Geplaatst op

Pacha Mama

Een doodgewone zaterdag, zonder speciale dingen. En dan krijgt u van mij nog een verslagje van vroeger, een restaurantbespreking die al een tijdje geleden geschreven is, maar netjes stond te wachten. Bij deze dus.

Deze post werd oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Stel, u spreekt af met een vriendin in de studentenbuurt, want zij werkt op het rectoraat. En u heeft eigenlijk wel zin in groenten, véél groenten. En aangezien het eindelijk dan weer eens mooi weer is, zou een terrasje ideaal zijn. Zo ergens rustig, achteraan, weg van het verkeer en niet te groot.

Wel, dan heb ik een ideaal adresje voor u: het vegetarische Pacha Mama, in de Guinardstraat (tussen de Bagattenstraat en de Plateau). Aan de buitenkant valt het amper op dat er een restaurant is, het ziet er gewoon rijhuis uit. Maar als u binnengaat, merkt u dat het er licht en ruim is, met een bleke houten vloer, vierkante houten tafels (groot en klein) met zwarte stoelen, en lichte muren. Achteraan is er een soortement toog, waar u bestek en glazen kan nemen, en meteen ook kan bestellen. Veel keuze is er nochtans niet: er is een dagschotel klein (tien euro) en een dagschotel groot (elf euro). Het menu hangt op een eenvoudig blaadje aan de muur, en u rekent er meteen ook af, waarna u zelf een plaatsje gaat uitzoeken.

Pasha Mama[+]
De eigenaar/kok vroeg of ik ook iets wilde drinken, en bijna had ik gereageerd met een ‘Wat had u dan gedacht?’, maar mijn gezelschap was me te vlug af, en zei dat ze het ging houden bij het water dat in karaffen op tafel staat. Mooie geste, vind ik dat, want veel restaurants vinden nog steeds dat ze vooral op hun drank winst moeten maken. Dat is trouwens meteen ook de reden dat u zelf uw bestek en dergelijke neemt: de kostprijs wordt zo laag en studentvriendelijk mogelijk gehouden.

Pasha Mama[+]Pasha Mama[+]

We kregen meteen bij het bestellen ook een kommetje gemengde rauwe groenten mee bij wijze van voorgerechtje, en toen ik dat afsloeg omdat ik allergisch ben voor komkommer, kreeg ik prompt een klein kommetje soep in de plaats.

Mijn vriendin had intussen een plaatsje gezocht op het fijne, niet al te grote maar wel zeer rustige terras, en amper een paar minuten later kregen we elk een volgeschept bord voor de neus dat heerlijk geurde. Ik heb niet opgeschreven wat er allemaal op lag, maar het was van alles wat, met normaal gezien ook nog chili sin carne, maar omdat ik daar geen fan van ben, hadden ze dat weggelaten voor mij. Er zat in elk geval geparfumeerde rijst bij en een speciaal soort puree, gegrilde aubergines in een sausje, prei in een witte saus, courgettes…

Pasha Mama[+]Pasha Mama[+]

Ik heb heerlijk gegeten, en miste het vlees geen moment. Voor de koffie verkeerd die ik achteraf nog bestelde (2 euro), kreeg ik niet alleen een koekje en een chocolaatje erbij, maar eigenlijk een gewone koffie met een apart kannetje hete melk, zodat ik zelf kon mixen.

Wat me opviel aan de Pacha Mama (Peruviaans voor Moeder Aarde), is dat het er heerlijk rustig en ontspannen aan toegaat, maar dat er meteen ook zeer veel oog is voor dat kleine detail dat het nét iets beter maakt dan anders.

Wanneer ik nog eens in de buurt ben, zal ik hier met plezier binnenstappen. Alleen jammer dat het dan een weekdag moet zijn tussen half twaalf en half twee. Anders zagen ze me hier wel vaker.

Pacha Mama
Jan-Baptist Guinardstraat 9
9000 Gent
Tel: 09/330.33.35
Open elke weekdag tussen 11.30 u. en 14 u.

Geplaatst op

Café Parti

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Afgaande op de vele commentaren die we bij onze vorige bezoeken aan Café Parti kregen, was het stilaan tijd om nog eens terug te gaan. Temeer omdat ik er al verschillende keren ben geweest, en het me eigenlijk nooit tegengevallen is.

