Lopen – of toch niet

Nu ik al behoorlijk wat gewicht kwijt ben, is het tijd om ook te sporten. Ik ben al een paar keer gaan fietsen, en ik heb al een hele tijd de Start to Run op mijn iPhone staan. Ilse heeft vorige week mijn geleende sportschoenen teruggebracht, en dus had ik niet veel excuses meer.

Bart is vorige week een keer of drie gaan lopen. Telkens amper tien minuten, maar je moet ergens beginnen, nietwaar? Toen we het er gisterenavond over hadden, besloot ik mee te gaan. Deze morgen heeft hij me dus om half zeven wakker gemaakt, en stond ik tien minuten later buiten in Tshirt, legging en loopschoenen. Maar nog zonder Start to Run, eerst eens kijken wat het gaf.

We zijn samen gestart, maar ik liep vééls te traag voor hem. En zelfs dan nog. Ik ben een meter of 200 ver geraakt, en toen moest ik al stappen. Zucht. Zweten deed ik niet, ik had alleen geen adem meer. Het voelde alsof mijn longen amper halverwege mijn ribben kwamen, en mijn luchtpijp en longen brandden. Fijn.
Ik ben verder gewandeld, en heb nog een keer of drie geprobeerd om opnieuw te lopen. Langer dan een halve minuut (kan ook korter geweest zijn) hield ik het nooit uit.

Bon, ik heb dus toch een ochtendwandeling gemaakt.

En ik voelde me weer zestien en een complete mislukkeling. Toen moesten we ook lopen: twaalf minuten lang, en zien hoe ver je geraakte, de fameuze Coopertest. Ik weet dat ik in het laatste jaar drie weken lang elke morgen om zeven uur ben opgestaan om rondjes te lopen rond de binnentuin (ik zat op internaat). Zonder resultaat. Nu ja, na drie weken raakte ik op twaalf minuten ongeveer honderd meter verder dan in het begin. Mijn lerares wist dat ik elke morgen ging lopen, en gaf me vol medelijden toch nog een vijf, waar ik eigenlijk een drie verdiende.

Vanmorgen heb ik dus mijn tranen verbeten, en was ik blij dat ik nog niks gegeten had, want ik had het vast en zeker uitgekotst.

Lopen, het is niks voor mij. Helaas.

18 Antwoorden op “Lopen – of toch niet”

  1. Nooit iemand trachten te volgen eigen rytme gewoon beginnen stappen . In alle tva proficiat voor je poging nu volhouden

  2. Alle begin is moeilijk, iets volhouden is nog moeilijker dan aan iets beginnen. Lopen is zeker in het begin een aanslag op het lichaam, rustig beginnen is de boodschap. Eens je de basis hebt kan je pas genieten van lopen, zonder basis is lopen idd een marteling. Ik kan je alleen maar aanraden om aan die basis te werken en het plezier in het lopen te vinden.

    PS Als je geen plezier vindt in lopen na verloop van tijd moet je gewoon iets anders gaan doen…

  3. Ook dat heb ik ooit gehad, dat ik helemaal niet kon lopen. Maar door heel rustig te starten is het me wel gelukt. Misschien er te hard in gevlogen? Te hoge verwachtingen? Te koud gestart? Ik heb een sportleraar in huis en die zegt het beter is om eerst heel rustig te joggen, een beetje loslopen, desnoods gewoon stappen. En geloof me, die STR werkt. Misschien is dat nog een stap te vroeg, maar eerst moet je geloven in wat je kan en niet wat er in het verleden misschien mislukte.

  4. Je hebt er nu waarschijnlijk totaal geen boodschap aan, maar toch: de Start to Run lessen zijn echt ideaal hiervoor. Ik heb ook trauma’s aan de Coopertest (en legertest) en had ook echt nul conditie. Maar ik heb toch zonder veel problemen de Start To Run lessenreeksen kunnen vervolledigen waardoor ik 30 minuten aan een stuk kon lopen. Wat ik bij de eerste lessen nooit zelf kon geloven. Ik kon toen zelfs niet geloven dat ik ooit 10 minuten aan een stuk zou kunnen lopen.

    Echt, dat schema begint aan een nulconditie maar het gaat wel steeds beter. En in begin is 1 minuut lopen inderdaad al moordend.

    ’t Moeilijkste aan het schema is niet alleen om je 3 keer per week op te pakken en lesje te lopen, maar om na de lessenreeks 5 km te blijven lopen… Mij lukte het de eerste keer niet, nu nog 3 lessen te gaan en ik heb de lessenreeks voor de 2de keer doorlopen, nu wel met de bedoeling om nadien 2/week een half uur te blijven lopen.

    Het lopen op zich vind ik nog steeds niet heel leuk. Met wat leuke muziek valt het wel mee, maar het voldane gevoel achteraf en de energieboost, die zijn wel verslavend, vind ik…
    Maar ik geef toe: moest ik ook niet nog enkele kilo’s kwijt willen en moest ik kunnen eten wat ik wil zonder te verdikken, dan zou ik heel waarschijnlijk niet enkele keren in de week gaan lopen, vrees ik…

    Enfin, sorry voor de blablabla 🙂

  5. De manier waarop je nu bent ben begonnen is inderdaad absoluut niet motiverend, loper of geen loper. Ik zat ooit in hetzelfde schuitje (school-trauma’s inclusief).

    Alvorens het compleet af te schieten: probeer de interval-training die ze bij Start to run adviseren. Dit is in feite een combinatie van je ochtend-wandeling en een klein beetje lopen. Dit is zeer aanvaardbaar en je zal zien dat je elke sessie een stapje verder kan gaan, wat dan weer voor motivatie zorgt.

    http://www.start-to-run.be/loopschemas/#beginners

    Wat je nu hebt gedaan wordt eigenlijk overal afgeraden en is inderdaad de meest zeker manier om nooit meer te (willen) lopen.

    Mocht je verder willen gaan, moet je zeker de http://my.asics.nl/ app eens bekijken. De applicatie lijkt gemaakt te zijn voor mensen die een marathon willen uitlopen, maar ze hebben ook schema’s voor ‘beginners’. Het leuke aan deze applicatie, is dat ze rekening kan houden met wijzigingen, etc.

    Groeten,

    Frederik.

  6. @fanny: rustiger starten dan wat ik deed, kon niet: Bart heeft ook geen conditie, en die viel bijna stil. Ik stap sneller dan ik jog, geloof me.

    Heel misschien probeer ik toch Start to Run uit. Maar dat interval dat zij hanteert, is te zwaar. Een minuut lopen kan ik niet.

  7. Ik spreek uit ervaring, geloof me, ik heb 5K gelopen toen ik nog meer dan 25 kilo zwaarder was dan nu. De cursus StS was een hel, maar als je in groep loopt moet je wel volhouden. Vraag eens na of de Sportdienst van je gemeente geen cursus organiseert?
    Ik start de 12e met een nieuwe cursus StS. Ik ben eigenlijk vooral nieuwsgierig of al die kilo’s minder een verschil maken. Ik hoop van wel, maar ik denk van niet: de eerste lessen zijn gewoon volhouden en op je tanden bijten. En daarna nog meer volhouden tot je ineens, tot je eigen verbazing, wel 5K kunt lopen. Hoezee!

  8. Ieder zijn of haar sport. Was wel grappig om te lezen, hoe hard iemand kan afzien van 200 meter voetenwerk. Veel succes met een alternatief te vinden, misschien elektrisch fietsen zoals min schoonzus. Ps : vorige week 84 km gelopen.

  9. Moose: Ik haat u! En eigenlijk bewonder ik u ook wel heel hard. Maar kunt gij even goed taarten bakken of verhalen vertellen als ik? HMMM???

    @Marieke I know. Ik ga af en toe fietsen, en ik wil opnieuw beginnen met paardrijden.

  10. Als je ervan overtuigd bent dat de eerste les van Start To Run te zwaar is, stel dan eventueel zelf een aangepast schema op dat de eerste les nog voorafgaat…

    Bijvoorbeeld: vervang elke minuut lopen door een halve minuut lopen, en elke minuut wandelen door twee minuten wandelen?

    Ik kan me inbeelden dat het pokkezwaar is in het begin als je nooit echt sportief geweest bent. Ik heb in mijn jeugd behoorlijk intensief gesport, maar eens de 20 voorbij is dat serieus bergaf gegaan. Heb ook twee keer met de nodige moeite de Start to Run naar vijf km gedaan, en nu begin ik elk jaar wel es te joggen als het weer wat betert, om het dan weer op te geven als het kouder wordt en begint te regenen. Ik probeer in de winter dan wel altijd iets als aerobic of dansles te doen om toch iets te doen, ook met de nodige tegengoesting (liever lui dan moe). Maar ‘k ben ervan overtuigd dat sport – hoe licht ook – nodig is voor een gezond lichaam.

