Verkavelingsperikelen

Dat er een paar kinken in de verbouwingskabel zijn gekomen, kon u hier en hier al lezen.

Intussen heb ik een lang telefoongesprek gehad met de betreffende ambtenaar, en is me een hoop duidelijk geworden.

Ik heb dus vandaag de koe bij de horens gevat, en ben beginnen rondgaan van deur tot deur. Een paar adressen had ik eerder al gedaan, zo tussendoor, maar nu ben ik een paar uur de hort op geweest. Overal moet ik het uitleggen, uiteraard, en vaak ook luisteren naar de verhalen van de mensen ook. Wat ze zelf hebben meegemaakt qua verbouwingen, maar even goed zijn er oude mensen bij, die gewoon blij zijn met wat aandacht. In elk geval duurt het uren. Zevenentachtig handtekeningen, het is niet niks.

Maar ik leer er tenminste wel mijn buren mee kennen…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *