Belgian Girl Geeks #1

logo-belgian-girl-geeksToen Clo na 63 edities ophield met het organiseren van de Brussels Girl Geek Dinners, vond ik dat doodjammer, maar zeer begrijpelijk: er kruipt serieus wat tijd in.

Groot waren dan ook mijn verbazing én vreugde, toen behoorlijk snel de Belgian Girl Geeks ontstond. Ik had geluk, ik was er snel bij, en kon vandaag dus vrolijk op de Antwerpse Meir gaan lopen. Dat was trouwens bijna niet gelukt wegens een vent in San Francisco en dus drie kinderen in het kielzog, maar ze mochten met de kinderen van een vriendin bij dier wederhelft en zijn ouders in Kruibeke gaan spelen. Zalig, gewoon! Zij een supertoffe dag, en wij eigenlijk ook.

De pop-up winkel – god wat haat ik dat woord! – van de Hello Bank gaf ons de locatie, en er was uitgebreid ontbijt voorzien. De mensen van Nexen hadden voor ons een hoop beacons opgezet, en het was de bedoeling om zo snel mogelijk alle tien de voorziene beacons op te sporen met je smartphone, je dan terug aan te melden op het hoofdkwartier, en hopelijk een van de vele prijzen in de wacht te slepen.

BGG

Helaas, driewerf helaas.

Die vermaledijde beacons wilden niet registreren bij mij, en zo te zien niet bij mij alleen. Mijn telefoon voldeed nochtans aan alle vereisten: zwaar genoeg, de juiste versie van de app, en ik heb zelfs ter plekke nog de allernieuwste versie van het OS gedownload, ook al was de vorige versie eigenlijk ook goed genoeg. Het mocht helaas niet baten: geen beacons voor mij 🙁 Annelies had een verouderd OS staan, en helaas niet genoeg plaats meer – haal al die foto’s er dan toch eens af, mens! – om ter plekke te upgraden. Het resultaat was dat we gefrustreerd rondliepen omdat we intussen wel al alle beacons wisten staan, maar er niks mee konden aanvangen. We hebben dan maar wat rondgelopen, winkels gekeken, en andere girl geeks geholpen met de nodige tips.

Na afloop – we deelden in de dolle pret en het gecross van de anderen – was er een heerlijke broodjeslunch voorzien met dank aan Weight Watchers, en kwam dus de prijsuitreiking. Een heuse smartphone van Samsung, twee overnachtingen met ontbijt en alle faciliteiten in het Crowne Plaza, en een hoop shopping bons, van 25 tot zelfs 200 euro: nog meer frustratie dus. Tsja.

Maar eigenlijk moet ik nergens over zagen: ik heb een hele fijne voormiddag gehad, met fijne mensen, lekker eten, en een hele positieve sfeer. Dank je dus, Kel! Ik kijk al uit naar de volgende!

Nachtkronieken

Ik ben al twintig jaar een larper, maar waar ik al die tijd nog nooit aan meegedaan had, was de Camarilla, ofte Vampire The Masquerade. Voor wie ooit de tv-reeks “Kindred: the Embraced” heeft gezien: dat is gebaseerd op dit spel. Ik kende de wereld en de basis wel al, door al tabletop Vampire te spelen, maar het live spel, dat nochtans al lang bestaat, was me onbekend.

Op Omen had een van de andere spelers me aangesproken, en gevraagd of ik het niet zag zitten om eens te figureren om de Antwerpse Nachtkronieken: ze hebben er regelmatig extra mensen nodig, en het is één zaterdag per maand. Ik zei niet nee, omdat ik eigenlijk wel nieuwsgierig was.

En dus ben ik rond een uur of zeven naar Antwerpen Linkeroever gereden, als zuster Hermine, en heb me eigenlijk wel goed geamuseerd. Zo’n avondje lijkt in quasi niks op een gewone larp: er wordt niet gevochten, en het is vooral een gigantisch politiek spelletje, maar er zat wel degelijk spanning in. En massa’ s intrige, zelfs voor een doodgewone non. Allez ja, vampiernon.

Ideaal als ontspanning, en helemaal weg van de gewone realiteit. Knap!

Fotoproject dag vier

Met eigenlijk hetzelfde programma als dinsdag, dus opnieuw fotomuseum en dierentuin. Met tussenin een lunch in Al Dente (zeer fijne Italiaan, snel, lekker, en niet duur), en helaas geen ijsje meer wegens zo eigenlijk al te laat op de afspraak. Waar overigens alle leerlingen wél stipt op tijd waren. Mea culpa, gasten!

Enfin, meer beestjesfoto’s dus, maar deze keer met een pak minder zon. Maar de tijgers waren er nu wél! Helaas nog steeds geen panters en luipaarden te zien, ze waren nog steeds aan het werken aan de kooien.

zoo01

zoo02

zoo03

zoo04

zoo05

zoo06

zoo07

zoo08

zoo09

zoo10

zoo11

zoo12

zoo13

zoo14

zoo15

zoo16

zoo17

Een dagje Antwerpen

Noodgedwongen, dat wel: ik moest me om half elf aanbieden in een pand recht tegenover het Centraal Station, voor een controle voor mijn stem. Niet dat die mens – hij had de titel dokter, maar zag eruit en sprak als een Antwerpse student, met afgewassen hoodie en jeans en ongewassen krullebol – ook maar één seconde naar mijn stem heeft gekeken of geluisterd. Hij wilde het papierwerk zien, mijn motivatie horen, en besloot dat mijn stemproblemen effectief beroepsgerelateerd waren en dus in aanmerking kwamen als beroepsziekte. Allez gij.

Ik had ons ma meegenomen voor de gelegenheid, omdat het effectief maar eventjes ging duren, en we dan even goed er een dagje Antwerpen van konden maken. Zij wilde nog binnen in de A.S. Adventure, en eventueel kijken voor een zomerbroek en een kleedje met iets van mouwtjes, en ik hoefde niet perse iets te hebben, maar wilde wel eens kijken in die Desigual winkel. Ik wilde haar vooral ook trakteren voor haar verjaardag nu zondag: je wordt niet alle dagen zevenzestig (nog die chance).

Via Twitter en Facebook had ik een resem adresjes gekregen, zowel voor te eten als om te winkelen. Toch zijn we eerst gewoon langs de Meir gepasseerd, en hebben voor haar die broek (en voor mij een wit kanten topje) gevonden in de M&S.

Daarna zijn we iets gaan eten in Horta, omdat we allebei wel vrij grote fan zijn van die architect en de Art Nouveau in het algemeen. Mooi gebouw, dat wel, maar man, zo’n air en arrogantie zeg! Het eten was overigens wel best ok, gelukkig maar!

horta

Daarna zijn we door de straatjes van de wijk ‘De Wilde Zee’ gaan dwalen, hebben ons vergaapt aan menig etalage, had ik bijna een grote rode hoed gekocht, hebben we de ganse Basta van onder tot boven bekeken en niks gekocht, en zijn we via de Meir (we moesten die A.S. Adventure nog hebben) naar het station teruggekeerd. Het was intussen beginnen regenen, en we hadden het allebei wel gehad na drie uur shoppen zodat we de trein van 16.24u terug namen. Ruim op tijd dus om de jongens uit de opvang te vissen.

Yup. Fijn dagje gehad. Maar man, ik snap écht niet die vrouwen (of mannen, for that matter) die elke week gaan shoppen, of dat een ganse dag volhouden en dat nog graag doen ook! Respect…

GWP dag twee

Om iets voor negen draaide ik, zo blij als een kind, met de moto de parking van Dampoort station op. Man, met de moto door het ochtendverkeer, het is een zaligheid! Kudos voor mijn garagist die mijn moto al vrijdag klaar had, in plaats van de opgegeven woensdag. Fijn fijn fijn!

Bon, met veertig leerlingen en twee collega’s namen we dus de trein naar Antwerpen Zuid. Ik wist geeneens dat daar een station was, en van de buitenkant zie je het ook niet eens liggen, aangezien het verscholen ligt in de diepte tussen viaducten en dergelijke. Een flukse wandeling doorheen de ochtendkilte bracht ons bij het Fotomuseum, waar we een rondleiding kregen, en er met een oude oude camera (opnametijd: 1 minuut) een groepsfoto werd genomen, die daarna manueel werd ontwikkeld in de donkere kamer. Op zich wel eens een belevenis, maar de gidse was nogal aan de saaie kant, en dan druk ik me nog braafjes uit.

Daarna gaven we de leerlingen anderhalf uur vrij om iets te eten en zich te verplaatsen naar de Zoo. Zelf gingen we met ons drieën uiteraard ook iets eten, en namen nadien de tram om nog snel een ijsje te kunnen eten, en onze leerlingen op te wachten aan de dierentuin. Daar kregen zij enkele opdrachten, en gingen wij ook beestjes kijken. Het pronkstuk van de zoo, zijnde de leeuwen, zat helaas binnen omdat ze de afsluiting aan het herstellen waren. Maar ik heb toch weer slangen en kikkers en andere akelige beesten gezien, mijn dag was goed.

Om half vijf gooide ik me met plezier opnieuw in het drukke verkeer, om op tien minuten thuis te staan in Wondelgem. Yay!