    De laatste jaren heb ik me elk jaar wel ingeschreven voor een loopwedstrijd ook. Een keer was het 16 km (en toen kwam ik met de laatsten over de meet, samen met de gepensioneerden, letterlijk), een keer tien kilometer (toen riepen ze bij mijn aankomst door de micro dat ‘eindelijk de laatste lopers ook aan het binnenkomen waren’), en dit jaar wordt het vijf kilometer in een aflossingsmarathon. Hopelijk nemen mijn teamgenoten het me niet kwalijk dat ik (blijkbaar) niet van de snelsten ben, hoewel ik vijf kilometer op een dik half uur zelf niet slecht vind… Blijkbaar doen alleen bovengemiddeld goede lopers mee met wedstrijden en gaat ‘deelnemen is belangrijker dan winnen’ nog altijd niet echt op.

  11. Drun, als ge wilt paardrijden èn een leuk weekendje in de Ardennen wilt doorbrengen, houdt mijn mama haar hûzekotje van harte aanbevolen (weet je nog die nieuwjaar ?). Ze woont wel in haar chalêt maar kan eventueel als het moet wel elders slapen om de privacy te garanderen, of een chalêt apart voor jullie regelen. En ze is dol op klein mannen in huis… 😉
    Het paardrijden is trouwens tegenwoordig veel professioneler opgezet sinds de dochter de zaak heeft overgenomen van de helaas verongelukte en nu werkonbekwame vader (zware schedelbreuk na val van paard…). En kun je geloven dat hun oude ruin Vagabond al 28 jaar oud is èn nog steeds ritten doet ?
    Lopen was en is nooit aan mij besteed geweest. Ik heb de Coopertest altijd als het toppunt van onverfijnd martelen gezien en ervaren. Maar ik wandel veel, zelfs met mijn CVS/firbomyalgie. Mijn moeder kent trouwens prachtige wandelingen in haar streek. Echt een aanrader !

  12. Vanwaar komen al die reageerders ineens?

    Euh, Drun, die mooseability is niet dezelfde als mijn (appel)moose die zich ook wel Hill noemt. (Of draai ik nu door?)

    Gewoon onder ogen zien : wij zijn geen loopmenschen (en mijn Hill ook niet) en ik ben zelfs geen taartenmens. Gewoon een loser dan maar?
    Lopen is zoooo eikebah! En 200 meter is al heel wat, ook al vinden al die superieuren van niet.

  13. @zapmens Ik heb het me ook al afgevraagd. Blijkbaar word ik drukker gelezen dan ik dacht :-p

    En ja, ik dacht dat die moose die van jou was. Foutje dus. Ik vond het al gek, dat jouw Hill zo zou lopen…

    Ik ben een bak- en klusmens. Da’s ook al heel wat, vind ik. Zeg, trouwens, wanneer komt gij ne keer tot hier in Gent? Taart eten of zo? Want ik vind het zo langzaamaan tijd dat wij elkaar ne keer ontmoeten, nee?

  14. Ow. En nu lees ik deel twee van je commentaar.
    Als ge maar weet dat ik niet klus!
    Maar ge moogt mij wel iets leren bakken.
    En voor taart eten, daar ben ik ook wel voor in.
    Om te antwoorden : ja! Maar eerst de start van het schooljaar.

    En voor iedereen anders : lopen blijft nog steeds eikebah!

    Fietsen en zwemmen niet.

  15. Idd kind, fietsen is zeker even goed, vind lopen ook maar niks. Waarom eens niet een paar keren naar de fitness om te beginnen?? Kan ook binnen 😉

  16. Waarom zou je lopen als dat je niet ligt. ’t Is niet omdat heel erg veel mensen dat doen, dat jij dat ook moet doen.

    Ga zwemmen, paardrijden, touwtjespringen, poweryoga’en, fietsen, schermen, wii’en, of iets wat je wel leuk vindt én wat je ligt. Het heeft geen zin je lichaam af te doen zien met iets wat je niet leuk vindt.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *