’t Boneryck

Door gisteren te schrijven over mijn lunch in ’t Boneryck, viel mijn euro dat ik eerder deze ‘zomer’ een bespreking had geschreven voor Gentblogt, maar dat ik die nog niet hier had gezet. Bij deze dus.

Dit artikel is eerder geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Wondelgem mag dan misschien niet Gents meest hippe deelgemeente zijn, er is wel een aantal goeie dingen te vinden. Een schitterende patisseriebakker bijvoorbeeld, of de enige echte Driekoningenstoet met reuzen en al, of Gents enige openluchtzwembad.

Wat er sinds een paar jaar ook te vinden is, is het Boneryck. Een ietwat bizarre naam voor een restaurant misschien, maar hij heet Derycke, en zij heet Boone, heb ik me laten vertellen.

Mijn man en ik hadden afgesproken om twaalf uur, en de zon was onverwacht toch aan het schijnen, zodat we ons buiten op het terras installeerden. Vrijwel onmiddellijk kwam men ons de kaart brengen, en een klein rechtopstaand kaartje met daarop het lunchmenu. We besloten om allebei dat menu te nemen (15 euro), en enkele ogenblikken later kwam men de bestelling opnemen. Het is duidelijk dat het Boneryck veel klanten over de vloer krijgt van de nabije industriezone, die amper een uur lunchtijd toegemeten krijgen: alles gaat enorm vlot vooruit. Samen met een half litertje lichtbruisend water (3 euro) kwam een bordje op tafel met een mooi viskroketballetje, in een klein beetje pikante saus. Lekker, en onverwacht!

Boneryck[+]

Amper een goeie vijf minuten later werd ons koude voorgerecht al op tafel gezet: Slaatje met kersen uit St-Laurent, paté en Serranoham . Het alternatief was blijkbaar een gazpacho, maar daar zijn we beiden niet zo fan van. Het bordje zag er heel knap uit, zeker voor een lunchmenu dat snel op tafel moet komen, en smaakte ook zeer lekker: een goed doorsmakende paté, rijpe kersen, maar ook kleine toefjes rodebietenmoes, tomaatblokjes, een streepje balsamico, en vooral ook de ham.

Een tiental minuten na het afruimen verscheen ons hoofdgerecht. Pladijsfilet met kruidenkorst, aardappelmousseline en spitskool klonk zeer lekker, maar toch opteerden we beiden voor Parelhoenstick met rösti-aardappelen, boontjes en kersttomaatjes.

Boneryck[+] (Sorry voor de crappy foto, de batterijen van mijn fototoestelletje hadden het begeven).

Ook hier was het zoals het moest zijn: een perfect gebakken parelhoen, niet te droog, met een torentje van röstischijfjes waarin ook spek zat verwerkt, en warme tomaatjes nog steeds aan het steeltje.

Het restaurant is eigenlijk een gewoon huis, waarvan de volledige benedenverdieping omgebouwd is tot restaurant met semi-open keuken. De kleuren zijn chocoladebruin en limoengroen, en de muziek is loungy. De bediening is hartelijk en attent, en vooral, wat belangrijk is, met de glimlach. Het fijne terras waar we zaten, bevindt zich aan de zijkant van het huis, met een flink aantal tafeltjes, mooi verzorgd en in een groene omgeving. Alleen jammer dat je wel voortdurend het voorbijrijdende verkeer van de Zeeschipstraat hoort, maar waar in Gent hoor je het verkeer niet?

Op drie kwartier tijd hadden we gegeten, zonder ook maar een moment het gevoel gehad te hebben opgejaagd te zijn of zo. Het eten was lekker, voldoende, aangenaam voor het oog, en fair qua prijs: we betaalden 33 euro voor ons beiden, het flesje water inbegrepen, en dat is, gezien de huidige marktprijzen, niet teveel. Het zat er overigens ook vol (men kwam ons vragen of we gereserveerd hadden, maar het bleek geen probleem te zijn omdat ze niet op het terras hadden gerekend), en dat is meestal een goed teken.

Het Boneryck
Houtjen 18, 9032 Wondelgem
09/324 75 25
www.boneryck.be
Lunch op woensdag, donderdag, vrijdag en zondag tussen 11.45u en 14.00u
Diner op vrijdag en zaterdag tussen 18.30u en 22.00u

Lunch

Heel af en toe gaan Bart en ik samen lunchen. Het moet al passen: hij moet in Gent zijn en tijd hebben, en ik moet toevallig thuis zijn en geen kinderen rond mijn oren hebben. Vandaag lukte dat, en spraken we af in ’t Boneryck, hier vlakbij.

boneryck4

Ik ben er al langer fan van, en als je ziet wat je voor 15 euro op je bord krijgt, mag dat wel:

een hapje van focaccia met pesto van ietske dat ik niet meer weet maar wel lekker was

boneryck1
Carpaccio van courgette met tonato

boneryck2

Thaise kip met mie en koriander

boneryck3

En dat alles met de glimlach geserveerd, en aan een tempo dat je binnen de drie kwartier weer buiten kunt zijn. Knap!

Bord’Eau

Voila, ik moest u nog de bespreking van het restaurant van Mereltjes doop. Bij deze 🙂

Artikel is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Omdat we met de familie iets te vieren hadden, gingen we op een zondag met veertien mensen eten in de Oude Vismijn. Elke Gentenaar weet dat die intussen serieus gerenoveerd is, dat men nog bezig is aan de ingang, maar dat er binnen een restaurant is. Alleen moet je daar ook nog wel geraken natuurlijk.

Bordeau[+]

Uiteraard hadden we met onze groep gereserveerd, maar ik had de indruk dat je dat zelfs met zijn tweetjes best doet: ook al zijn er veel tafeltjes, het zat goed vol. Wellicht lag het daaraan, maar we moesten behoorlijk lang wachten op onze aperitief. Nochtans stonden de flessen champagne klaar in de ijsemmer aan tafel. Toch duurde het bijna een kwartier voor men kwam uitschenken. Zelf drink ik geen alcohol en had dus een fruitsap gevraagd. Die was blijkbaar ergens verloren gegaan, want pas na twee keer opnieuw vragen, en dus een half uur later, kwam die eraan. Hmmm. Flessen water waren intussen wél al op tafel gezet, gelukkig maar.

Bordeau[+] Bordeau[+]

Daarna kwam het eten wel telkens aan een zeer mooi tempo, en ook de wijn werd vlot ingeschonken. Wij waren voor de menu van 35 euro gegaan, met aangepaste wijnen. Een echt hapje kwam er bij de champagne niet op tafel, maar er stonden wel toastjes met pesto van olijven.

Het voorgerecht bestond uit Gerookte en gemarineerde “Cherbourg” zalm/Toast/Griekse yoghurt, en was zeer fris van smaak, en mooi, maar niet erg verrassend gepresenteerd. Ik moet wel toegeven dat de smaak van de zalm zelf volledig tot zijn recht kwam.
Een kwartiertje later volgde het hoofdgerecht, waarbij we konden kiezen tussen Kabeljauw/Karnemelkpuree/Spinazie/Garnalen of Varkenswangen/Goudenbandbier/Salade/Frieten. De vis zag er zeer smakelijk uit, en het gezelschap bevestigde dat ook. Ook de varkenswangetjes waren lekker, en werden geserveerd in een royale portie, met handgesneden verse frieten in een apart kommetje. Alleen van de salade was zo goed als geen spoor, zodat er niet echt groenten bij waren. Persoonlijk vond ik dat zeer jammer, hoe lekker het vlees ook was.

Als dessert werd er Parfait/Passievruchten/Mango/Cocos/Citroengras geserveerd, wat ik persoonlijk zeer geslaagd vond, zowel van smaken als van uitzicht.

Bordeau[+]

Na het eten gingen we nog voor koffie en thee, en die werd op tafel gezet met een bordje huisgemaakte madeleintjes (dat proefde je echt: iemand une madeleine trempée dans une cuillère de thé?) en een bordje kleine stukjes brownie met pistachenootjes.

Al bij al kwam het, met champagne, uitstekende wijn, water en koffie inbegrepen, op een zestig euro per persoon. Toegegeven, het was lekker, maar zeker niet uitzonderlijk of verrassend, en de lange wachttijd in het begin had een beetje een wrange nasmaak nagelaten.

Aan de andere kant: het kader is ronduit prachtig. Want het zicht naar buiten toe, op het water, is adembenemend, en ook het gebouw zelf is schitterend gerenoveerd, tot en met de ‘catacomben’ waar de toiletten zich bevinden, en het prachtige buitenterras.

Conclusie: je zit er prachtig, de locatie is uniek, en als nu ook het eten nog dat ietsje meer krijgt, hebben we er in Gent weer een klasserestaurant bij.

Bord’Eau
St. Veerleplein 5
9000 Gent
info@oudevismijn.be
Tel. +32 9 223 20 00
Alle dagen open
Bar en restaurant hebben verschillende openingsuren

Veertig rozen

Een fijne dag gehad, vandaag.

Eerst twee uur examentoezicht, en dat is nu niet direct om van te jubelen, da’s waar. Maar erg vind ik het ook niet, het hoort nu eenmaal bij de job.

Daarna ben ik fluks in mijn auto gesprongen, ben veertig rode rozen gaan kopen, heb me geparkeerd in de Bagattenstraat, en zat tegen kwart voor elf in de Pain Perdu met een van mijn beste vriendinnen die vandaag veertig wordt. Eerlijk gezegd, ik vind het zalig dat ze ervoor koos om die verjaardag (gedeeltelijk) met mij te vieren, door samen te ontbijten en te kletsen. Heerlijk gewoon. Een ‘verslag’ van de Pain Perdu volgt nog wel, als het ooit eens op Gentblogt verschenen geraakt. En die rozen, wel, da’s een traditie die zij ingezet heeft door mij op mijn achttiende verjaardag achttien rozen te geven. En sindsdien, als we elkaar zien op onze verjaardag, horen die rozen erbij.

Daarna had zij afgesproken met haar man, en ik met Faust, mijn vroegere allerbeste vriend. We zien elkaar maar heel sporadisch meer, helaas, maar komen wel nog schitterend overeen. Hij had de Tasty World voorgesteld, vegetarische burgers. Ik had mijn twijfels bij het concept, maar het viel gigantisch goed mee: mijn champignonburger was fantastisch! Oordeel zelf maar, dat ziet er toch bijzonder lekker uit?

burger

Als afsluiter zijn we koffie gaan drinken (met bijhorende brownie) een paar huizen verder, in de Or.

Dik in orde, die dag van me. Geen klop gedaan qua verbeterwerk, maar wel een zalige dag gehad.

Barista

(Dit artikel is oorspronkelijk geschreven voor en verschenen op Gentblogt)

Een barista is een vakman of -vrouw die zich toelegt op het bereiden van espresso en aanverwante dranken als cappuccino. De barista is als de kok in de keuken; hij/zij weet daarnaast vrijwel alles van de techniek van de espressomachine en de processen bij het bereiden van de espresso. Veelal worden ook Latte arttechnieken beheerst. Aldus Wikipedia.

barista1

Onlangs was ik vrolijk aan het rondfietsen in de binnenstad, van winkel naar winkel (ik had nogal wat nodig), toen mijn oog plots op de Barista viel. Niet een persoon, maar wel een kleine bar met supergezellig miniterrasje aan de Zuivelbrug (die brug naast het Groot Kanon, mocht u dat niet weten). Koffieliefhebber zijnde had ik er al van gehoord, maar was ik er nog nooit geraakt. Aangezien ik wel nog wat tijd over had, kon ik met een gerust geweten de fiets even tegen een gevel parkeren, en me aan een tafeltje op het bewuste terrasje neervleien. Pas toen zag ik het bordje dat me erop wees dat ik binnen mijn bestelling moest gaan opgeven.

Binnenin heb je rechts een lange toog, vol met heerlijke biobaksels: appeltaart, cupcakes, brownies, fruittaart, verschillende soorten brood en broodjes… Ik heb er met opzet niet te veel naar gekeken omdat ik niet in de verleiding wilde komen, maar het rook er fantastisch!
Links is er een compleet witgeschilderde ruimte met witte tafeltjes en een allegaartje aan witgeschilderde stoelen, maar toch komt het heel gezellig over. De kunstwerken aan de muur dragen daar voor een groot deel toe bij, vermoed ik.

barista2

barista3

Ik bestelde een latte, en kreeg die geserveerd in een glas, met een nogal ongeïnspireerd blaadje als latte-art in het melkschuim. Erbij kwam een krakeling in een schaaltje. Rietsuiker staat in potten op de tafels, en is dus naar believen te nemen. Omdat ik het ter plekke wilde nuttigen en niet als meeneem bedoelde, betaalde ik drie euro. Niet weinig voor een koffie, zelfs al staat er een blaadje in het schuim getekend. De locatie met zicht op het water doet er misschien wel iets toe, maar goedkoop kan je het er niet noemen dus. Het meisje achter de toog had duidelijk ook meer zin om van de stralende zon te genieten dan daar te staan, en handelde nogal routineus, had ik de indruk. Mja.

Als ik er toevallig op een stralende lentedag nog eens passeer en ik heb niks anders te doen, zal ik er nog wel eens op het terras gaan zitten. Maar de Barista actief gaan opzoeken? Ik denk dat ik daarvoor andere adresjes ga uitproberen.

Barista coffee&cake
Meerseniersstraat 16, 9000 Gent
www.mybarista.be

Chavroux in Dock’s Café

Onlangs kwam de vraag of ik geen zin had om een geitenkaasmenu te gaan uittesten, als foodie-blogger. Huh?

Let me explain: op maandag 30 mei om 14u wordt de website Chef Chavroux gelanceerd. Belgische chefs werden daarom ter promotie uitgedaagd om een menu te creëren waarvan elk gerecht de bekende geitenkaas van Chavroux bevat.  Een aantal bloggers mocht al op voorhand gaan uittesten op verschillende locaties. Zelf werd ik verwacht tegen acht uur in Dock’s Café in Antwerpen, waar chef Yannick Frooninckx een 3-gangen menu had bedacht met bijpassende wijn.

Dock’s Café ligt aan de Jordaenskaai, een voor een Gentenaar vrij onmogelijke plaats. We hebben wat rondgereden om parkeerplaats te vinden, en zijn uiteindelijk aan het Zuiderterras gaan staan. Om pas daarna te merken dat er ook een parking is aan het Noorderterras, én dat het Dock’s Café blijkbaar een ‘voiturier’ heeft, zoals ze het zelf noemen: iemand die jouw auto gaat parkeren voor je. Nice! Maar het was een aangename warme avond, en het wandelingetje was eigenlijk zelfs mooi te noemen.

Dock’s Café is imposant wanneer je er binnenkomt: groengeverfde stalen constructies met veel hout en art nouveau-invloeden, en warm licht. Het deed me onmiddellijk aan het Pakhuis in Gent denken, een concept van Pinto, en jawel, de gerante bevestigde dat achteraf. Mooi!

chavroux1

Ze bracht ons naar een tafeltje op de eerste verdieping, waar je een mooi uitzicht hebt op de benedenverdieping, en gaf ons ook meteen het menu. Dat verraste me een beetje: wanneer Chef Chavroux zegt dat elk gerecht geitenkaas bevat, dan zit dat inderdaad ook in het dessert, en hier meer bepaald in de vorm van ijs. Ik zie uw wenkbrauwen al in de lucht gaan, en dat deden de mijne ook.

Dadelijk werd er gevraagd wat we als aperitief wilden, en Bart bestelde een gin-tonic. Ik drink geen alcohol, en hield het dus op water, want een alternatief werd me niet voorgesteld. Kleine, vrij zurige broodjes werden ook meteen gebracht, samen met een afgedekt kommetje boter.

De sommelier kwam iets later met een frisse lichte Riesling af, waarbij hij een hele uitleg gaf, en die inderdaad feilloos bij het voorgerecht bleek te passen. Dat voorgerecht bleek te bestaan uit drie hoopjes zeer luchtig opgeklopte Chavroux, geserveerd op een zeer dun uitgesmeerde (het leek wel geverfd) olijfbereiding, met citroensuc en een aantal blaadjes tahooncress. Lekker, maar niet echt uitzonderlijk. Of zoals Bart zei: “Tsja, het is geitenkaas he”.

chavroux2

Intussen waren Erik en Annelies, die daar ook als testpersonen zaten, erbij komen zitten: ze zaten amper een paar tafeltjes verder, en het was te gek om dan niet gezellig te zitten kletsen. Zij zaten wel wat verder in hun diner, en hadden hun hoofdgerecht al op.

Dat hoofdgerecht was overigens zeer te pruimen: Lijngevangen zeebaars uit de Middellandse Zee, gegrilde groenten uit de Provence en boterquenelle met espelette en verse Chavroux geitenkaas, wist de menukaart ons te melden. De Provencegroenten bleken gegrilde aubergine, paprika en courgette te zijn, met een stukje venkel erbij, en de Chavroux was stevig op smaak gebracht met de rode peper (espelette), en paste wonderwel bij de vis, net als de ronde Chablis. Lekker, echt waar!

chavroux3

Na een perfecte tussenpauze volgde het dessert, datgene waar we het meest naar uitkeken. Een grote coupe werd ons voor de neus gezet, gevuld met een bolletje geitenkaasijs en een keur aan rode vruchten: rode en witte framboos, kers, aardbei, jeneverbes, rode bes, stekelbes en braambes en dat afgewerkt met een fijn koekje en een takje munt.

chavroux4

Ik geef het toe, het was met enige aarzeling dat ik van het Chavroux-ijs proefde. De eerste hap deed vooral eigenlijk onwennig aan, en ik wist niet goed wat ik ervan moest vinden. Na een paar happen echter raak je gewoon aan de textuur, en wordt het echt lekker. Bizar, maar lekker.

Afsluiten deden we met een koffie, of in mijn geval koffie verkeerd, met bijhorend chocolaatje.

chavroux5

Conclusie: Dock’s Café is een zeer gezellig, fijn restaurant. En de Chavrouxgerechten zijn elk apart zeer lekker, maar alles samen een beetje teveel van het goede. Ik kan eventjes geen geitenkaas meer zien, en ik vind de zachte Chavroux nochtans zeer aangenaam.

We hebben in elk geval een fijne avond gehad, met een mooie wandeling langs de kaaien terug naar de auto. En misschien gaan we ook nog wel eens langs in een van de andere deelnemende restaurants om te zien wat zij ervan gemaakt hebben.

12 restaurants en brasserieën doen mee aan het concept. Vanaf 30 mei kan je via de website www.ChefChavroux.be een plaats reserveren in een restaurant naar keuze en het Chavroux menu degusteren. Aan het einde van de maaltijd mag je de prijs betalen die je het menu waardig acht.

De deelnemende restaurants zijn:
Dock’s Café, Antwerpen
Pastorale, Reet
Pakhuis, Gent
Bistro Refter, Brugge
Prêt-à-Goûter , Zolder
La Quincaillerie, Brussel
Les Brigittines, Brussel
La Table du Boucher, Bergen
Le Bistrot d’en Face, Luik
Si Jamais, Doornik
Le Fou est belge, Heure-en-Famenne
Le Cor de Chasse, Barvaux-sur-Ourthe

Komkommertijd

(Artikel oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt)

Ook al hadden we het er op Gentblogt blijkbaar vroeger al over gehad, ik had zelf nog nooit van de Komkommertijd gehoord. We hadden net met het koor  een paaswake gezongen in de Sint-Baafskathedraal, en wilden nog iets eten. Sarah, de vegetariër van het gezelschap stelde dus de Komkommertijd aan de Reep voor, en waarom ook niet?

Bij het binnenkomen was ik al aangenaam verrast: een heerlijk zonnig terras in vrolijke felle kleuren. De formule van het restaurant is eigenlijk zeer eenvoudig: voor 12,50 euro mag je zoveel eten als je wil van het buffet, de drankjes (veelal bio, geen cola hier) betaal je er wel bij, wat logisch is.  ’s Avonds en in het weekend betaal je 15 euro voor het buffet.

Voor 2 euro kreeg ik een sinaasappel-mangosap voor de neus, en trok ik met mijn bord naar binnen. Ik moet zeggen, toen ik hoorde dat het niet alleen vegetarisch was, maar zelfs veganistisch (dus ook geen eieren, zuivel of andere dierlijke producten) had ik toch wat mijn twijfels. Ik moet toegeven: de flauwe vegetarische schotels in veel andere (gewone) restaurants kunnen hier een puntje aan zuigen.

komkommer1

Er was een pikante schotel met bataat, champignons gevuld met tofu, een knolselder-aardappelgratin, een rijstschotel, kroketjes (met iets in dat ik nu vergeten ben, maar wat heel erg lekker was), kleine loempia’s, en dan natuurlijk ook allerhande koude groentegerechten en salades. Ik heb vrij voorzichtig opgeschept de eerste keer, maar stond al gauw met veel gusto opnieuw aan te schuiven. Vlees of vis heb ik totaal niet gemist, en ik had ook niet snel opnieuw honger, wat een wel vaker gehoorde klacht is over vegetarische maaltijden.Het heeft me vooral enorm gesmaakt.

Komkommer2

Als dessert stond er een chocoladetaart die verdacht veel weg had van een heerlijke, zij het licht afwijkende brownie. Zonder na te denken vroeg ik of ik een koffie verkeerd kon krijgen, waarop een vrolijk maar zeer gedecideerd “Nee” volgde. Enigszins verbouwereerd stond ik even te kijken naar het grijnzende gezicht van de ober, tot uiteraard mijn frank viel: in een veganistisch restaurant is er geen melk. Uiteraard. Ik kreeg wel netjes een mooi kannetje kokosmelk geserveerd bij de koffie (met biosuiker en een oxfamchocolaatje) maar dat is toch lang niet hetzelfde, en heeft zelfs een zurige smaak.

Note to self: hier kom ik nog terug, zeker op een zonnige zomermiddag, maar de koffie zal dan voor een terrasje in ’t stad zelf zijn. Met véél melk :-p

Komkommertijd, Reep 14, 9000 Gent.
Open: 11u45 – 14u30 en 18u00 – 22u30, gesloten op maandag en dinsdag.
Reservatie: 0485/73.16.17
Studenten, leden van EVA vzw, Gents Milieu Front en Voor Moeder Aarde krijgen een korting van 10% op het buffet.

Brunch in het Korenhuis

Deze post is origineel geschreven voor Gentblogt en hier te vinden.

Restaurant Korenhuis, het restaurant op de Korenlei dat bij het Mariott Hotel hoort, begint op zondag met een nieuwe formule: een uitgebreide brunch.

Als redactielid van Gentblogt mocht ook ik even een kijkje gaan nemen, en dat sloeg ik uiteraard niet af.

Zondag tien mei schoven wij dus met het ganse gezin de voeten onder tafel in het restaurant. Hoewel het amper elf uur was, was de zon al serieus warmte aan het geven, en stonden ook de terrastafels buiten. Het was zeer verleidelijk om daar op de Korenlei, met prachtig zicht op de Graslei en de Michielsbrug, te gaan zitten, maar met een baby weet je wel beter, en blijf je binnen.

De zaal is niet bijzonder groot, maar wel zeer aangenaam ingericht: aardetinten, en veel licht.

brunch[+] brunch[+]

Meteen kwam de dienster vragen wat we wilden drinken,

en werd ons een glas cava aangeboden. Alcohol hoeft voor mij niet, ik verkoos een koffie, maar Bart kon vaststellen dat de bubbels van goeie kwaliteit waren. De jongens kregen versgeperst fruitsap, en meteen verscheen er ook een fles water op tafel.

Het buffet was zeer de moeite: niet een veredeld lunchbuffet zoals vaak bij een brunch, maar wel degelijk zowel ontbijt als lunch. Er waren alle mogelijke soorten brood en kleine koffiekoekjes, eitjes, roerei met spek, vers fruit, yoghurt, en al het typische ontbijtbeleg. Daarnaast was er ook een uitgebreid koud buffet met vlees- en veel vissoorten, groenten, quiches en dergelijke meer; tomaat-garnaal, sushi, pastasalade, gandaham, kazen: je kon het allemaal naar believen opscheppen.

brunch[+] brunch[+]

Daarnaast stond er op tafel ook een kleine warme kaart: allemaal eenvoudige gerechten, die op verzoek na tien minuten op je bord konden liggen: quiche volgens marktaanvoer, omelet naar keuze, kruidige balletjes in tomatensaus, pasta met zeevruchten en vadouvancurry, wok met seizoensgroenten en eendenborst.

Omdat wij – helaas, een mens kiest zelf zijn data niet – daarna nog naar het verjaardagsfeestje van Marie-Julie moesten met lunch, hielden wij het op een stevig ontbijt, zonder de warme gerechten.

Alleen… er stond ook nog een dessertbuffet: crème brûlée, javanais, panna cotta, chocolademousse, bavarois, en vooral ook een chocoladefontein. Ik kan je verzekeren: het is verwonderlijk hoeveel fruit met chocolade een driejarige naar binnen kan spelen als hij al een paar koffiekoeken binnen heeft :-p

Ook de bediening was zeer vriendelijk, en absoluut niet opdringerig. Het enige minpuntje is misschien dat er niet echt veel vegetarische gerechten zijn. Het ontbijt is geen enkel probleem, maar voor de warme gerechten en de dingen die meer bij de lunch aanleunen, zijn er niet echt veel opties.

Je betaalt 32 euro per persoon, een glas cava en water inbegrepen, en dat is echt niet overdreven, aangezien je er ruim mee gegeten hebt. Kinderen onder de twaalf jaar betalen 16 euro.

We zaten er nog aan tafel, toen we het al meteen afspraken: deze zomer doen we dit nog eens opnieuw. Op eigen kosten, en met de glimlach betaald.

brunch

Het Korenhuis
Korenlei 10, 9000 Gent
Brunch elke zondag tussen elf en drie.
09/269.44.77
Reserveren gewenst.
www.korenhuis.be

Zilt

(Deze post is eigenlijk geschreven voor Gentblogt.)

Ik was al een tijdje jaloers op de klanten van Bart. Als die namelijk een businesslunch heeft, neemt hij zijn klanten mee naar Zilt. Helaas, ik ben niet één van zijn klanten, en was er dus nog nooit geweest. Tot vandaag.

Zilt – de naam suggereert het al – is een visrestaurant, en niet van de minste. Aan de buitenkant oogt het niet bepaald spectaculair: een herenhuis aan het Stapelplein, tegenover de post. Netjes, maar een van de vele in de rij. Binnen moet je meteen de statige trap op, en pas bovenaan komt de grandeur tot zijn recht: je komt binnen in een grote zaal met indrukwekkende hoge plafonds. Alles is wit geschilderd, met een prachtige oude parketvloer, en tweepersoonstafeltjes met grijze loper en doorzichtige Louis Ghost-stoelen van Starck. Links is er een open bar, maar ook nog een oud ‘kamertje’ waar vroeger de kassa moet geweest zijn. Zo staat het tenminste nog te lezen op een raampje. Vroeger zat hier namelijk General Steam, een welvarende rederij, en was deze ruimte voorzien voor de kantoren. De nieuwe eigenaars hebben alles zoveel mogelijk in zijn oude glorie hersteld, zonder aan het comfort van een hedendaags restaurant te komen.

