Uitvaart (aka. 100 dagen)

Da’s nog zo een van die dingen waarmee ik bezig ben: de uitvaartshow van onze zesdes. Toegegeven, ze plannen het voor het grootste deel alleen, en bij de meeste vergaderingen wílde ik zelfs niet aanwezig zijn om de verrassing niet te bederven, maar toch: het is iets waar ik regelmatig de dinsdagmiddag bij aanwezig was, en waarmee ik nu nogal volop in mijn kop zit, tussen al de rest door.

Zal het oké zijn? Zal Stad Gent het bestelde podium leveren? Is de muziek en de installatie oké? Gaan ze niet over de schreef in de proefjes met vijfdes en leraars? Enfin, gewoon organisatorische beslommeringen, de inhoud trek ik me niet aan. Maar toch: als die niet in orde is, zal ik degene zijn die de vragen zal krijgen van de collega’s.

Vorig jaar zijn we daar een dure farce mee tegengekomen: de vrijdagavond hadden de leerlingen het podium, zijnde de platen en de steunen, netjes buiten gestapeld. Toen Stad Gent die op maandag kwam ophalen, bleken er tien platen verdwenen. Foetsie. 1000 euro meteen ook foetsie.

Deze keer gingen we geen risico nemen, en was er gepland dat de platen woensdag geleverd werden, in de namiddag tot podium opgebouwd, op vrijdag afgebroken en in de gang gestapeld, en op maandag buitengelegd en opgehaald. En toen bleken er plots gisteren al podiumplaten op de speelplaats te liggen, terwijl de zaal pas vrijkomt op woensdagnamiddag. Bon, er is deze keer niks gepikt, en we hebben ze vandaag binnengelegd, want gisteren waren al de leerlingen al weg.

Soit, het zal toch ook weer een pak van mijn hart zijn als de Uitvaart voorbij is.

Werk. Te. Veel. Werk.

Ik heb het zelden zo druk gehad als de voorbije weken, en deze week zal niet zoveel beter zijn, denk ik.

Op school zitten we met een herneming van de doorlichting, waardoor er nog stapels papier en documenten in orde gebracht moeten worden. Extra vergaderingen galore.

Daarnaast is er een nieuwe directie, waardoor er eindelijk ook een nieuwe wind waait, en er na twintig jaar stagnatie eindelijk ook veranderingen komen. Maar elke verandering brengt uiteraard een hoop werk met zich mee.

Vorig jaar heb ik op den bots zowel de website als de infobrochure veranderd, gewoon omdat het zo eigenlijk gewoon echt zo niet verder kon. Die website, dat doe ik echt wel graag, maar daar kruipt gigantisch veel extra tijd in, vrijwilligerswerk dus. Die infobrochure, daarvan dacht ik in al mijn naïviteit dat dat één keer een groot werk was, en daarna gewoon bijwerken. Helaas, we hebben een enorme vernieuwing in onze eerste graad doorgevoerd, en dus ging die brochure plots van 12 naar 16 pagina’s. En wie mocht die schrijven? Juist ja.

In het begin van het jaar moesten we ons trouwens allemaal opgeven voor een werkgroep. Het leek me, gezien de website, de facebookpagina en de brochure, maar bijzonder logisch dat ik in de werkgroep externe communicatie ging zitten. En daar bleek dan ook nog alle recrutering onder te vallen, inclusief infoavond en openschooldag. Ook die recrutering was aan een nieuw kleedje toe, en de infoavond moest dringend hervormd worden. Ik ben toen plots met een idee op de proppen gekomen, heb dat op papier uitgewerkt, maar doordat alles plots samenkwam, kon ik niet meer volgen. Echt serieus, ik zit er ver door, ik geef dat eerlijk toe. Gelukkig heb ik een schat van een collega die ook in de werkgroep zit, die alles gewoon zonder boe of ba heeft overgenomen en eigenlijk gans die infoavond op poten heeft gezet. Toen ik zijn eerste mail daarover zag binnenkomen met een werkverdeling, viel er echt een gans pak van mijn schouders. Die infoavond was vorige week, en het was dik in orde ook. Oef. Veel volk trouwens.

Maar er moest uiteraard ook reclame gemaakt worden voor die infoavond, en aangezien we door de privacywetgeving geen adressen meer kunnen krijgen, moest er geflyerd worden. Waarvoor er flyers moesten ontworpen worden, besteld en afgehaald.

Ik ben absoluut geen grafica, maar ik vind dat mijn flyer best wel goed gelukt is. Op het einde heeft onze in-huis-grafica, aka. lerares techniek, er nog even haar oog over laten gaan, hoewel ze eigenlijk ziek was, en hier en daar nog wat kleine verbeteringen aangebracht. 20 op 20 cm, op stevig papier, en bijzonder betaalbaar.

Flyer voorkant jpg

Flyer achterkant

Enfin, massa’s vergaderingen om alles goed te krijgen, vooral dan de inhoud van de brochure – een paar posts geleden heb ik die hier gezet – maar ik ben wel tevreden met het resultaat. Vorige week was er dan op donderdag de infoavond, op vrijdag de quiz, en deze week zijn er elke dag klassenraden, en volgende week nog het oudercontact. Tussendoor moet ik nog de GPS-tocht doorheen Gent voor het fotoproject van de vijfdes uitwerken. Die start op 21 maart, zoveel tijd is er nu ook weer niet meer. Wanneer ik dan de rest van mijn werk ga doen, laat staan mijn huishouden, daar heb ik geen idee van. Ik vermoed dat ik geen enkele avond voor achten zal thuis zijn.

Maar bon, er is licht aan het eind van de tunnel. Alleen ben ik misschien wel te moe om dat nog te halen :-p

 

Infobrochure 2016

Op mijn school, Atheneum Mariakerke, is er sinds vorig jaar een nieuwe directie. De adjunct-directeur van vorig jaar is helaas alweer weggepromoveerd, maar de huidige adjunct staat ook meer dan haar mannetje. Een en ander resulteert in een aantal broodnodige veranderingen. Het zorgt ook wel voor nieuwe inspiratie en een nieuw elan, zo’n nieuwe directie.

Zo ben ik vorig jaar op den hotsenbots met een nieuwe website voor school begonnen, zomaar. Zo goed als elke dag zet ik daar een nieuwe blogpost op over wat er gaande is op school. De meeste collega’s zijn intussen mee met het verhaal, en sturen me dus alle mogelijke besprekingen en foto’s door. Schitterend, maar had ik geweten hoeveel (onbetaald) werk ik mezelf ermee ging bezorgen, ik had het misschien niet gedaan. Aan de andere kant: de website wordt zeer druk bekeken en is een schitterend wervingsinstrument.

Nog zoiets waar ik vorig jaar in een opwelling mee begonnen ben, en dan het bureau van de adjunct ben binnengevallen: een nieuwe infobrochure voor de eerstejaars. Iedereen was er toen laaiend enthousiast over, maar… die moet wel bijgewerkt worden. En was het enkel hier en daar wat tekst aanpassen, en de foto’s updaten, dan was dat allemaal nog zo erg niet. Maar sinds dit jaar hebben we ons aanbod voor de eerste graad serieus omgegooid en werken we met modules. Die moesten uitgelegd worden, en dus mocht ik vier extra pagina’s toevoegen, de layout overal bijwerken om alles er toch maar in te krijgen, en uren bij de directie zitten om te spreken over de exacte bewoording.

Man man man…

Bloed, zweet en tranen. Enfin, als ik eerlijk ben: ergernis, frustratie, tijd en slapeloze nachten. Maar ze is er, en ze ziet er goed uit. En nu maar hopen dat de infoavond – een concept van mij, uitgewerkt door een fantastische collega die inzag dat ik het zelf niet ging redden – goed verloopt vanavond!

Brochure 2016 pagina 1
Brochure 2016 pagina 2
Brochure 2016 pagina 3
Brochure 2016 pagina 4
Brochure 2016 pagina 5
Brochure 2016 pagina 6
Brochure 2016 pagina 7
Brochure 2016 pagina 8
Brochure 2016 pagina 9
Brochure 2016 pagina 10
Brochure 2016 pagina 11
Brochure 2016 pagina 12
Brochure 2016 pagina 13
Brochure 2016 pagina 14
Brochure 2016 pagina 15
Brochure 2016 pagina 16

Odi et amo

Elk jaar doe ik mijn leerlingen van het vijfde jaar een eigen vertaling/bewerking maken van mijn favoriete gedicht. Elk jaar zitten er een paar pareltjes tussen.

Ik geef er u hier een paar mee, gewoon omdat het kan. Maar met eerst de originele tekst, en dan mijn vertaling.

Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
    Nescio, sed fieri sentio, et excrucior.

    Catullus carmen 85

Ik haat en ik heb lief. Waarom ik dat doe, vraag je misschien.
Ik weet het niet, maar ik voel dat het zo is, en ik ga eraan kapot.

 

Haat en liefde. Waarom doe ik dit ? Ik weet het niet , maar ik voel het en ik kan het niet meer aan.

(Kaoutar Laytouss)

 ♥

Ik haat je en ik hou van je – nee, ik weet niet wat ik voel
O Venus en Mars, kunnen jullie mij het antwoord geven?
Want ik ga hier aan ten onder

(Yashin Meiresonne)

Ik heb haat en vlinders.
Waarom? Geen idee.
Maar het vloekt.

