Revue

Onze agenda’s zaten de vorige weken overvol, maar deze week maakten Gwen en ik met plezier nog een avond vrij om samen te gaan eten. Zij koos Revue uit, op de hoek van de Nederkouter en de Ketelvest, iets waar Ernest toch redelijk enthousiast over was.

We hadden weer tot het laatste moment gewacht om een restaurant te zoeken, zodat we een plaatsje aan de bar kregen, maar op het moment zelf bleken we ook beneden te mogen zitten, op het terras langs het water, maar wel netjes afgeschermd met dikke plastiek en terrasverwarmers. En ja, het was er best aangenaam zitten, ja.

En het eten? Niet goedkoop, maar echt bijzonder goed. We namen een alcoholvrije aperitief en deelden gefrituurde scampistaarten met een excellent sausje bij. Daarna namen we allebei een kortgebakken stuk tonijn met gemengde groenten en een soort wilde rijst: om bij te kruipen, geloof me. Echt, maar echt lekker. Geef die kok een andere omgeving en een betere presentatie, en die haalt een ster, echt waar.

Een dessert hoefde niet, maar de bijzonder charmante jonge ober – fijn gesprekje gehad over toprestaurants – raadde met klem de tarte tatin aan, en jawel, die loste de verwachtingen in: met yoghurtijs en een dikke stroperige karamel.

De rekening was behoorlijk (80 euro per persoon), maar we hebben ook echt wel genoten. Dit is eentje dat ik ook aangeraden heb aan Bart, intussen.

Soit, we liepen samen terug naar de parking in de Savaanstraat en zagen dat het goed was. Wie immer.

 

La Durée

Ik geef toe, ik kende dit tweesterrenrestaurant niet, zelfs niet van naam. Eigenlijk is dat niet zo een goed teken, maar toch reden Bart en ik deze avond naar Izegem.

Het menu zag er heerlijk uit, de prijs viel nog mee, de omgeving was ook dik in orde. Maar… Het eten was lekker, was uitstekend, maar eigenlijk niet meer dan dat. Ja ik weet het, Bart en ik zijn daar ondertussen echte snobs in, maar van een tweesterrenrestaurant verwacht ik toch dat er minstens één of twee gerechten tussen zitten die me verbazen, die me een wowgevoel geven, waarvan ik onder de indruk ben, en eerlijk? Dat was er niet echt.

Het dessert was zelfs… ruw, zonder enige verfijning: een vanillecrème, daarop enkele frambozen, dan een stevig stuk meringue, een sorbet van roos, met een soortement koekje met roos, en dat was het. Tsja. We moesten vechten om de meringue in twee te krijgen.

Was het slecht? Zeker niet, verre van. Maar naar onze mening was dit geen twee sterren, eerder één ster. We zijn al vaker naar huis gekomen met echt een gevoel van “Wow, dit was top!” maar nu dus jammer genoeg niet.

Enfin, deze komt niet meteen in de top tien terecht. Jammer.

 

Opnieuw de Ooievaar

Vrijdag, en Kobe eet in de Ikea – SID-inbeurs, vandaar – Bart eet ergens te velde, en Wolf eet thuis nog iets warms. Ik had dan ook geen zin om nog om half twee thuis brood te eten, en ging – eindelijk nog eens – eten in de Villa Ooievaar. U weet wel, dat sociaal restaurant op een kilometer of twee van ons deur, waar het altijd lekker is, gezellig en goedkoop.

Vandaag kreeg ik er witloof gevuld met gehakt, in een jagerssausje, met puree. Ik denk dat ik dat thuis ook eens ga proberen maken, want man, dat was lekker!

Op een goed half uur was ik weer buiten, 16 euro armer en een fijn ontspannen gevoel rijker. Meer moet dat niet zijn, zo op vrijdagmiddag.

Michelinsterren, een update

Enkele jaren geleden hadden Bart en ik een vermetel plan opgevat: op ’t gemakje zo veel mogelijk sterrenrestaurants aandoen. Tsja. Het is een hobby als een ander, zeker? Maar wel een dure…
In februari 2020 had ik daar een oplijsting van gemaakt, met de links. Intussen  heb ik gewoon de lijst van Michelin zelf overgenomen, met hun links, en als ge graag wilt weten wat ik ervan denk, dan moet ge maar in de zoekfunctie hier rechts ne keer kijken. Soit, wat we al gedaan hebben, zet ik in het rood.

We hebben nog werk, véél werk. Maar intussen hebben we ook een reservatie bij La Durée.

3 MICHELIN sterren:

Zilte (Antwerpen)
Hof van Cleve (Kruishoutem)
Boury (Roeselare)

2 MICHELIN sterren:

Brussel:

Bozar Restaurant (Brussel) N
Le Chalet de la Forêt (Ukkel)
La Villa Lorraine by Yves Mattagne (Brussel)
La Paix (Anderlecht)

Vlaanderen:

Hertog Jan at Botanic (Antwerpen)
The Jane (Antwerpen)
Colette – De Vijvers (Averbode)
Castor (Beveren-Leie)
Nuance (Duffel)
Vrijmoed (Gent)
La Durée (Izegem)
Bartholomeus (Knokke-Heist)
Cuchara (Lommel)
Ralf Berendsen (Neerharen)
Slagmolen (Opglabbeek)
De Jonkman (Sint-Kruis)

Wallonië:

L’Eau Vive (Arbre)
d’Eugénie à Emilie (Baudour)
Château du Mylord (Ellezelles)
L’Air du Temps (Liernu)
La Table de Maxime (Our)

1 MICHELIN ster:

Brussel:

Barge (Brussel) N
Comme chez Soi (Brussel)
Humus x Hortense (Elsene) N
La Canne en Ville (Elsene)
Da Mimmo (St-Lambrechts-Woluwe)
Kamo (Elsene)
Le Pigeon Noir (Ukkel)
senzanome (Brussel)
La Villa Emily (Brussel)
La Villa in the Sky (Elsene)

Vlaanderen:

Kelderman (Aalst)
’t Overhamme (Aalst)
Bistrot du Nord (Antwerpen)
The Butcher’s son (Antwerpen)
DIM Dining (Antwerpen)
Dôme (Antwerpen)
Fine Fleur (Antwerpen)
’t Fornuis (Antwerpen)
FRANQ (Antwerpen)
Het Gebaar (Antwerpen)
GLASS (Antwerpen) N
Kommilfoo (Antwerpen)
Misera (Antwerpen) N
Nathan (Antwerpen)
Nebo (Antwerpen)
Le Pristine (Antwerpen)
Hofke van Bazel (Bazel)
Sans Cravate (Brugge)
Zet’Joe by Geert Van Hecke (Brugge)
De Zuidkant (Damme)
Marcus (Deerlijk)
Hostellerie Le Fox (De Panne)
Hostellerie Vivendum (Dilsen)
Hostellerie St-Nicolas (Elverdinge)
Libertine (Erpe)
La Belle (Geel)
De Kristalijn (Genk)
Horseele (Gent)
OAK (Gent)
Publiek (Gent)
Sensum (Gent) N
Souvenir (Gent)
Michel (Groot-Bijgaarden)
JER (Hasselt)
Ogst (Hasselt)
Arenberg (Heverlee)
Couvert couvert (Heverlee)
Hof Ter Hulst (Hulshout)
Boo Raan (Knokke-Heist)
Cuines,33 (Knokke-Heist)
Sel Gris (Knokke-Heist)
Table d’Amis (Kortrijk) N
EED (Leuven)
EssenCiel (Leuven)
De Pastorie (Lichtaart)
Rebelle (Marke)
Vol-Ver (Marke)
Tinèlle (Mechelen)
’t Korennaer (Nieuwkerken-Waas)
M-Bistro (Nieuwpoort)
De Bakermat (Ninove) N
Aurum by Gary Kirchens (Ordingen)
Willem Hiele (Oudenburg)
Benoit en Bernard Dewitte (Ouwegem)
Maison Alain Bianchin (Overijse)
L’Envie (Sint-Denijs)
Carcasse (Sint-Idesbald)
Centpourcent (Sint-Katelijne-Waver)
Goffin (Sint-Kruis)
Sir Kwinten (Sint-Kwintens-Lennik)
Brasserie Julie (Sint-Martens-Bodegem)
’t Stoveke (Strombeek-Bever)
Melchior (Tienen)
Alter (Tongeren)
Magis (Tongeren)
De Mijlpaal (Tongeren)
Hert (Turnhout)
Sense (Waasmunster)
In den Hert (Wannegem-Lede)
Bar Bulot (Zedelgem)
Fleur de Lin (Zele)
Innesto (Zonhoven)

Wallonië:

Quai n°4 (Ath) N
Chai Gourmand (Beuzet)
Les Gourmands (Blaregnies)
Maison Marit (Braine-l’Alleud)
Philippe Meyers (Braine-l’Alleud)
Bistro Racine (Braine-le-Château)
Le Pilori (Ecaussines-Lalaing)
Le Château de Strainchamps (Fauvillers)
Aux petits oignons (Jodoigne)
Héliport Brasserie (Liège)
¡Toma! (Liège) N
Arabelle Meirlaen (Marchin)
Les Pieds dans le Plat (Marenne)
Le Comptoir de Marie (Mons)
Lettres Gourmandes (Montignies-Saint-Christophe)
Attablez-vous (Namur)
Le Gastronome (Paliseul)
La Ligne Rouge (Plancenoit)
L’Impératif (Roucourt)
Philippe Fauchet (Saint-Georges-sur-Meuse)
Quadras (Sankt-Vith)
Zur Post (Sankt-Vith)
Au Gré du Vent (Seneffe)
Le Coq aux Champs (Soheit-Tinlot)
Hostellerie Le Prieuré Saint-Géry (Solre-Saint-Géry)
Hostellerie Gilain (Sorinnes)
Le Pré des Oréades (Spa)
l’Essentiel (Temploux)
Arden (Villers-sur-Lesse) N
Le Cor de Chasse (Wéris)

A Taste for Charity

Bart vroeg me een tijdje geleden of ik meeging naar iets in Kortrijk, iets met eten zoals Fourchette, maar dan van de Lions Club Kortrijk en in de Kortrijk Xpo. Hannes Coudenys had hem dat gevraagd, en ik zag dat wel zitten, ja.

IK had eerst wat schrik dat we overdressed gingen zijn, maar in West-Vlaanderen kom je dat niet zo vaak tegen. In het begin zaten we bij Hannes, maar die had vooral zijn medewerkers uitgenodigd, en dus zochten en vonden we een tafeltje wat verderop, tussen de rest van de 1000 aanwezigen.

We hadden elk 20 jetons om te besteden, en dan is het moeilijk om te kiezen wat je wil: het zal er allemaal bijzonder lekker uit. Maar wij kenden er niet meteen mensen, dus we aten relatief snel – je bepaalt ook zelf je tempo omdat je kan gaan aanschuiven waar je wil – en zagen het niet zitten om te wachten tot ze om tien uur met het dessert zouden beginnen. Tegen tien uur zaten wij namelijk alweer in ons eigen zeteltje uit te buiken, met een eigen dessertje. Dik in orde, en eigenlijk wel ne keer wijs om te doen. Merci, Hannes.

Met Gwen in Baptist

De datum lag alweer een tijdje vast, het restaurant niet echt. Pas vanmiddag maakte ik nog een reservatie voor Baptist, hier wat verderop in Wondelgem. Deze zomer hadden ze nog bijzonder goed voor mij en Merel gezorgd, dus dat moest zeker kunnen.

Gwen kon niet voor acht uur, maar ook dat was geen probleem. We gingen voor gegrilde haloumi en gevulde kroketjes als voorgerecht, en ik ging voor scampisalade als hoofdgerecht.

Geloof me: een dessert hoefde niet meer, want ik had zelfs niet de volledige salade opgegeten, de porties zijn echt wel groot.

En verder? Verder hadden we het alweer over vanalles-en-nog-wat, het werk, de kinderen, het gezin, de ouders, het huis, de vakanties…

Yup, ik geniet echt van die etentjes, zo gewoon met ons tweetjes zonder storende factoren.

Op naar het nieuwe jaar!