Wanneer ik de kaart overloop, is die niet bijzonder uitgebreid, maar dat hoeft ook niet. Er zijn verschillende menu’s te krijgen, en op een bord in een mooie oude lijst staan de suggesties van de dag. Voor wie toch vlees wil, is er waterzooi van kip of chateaubriand. Kreeft kan je er krijgen in alle mogelijke formaten en bereidingswijzen, en ook de zeevruchten zijn rijkelijk vertegenwoordigd. Toch gaan Bart en ik beide voor een van de suggesties: asperges met gerookte zalm en mousseline (22 euro). Quasi onmiddellijk verschijnen onze drankjes (2 euro per flesje Chaudfontaine) en een mandje met bijzonder smakelijk bruin stokbrood, met een kommetje boter en een kommetje pesto. Niet veel later krijgen we elk ons bord voorgeschoteld: een zestal asperges, perfect beetgaar gekookt, onder een royale portie ijskoude gerookte zalm, met mousselinesaus, en afgewerkt met een takje veldsla, een paar krullen preischeuten en blokjes tomaat. Mooi, en vooral zeer lekker.

zilt1

We besluiten nog een dessertje te nemen, ik althans. Bart houdt het bij een koffie (2,20 €), ik neem een koffie verkeerd (2,70 €) en kan niet weerstaan aan de gemengde chocolademousse (7 €). Er komt een mooi bord op tafel met daarop twee bolletjes bruine en twee bolletjes witte chocomousse, gegarneerd met een streep chocoladesaus, een chocoladeversiering, een takje munt en een smakelijke aardbei. De mousse is goed van smaak, maar niet echt luchtig te noemen, eerder de textuur van tiramisu. Hij valt dan ook vrij zwaar, en het hoofdgerecht was al niet klein uitgevallen.

zilt2

Op een uurtje staan we weer buiten, en ik kan heel goed begrijpen dat dit een favoriet restaurant is voor businesslunches: heel mooi kader, en lekker en verzorgd eten. Goedkoop is het er niet, maar vis is dan ook duur, en kwaliteit betaal je. Maar verder: een aanrader!

Zilt
Stapelplein 41, 9000 Gent
09/2256267
www.zilt.be

Open van dinsdag tot vrijdag tussen 12.00u en 14.00u, en van dinsdag tot zaterdag is de keuken ook open tussen 18.00u en 21.00u (21.30u op vrijdag en zaterdag)

Artichaud

Gisteren zijn we voor de verjaardag van Barts nonkel uitgebreid gaan eten in de Artichaud in Kruishoutem. We waren er al eerder geweest, en dit was slechts een bevestiging: het is er goed!

Het eten is prijs/kwaliteit dik in orde: zeer verzorgd, knap gepresenteerd, typisch Franse keuken maar met een moderne twist, en een mooi decor. Voor de kinderen werd er een aangepast menuutje voorzien, maar even attent als bij ons, dus ook knabbeltjes bij het aperitief en al. En er is een speeltuintje buiten, wat ook mooi meegenomen is bij een uitgebreid diner.

Aperitief Cava met degustatiebordje (een heerlijk alcoholvrij alternatief voor mij)
~
Zalmforel, risotto met rode biet, chips van granny smith
~
Soepje van knolselder met gerookte paling
~
Gegrilde varkensmedaillon met boerenkool, aardappelmat en saus van graanmosterd (op vraag van de schoonmoeder veranderd naar rundsvlees)
~
Citroentaart met gekristalliseerde viooltjes (werd een dessertbord, met créme brûlée, iets met een creme op gekruimelde speculoos, stukje bavarois, cuberdonijs, en nog een paar dingen)
~
Koffie met versnaperingen

Yup.

Als je in Kruishoutem dus deftig wil gaan eten en het moet niet altijd het Hof van Cleve zijn, dan is de Artichaud een aangenaam alternatief. Toch wel. Voor nét iets minder geld.