(Tibor Reynebeau)

Ik hou van jou,
ik hou niet van jou,
ik hou van jou,
ik hou niet van jou.
Waarom ik de blaadjes van
dit onschuldig madeliefje verscheur?
Ik weet het niet, maar verscheurd
is exact hoe ik me voel.

(Shania Boudrez)

Een levend fotoboek. Herinneringen van pijn en verdriet, maar ook van vreugde en liefde. Dat is wat ik zie als je voorbij loopt. Het doet pijn, elke keer weer opnieuw. Hoe hou ik dit vol?

(Bodine Colpaert)

Haten en liefhebben, ik doe ze alle twee.
Jij vraagt waarom? Ik heb geen flauw idee.
Toch voel ik dat het gebeurt
En hoe de pijn me langzaamaan meesleurt.

(Aurora Martens)

In een donker bos maar tegelijkertijd op een regenboog.
Niemand zal ooit weten hoe ik er geraak,
behalve dat het niet zonder pijn was.

(Cathérine Steyaert)

WrOk
& toewijDing
de motIvering
voor dit fEit
dat is de kwesTie…
VerstAndeloos ben ik
M
aar de kwelling is
nOg zo groot.

(Emma Teetaert)

De liefde en de verachting
Oh, voor deze twee bestaat er geen verzachting,
en beiden blijven ze me kwellen, desalniettemin,
want ik haat, en ik bemin.

(Tijl Vander Beken)

Ik wil maar veracht
Weet niet waarom ik smacht
Voel en wacht
Zonder dat de pijn verzacht

(Sam Semey)

Dear me, dear me
Have I not suffered enough?
Can you not see
How much it kills me, my love?
For each day I’m drained
And can’t fathom why.
Is it worse being pained
Than it is to die?

(Elaine Van Sprang)

Syllogismen 2015

Net zoals vorige jaren heb ik ook in de afgelopen examenperiode in mijn zesdes de vraag gesteld naar een geldig syllogisme. De antwoorden zijn altijd interessant, gewoon om er de denkfouten uit te halen, en dus als remediëring. En eigenlijk zijn ze vaak ook gewoon grappig :-p

Ik geef u even het origineel van Aristoteles mee, om te vergelijken:
Alle mensen zijn sterfelijk.
Socrates is een mens.
Socrates is sterfelijk.

  1. Alle planeten in ons zonnestelsel draaien rond de zon
    Onze aarde is een planeet in ons zonnestelsel.
    Onze aarde draait rond de zon.
    Geen speld tussen te krijgen.

  2. Een kat is een zoogdier.
    Zoogdieren zijn dieren.
    Een kat is een dier.
    Mja. Geen maximum, want de maior en minor zijn omgewisseld.
  3. Lola is een koe.
    Alle koeien eten gras.
    Lola eet gras.
    Idem als hierboven.
  4. Alle hallen hebben lampen.
    Alle huizen hebben hallen.
    Alle huizen hebben lampen.
    De minor is niet specifiek genoeg. Eerder: dit huis heeft een hal.
  5. Een bloem is een plant.
    Een roos is een bloem.
    Een roos is een plant.
    Duh.
  6. Alle bomen hebben wortels.
    Een eik is een boom.
    Een eik heeft wortels.
    Van die omvallende eiken, dat zou inderdaad niet praktisch zijn.
  7. Alle meisjes zijn mooi.
    Een bloem is mooi.
    Alle meisjes zijn een bloem.
    Serieuze denkfout uiteraard. In dezelfde trant: Alle tanden zijn wit. Sneeuw is wit. Alle tanden zijn sneeuw?
  8. Alle componisten kunnen noten lezen.
    Mozart was een componist.
    Mozart kon noten lezen.
    Leuk om lezen wat er zoal in de hoofden van mijn leerlingen opkomt.
  9. Elke kamer bevat muren.
    Elk huis bevat kamers.
    Elk huis bevat muren.
    Ook niet helemaal correct: maior en minor omgewisseld, maar ook: de minor is niet specifiek genoeg.
  10. Alle vogels kunnen vliegen.
    Een merel is een vogel.
    Een merel kan vliegen.
    Yup. Gelukkig niet mijn Merel.
  11. Alle dinosaurussen zijn uitgestorven.
    Een tyrannosaurus Rex is een dinosaurus.
    Tyrannosaurus is uitgestorven.
    Arm beestje.
  12. Robin is een boswachter.
    Een boswachter werkt in een bos.
    Robin werkt in een bos.
    Maior en minor omgewisseld. En wie zou Robin zijn?
  13. Alle vogels vliegen.
    Een meeuw is een vogel.
    Een meeuw vliegt.
  14. Alle boekenkasten hebben boeken.
    Alle boeken hebben een kaft.
    Alle boekenkasten hebben kaften.
    Ook weer een denkfout: een syllogisme gaat om een predicaat, en dus met het werkwoord ‘zijn’, en niet met hebben, want dan heb je een actie en een lijdend voorwerp, wat iets compleet anders kan zijn. Want hierboven: is er dan een kaft rond de boekenkast?
  15. Alle vissen kunnen zwemmen.
    Een pladijs is een vis.
    Een pladijs kan zwemmen.
    Vrijdag visdag?
  16. Alle mensen moeten eten.
    Cato is een mens.
    Cato moet eten.
    Bizar, want er zit een Cato in de klas, en zij heeft dit niet geschreven…
  17. Een hond is een zoogdier.
    Blaf is een hond.
    Blaf is een zoogdier.
    Woef.
  18. Alle mensen moeten water drinken om te overleven.
    Mevrouw Rombaut is een mens.
    Mevrouw Rombaut moet water drinken om te overleven.
    Raar om je eigen naam tegen te komen.
  19. Luna is een mens.
    Mensen hebben rechten.
    Luna heeft rechten.
    Weer omwisseling van minor en maior
  20. Mijn voeten kunnen in mijn schoenen.
    Mijn schoenen kunnen in een schoendoos.
    Mijn voeten kunnen in een schoendoos.
    Ik had die eerst fout gerekend, maar deze is wel min of meer juist. Alleen is de maior niet algemeen te noemen.
  21. Zelfverdediging is een recht.
    Milo doodde uit zelfverdediging.
    Milo is in zijn recht.
    Op zich wel een geldige redenering, maar geen syllogisme, omdat het tweede geen predicaat is, maar een actie.
  22. Alle mensen ademen lucht.
    Alle mensen gaan dood.
    Lucht ademen is dodelijk.
    Hij zei er gelukkig zelf bij dat het precies niet klopte…
  23. Alle vogels leggen eieren.
    Een kip is een vogel.
    Een kip legt eieren.
  24. België ligt  in Europa.
    Gent ligt in België.
    Gent ligt in Europa.
  25. Een plant heeft water nodig.
    Een azalea is een plant.
    Een azalea heeft water nodig.
    Nochtans niet iemand van Lochristi…

“The Circle” van Dave Eggers, in een gigantisch tempo.

Dat ik een kieken ben! En ja, u hoeft niet zo instemmend te knikken, daar achter uw scherm.

Sinds half november hebben wij een leesclub op school. Een zeer enthousiaste nieuwe collega is daarmee begonnen, en is daar trouwens niet mee aan haar proefstuk. Er werd een timing vastgelegd voor vier boeken, en ook al was ik niet op de startvergadering, ik zag het helemaal zitten.

Zondagnacht had ik eindelijk deel vier uit van de reeks van Colleen McCullough rond Rome – een gigantische aanrader, maar ook gigantisch qua leeswerk, want elk deel telt rond de 800 pagina’s in fijne print – en dacht ik vrolijk aan De Cirkel van Dave Eggers te beginnen. Op een goeie week die 400 pagina’s, dat moest wel lukken. Tot ik de timing nog eens nakeek, en bleek dat de leesclub niet volgende week was, maar vandaag. Ugh!

Ik ben gisteren als een zot beginnen lezen zo rond half elf ’s morgens, en merkte vrij snel dat het om een vertaling ging, en dat het origineel niet als gedacht van een Nederlander kwam, maar van een Amerikaan. Ik vroeg nog eens rond, en kreeg het uitgeleend als ebook in het Engels. Lang leve mijn Kindle! Maar het zijn wel degelijk werkdagen, en dus ging ik tussenin nog netjes lesgeven. Ik geef het toe: ik heb ’s avonds geen schoolwerk gedaan, en ook geen tv gekeken, ik heb gelezen. Tot een uur of één ’s nachts.

En ook deze morgen moest ik maar om tien uur beginnen lesgeven, en heb ik ook nog een half uurtje gelezen. Net zoals tijdens de middagpauze, waarin ik snelsnel gegeten heb, en verder zitten lezen heb. Ik was klaar met lesgeven om half vier, om dan in sneltempo verder te lezen aan het laatste stuk. Leesclub begon om kwart over vier, en om vijf voor half vijf kwam een lieve collega me uit mijn klas halen en vroeg waar ik bleef: ze zaten te wachten! En ik, ik las net nog de laatste bladzijde, en wandelde met een grote grijns het leeslokaal binnen.

Niet gedacht dat het nog ging lukken, maar jawel! Goed boek trouwens, een aanrader, maar het verslag van de leesclub kan u uiteraard op de schoolwebsite lezen, ik ga het geen twee keer schrijven :-p

En het volgende boek, Het Diner van Herman Koch? Daar begin ik gewoon vanavond nog in. Kwestie van er niet doodnerveus van te worden deze keer.