar de Brantano terug te rijden om een aantal paar schoenen voor hen, als wederdienst voor alle gekregen kleren. Daarna haastte ik me om Merel op te halen om half vijf op haar danskamp, en stond ik compleet vast in de file op de Antwerpsesteenweg. Gelukkig had een andere mama al eerder aangeboden om haar mee te nemen, en kon ik via SMS dankbaar gebruik maken van dat aanbod.

Enfin, de buit van de dag: het kleedje uit de Paprika, en nog een ander kleedje uit de L&L voor 12 euro, eentje in zwartwit voor deze winter.

Vandaag was eigenlijk al bijna even druk. Iets over half acht stond ik in Zomergem om ons ma op te halen voor een eerste van een tweede reeks zware chemobehandelingen. Tegen kwart over acht was ik alweer thuis, netjes op tijd om Merel in de douche te steken, te ontbijten met haar, haar lunchpakketje te maken, en haar tegen negen uur af te zetten op het danskamp. Daarna heb ik de kuisvrouw geholpen met vanalles, boodschappen gedaan, heb rustig de overschot van het eten van gisteren opgegeten, en ben naar de autokeuring gereden. De eerstvolgende plaats op afspraak was acht augustus, en ik heb nu al een Pro Justitia aan mijn been wegens geen keuring. Blah!

Enfin, ik was nog netjes aan het aanschuiven, met goeie muziek en fijne lectuur, toen de telefoon al ging: dat het bij ons ma bijzonder snel ging, en dat ik haar al tegen drie uur mocht ophalen op de chemo! Het duurde helaas plots wat langer op de autokeuring, maar tegen kwart na drie stond ik al aan het UZ, en via een retourtje Zomergem stond ik netjes op tijd bij Merel om haar op te halen van danskamp om half vijf. Zij zag het nog zitten om alsnog een paar winkels in de buurt te doen op zoek naar rode sandalen en regenjassen, maar het Fabriekske bracht geen soelaas, en in de Fashion Loft hadden ze enkel hele mooie hemden voor Wolf, maar geen jassen meer. Blah.

In de C&A, op weg naar huis, vonden we wel een heel mooi kleedje voor Merel voor volgend jaar, voor Wolfs communie. Score! Toch nog iets, dan :-p

 

Shopping spree met Wolf

Eigenlijk zelfs totaal onverwacht, om eerlijk te zijn.

Kobe moest deze middag naar Lochristi voor een verjaardagsfeestje in de bowling. We waren een dikke twintig minuten te laat, dankzij onder andere dertien minuten voor Meulestee brug, maar bon.

Ik had al afgesproken met een andere mama dat die hem terug mee zou nemen, en ging dan even met Wolf nog op zoek gaan naar een korte groene broek voor zowel hem als Kobe, voor op kamp. Oh, en om loombandjes gaan. Voor wie dat nog niet kent: dat is die rage om met kleine felgekleurde rekkertjes armbandjes en dergelijke te maken, en figuurtjes en zo op een soortement van raam, een “loom” dus. Ook op de lagere school is het een echte rage, en Wolf, die sowieso al een prutser is, wilde er ook heel graag. En omdat het toch quasi het einde van het schooljaar is, kon dat wel, vond ik. We moesten dan ook nog een pak knutselgerief hebben voor een verjaardagsfeestcadeautje, en dan is de Action ideaal.

Bon, wij twee dus op ons dooie gemakje naar de JBC, de H&M, en dat soort onzin. Overal was het al “actie”: twee kopen, en de korting kickt in. Helaas, stelden we vast toen we al meer dan een kwartier hadden aangeschoven aan de kassa van de H&M, was dat in sommige winkels twee willekeurige stuks, en in andere twee afgeprijsde stuks. Voor zeven euro extra ging ik niet nog eens een kwartier aanschuiven, dus volle pot dan maar. Nog niet duur, eigenlijk. We vonden de gewenste groene broeken, en voor Wolf nog een trainingsachtige bermuda voor sportkamp volgende week.

Op naar de volgende halte, waar het ook al zwart van het volk zag en bijna vechten was om een parkeerplaatsje. Ja, je hebt daar in Lochristi/Oostakker wel alle winkels op een rij, maar het tekort aan parkeerplaatsen en de lange file moet je er maar bij nemen, toch op een zaterdag en zo. In de Action vonden we voor 12 euro een grote zak aan divers knutselgerief, en Wolf vond ook nog, tot diens immense vreugde, pakjes van dertig extra pijltjes voor de nerf guns. Oh, en een verentooi voor Kobes indianenpak voor op kamp. Al bij al, met een kwartier aanschuiven, toch ook weer goed voor 40 minuten. En toen gingen we nog binnen daarnaast in de Lola & Liza, waar ik nog een tegoed had van 23 euro. Wolf zette zich gezellig op de sofa’s in het midden van de winkel en speelde spelletjes op mijn GSM, en ik deed rustig mijn ding, zijnde het kopen van een niet-afgeprijsde Tshirt met kant, en eentje met lange mouwen en halsdrapage – of, zoals mijn leerlingen het noemen, een spuugbakje – voor tien euro. Dik in orde.

Maar toen hadden we nog steeds geen loombandjes. We reden “iets verder” – dat was wat een winkelbediende zei, en wat uiteindelijk 4 km bleek te zijn   naar de Loods 3, en die hadden net hun laatste verkocht. Juist. En toen waren we net op tijd om Kobe op te halen op de bowling…

We reden alsnog door naar Evergem, naar de volgende Loods 3, die wél nog bandjes had. Twee gelukkige jongens, en ik die een onverwacht, maar eigenlijk best wel fijn winkelnamiddagje had met mijn oudste. Goed voor heerlijke gesprekjes, trouwens.

Shoppen op een feestdag

Vergeet anders ne keer dat het vijftien augustus is, en dus een officiële feestdag, en dat dus alle winkels dicht zijn. Goed bezig, Rombaut!

Ik had geen eten in huis voor vandaag. Op zich kan ik daar wel altijd een mouw aan passen met wat ik in de diepvries zitten heb, maar ik had de jongens al lang beloofd dat we eens tot in Sas van Gent zouden rijden, naar de Albert Heyn. Een warenhuis als een ander, hoor ik u al denken, maar dat is niet zo voor zesjarige jongetjes. Want in Nederland, daar hebben ze kokosbrood. En van die speciale hagelslag van Venz waar apenkopjes, of tijgerkopjes, of krokodillen en zo inzitten. En van die knettergekke boterhampasta die knettert in je mond. Dat soort dingen dus, die je hier niet vindt.

Dus laadde ik de drie kinderen in de auto – Bart zat alweer op kantoor, of wat had u gedacht? – en reed naar Nederland. Achttien kilometer en een klein kwartiertje rijden, zo bleek. We schuimde de AH af, namen eten mee voor ’s middags en de volgende dag, zochten een aantal soorten brikdrankjes uit om te proberen, namen vier dozen hagelslag, knetterpasta en zelfs caramelpasta mee, en nog wel wat dingen.

Thuis werd er snel gekookt, en werd daarna nog maar eens de zandbak onveilig gemaakt. Superding, die zandbak, echt waar. Er kwam nog een blitzbezoek van een lama die in het passeren naar, jawel, de Albert Heyn, even binnensprong en een koffietje dronk, en dat was dan weer de hoogdag.

Zo gaat het rap, die vakantie. En eigenlijk vind ik dat niet erg.

Shopping spree

Ook al was het deze morgen serieus aan het druilen, ik moest de stad in vandaag. Ha ja, want gisteren heb ik de winterjassen gewassen, en ik ben niet van plan die opnieuw uit te halen. Maar Merel, het dutske, heeft geen regenjasje. Deze morgen heb ik haar zover gekregen dat ze een jeansjasje aantrok, maar ik had al door dat dat geen wet ging zijn voor de volgende dagen, helaas. En dus moest ik een regenjasje zien te vinden, ook al omdat het kind binnen een dikke week naar school gaat, en ze daar zeker een jasje moet hebben.

Bon. Ooit al eens geprobeerd om voor een tweeënhalfjarige een jasje te vinden dat niet roze of donkerblauw is? Hmm? Ik was eerst nog naar de C&A aan de Wondelgemstraat gereden, maar helaas. Dan toch maar ’t stad in, bleh. Gelukkig was het intussen gestopt met regenen, of ik had helemaal een pesthumeur gehad.

Geparkeerd in de Sint-Michielsgarage, en via de Hoornstraat naar de Veldstraat. Niks in de Zara. Enfin, alleen beige, en ook dat kleur is een no-go, sorry. Niks in de H&M, want enkel roze, en dan nog. Niks in nog wel een paar winkels, ik weet het zelf niet meer hoeveel ik er afgelopen heb. Uiteindelijk heb ik iets gevonden in de C&A: felpaars, met een -jawel- roze giletje erin gewerkt, zodat je ofwel een gevoerd jasje hebt, ofwel twee losse stuks, al naargelang. Het was wel nog een 92, maar een 98 was al niet meer te vinden, en ze kan er nog in, meestal is een 98 zelfs te groot. Enfin, zelf is ze er dol op.

Voor mezelf heb ik dan nog een rood hoedje van 19 euro meegenomen, en vooral ook verse thee en koffie uit de Javana (in de Hoornstraat, naast de Dille & Kamille). Ik had er gekregen van mijn Secret Santa en was er dol op, en ben nu dus verse thee gaan halen. Ik kon ook niet weerstaan aan verse koffiebonen, en een heerlijke meeneemkoffie, een latte, voor 1,60 euro, zeg nu zelf… Ik denk dat ik er een nieuw favoriet adresje bij heb.

Enfin, tegen de middag was mijn humeur toch opgeklaard. Nu het weer nog.

Zelfs het weekend is druk

Zeg dat wel: vroeg uit bed moeten, want Wolf moet om half negen in de muziekles zitten. Ik doe mezelf wat aan, zo met die muziekles twee keer in de week. Maar Wolf doet het graag, en ik geniet ervan dat hij muziek doet. Eindelijk!

Om half tien haal ik hem dan terug op, en om half elf stond onze nieuwe architecte hier om te luisteren wat nu de volgende stappen zijn. Onze vorige architecte is namelijk bevallen intussen, en verzuipt in het werk. Ik begrijp haar, maar vind het wel jammer. Nu ja, Renee lijkt me ook wel ok te zijn, en ze heeft al vaker samengewerkt met de projectmanager waar wij mee zullen werken. Dik in orde dus.

Terwijl ik alles zat te bespreken met haar, voerde Bart Wolf naar Pretland voor een verjaardagsfeestje, en deed hij meteen ook boodschappen.

Er werd gekookt en gegeten, en ik ging Wolf om twee uur weer afhalen, waarna Bart naar kantoor trok om de berg achterstallig werk te proberen verkleinen. En toen was het wachten op Mereltje die een stevige tuk aan het doen was. Uiteindelijk heb ik haar wakker gemaakt tegen vier uur, een vieruurtje (allez gij) gevoederd, en ben ik met de drie kinderen naar Oostakker-Lochristi gereden. Prioriteit was een groene broek voor Wolf, voor de scouts. We hebben er maar meteen twee meegebracht, en ook nog een set Tshirts, uit de C&A. Opdracht nummer twee waren schoentjes voor Merel. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de prijzen, heb lang rondgekeken, en uiteindelijk hele mooie zachtpaarse laarsjes meegebracht uit de Torfs. 83 euro, jawadde. Al een geluk dat het net tien-procent-korting-dagen waren. Ze kreeg meteen ook nog een paar nieuwe pantoffeltjes voor in de crèche: knalroze met Hello Kitty erop, ze was er meteen wég van.

En toen was het meteen al zes uur, en sloten de winkels. En stonden we nog twintig minuten in de file om de R4 op te geraken. Zucht.