Een paar vrijdagen geleden was het stralend weer, en had een vriendin voor ons ‘s middags gereserveerd. Ze had een tafeltje op het terras gevraagd, en prompt het antwoord gekregen dat er enkel tafels buiten waren: het terras is zodanig groot dat de keuken én zaal én terras tegelijk niet aankan.

Café Parti[+]

Dat terras is dan ook de moeite waard: verrassend groot en geluidsarm, met bomen en struiken rondom. De tafeltjes staan dicht op elkaar, en toch heb je niet het gevoel op elkaars lip te zitten.

We werden door een vriendelijke dame naar ons tafeltje gebracht, kregen meteen ook de uitgebreide menukaarten, en de uitleg over de lunch van de dag (€ 15,90). Dat bleek een slaatje te zijn met gerookte zalm te zijn, en als hoofdgerecht gebakken pladijs met basilicumaardappelen en tuinkers. Iets later kwam men onze bestelling opnemen, en quasi onmiddellijk daarop werden de drankjes gebracht, vergezeld door een mandje bruin brood en boter.
Ook het voorgerecht volgde snel: de bediening is duidelijk ingesteld op mensen met een uurtje lunchpauze: snel, efficiënt, en toch met de glimlach.

Intussen genoten we van het zachte briesje door de struiken, waren we blij dat de zon niet volop op ons tafeltje zat, maar moesten we het occasionele blaadje dat in de sla kwam gedwarreld, er wel bij nemen. Met plezier, overigens.

Café Parti[+]Café Parti[+]

Binnen de twintig minuten na aankomst stond ook het hoofdgerecht voor onze neus: een perfect gebakken visje, met een stevige kluit kruidenboter. Het zag er zó lekker uit, dat ik al meteen begonnen was vooraleer ik een foto had genomen. U moet het dan maar stellen met een half ontvelde vis met een hap eruit :-p

Ik heb nog even overwogen om een dessert te nemen, maar heb het toch maar bij een koffie verkeerd (€ 2,70)gehouden. Ook die kwam verrassend snel op tafel, vergezeld van een kommetje met verschillende soorten suiker, en een heerlijk koekje.

Afrekenen deden we aan de kassa: 41,40 euro voor ons twee, met een grote fles water (€ 6,90)en een koffie. Er zijn goedkopere lunchadressen in Gent, dat is waar. Maar er zijn er weinig die zo’n zalig terras hebben vlak bij het station, en waar je uiteindelijk ook zo lekker eet. Ik weet alvast waarom ik er blijf terugkomen.

Café Parti,
Koningin Maria Hendrikaplein 65, 9000 Gent
09/242 32 91
Van dinsdag t.e.m. vrijdag doorlopend open van 11u30 tot 23u.
De keuken is open van 12u tot 14u30 en van 18u tot 22u.
Op zondag open van 11u tot 15u voor een uitgebreide brunch en ‘s avonds enkel à la carte.
Op zaterdag open vanaf 18u.

Geplaatst op

Café Rene

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt

Zaterdagavond, en je hebt tickets voor de film om half negen. Je wil daarvoor nog iets gaan eten: niks chics, ook niet te lang durend, maar het mag wél lekker zijn.

Volgens mensen die het kunnen weten, is Café Rene daar ideaal voor. Mijn man en ik togen dus naar de Gebroeders Vandeveldestraat, en stapten in een vol restaurant binnen. Gelukkig bleek een van de tafeltjes net vrij te komen, we konden dus onmiddellijk plaats nemen. Een eenvoudig klembord met losse bladen doet dienst als menukaart, en toonde ons de eenvoudige bistrokeuken: vol-au-vent, stoverij, tapas, tomaat-garnaal, steak, hamburgers, u kent het wel. Mijn oog viel meteen op de kort gegrilde tonijnsteak met wasabimayonaise (€ 17,50), en ik twijfelde geen seconde, net zoals mijn man.

20120513_rene_sm

Hoewel het restaurant vol zat (50 couverts beneden, en blijkbaar ook nog een zaal boven) was de bediening vriendelijk en snel. Iets later verscheen dan ook een verse fruitsap (€ 3,20) en een ice tea light (€ 2) op tafel, samen met een kommetje gemengde zoute knabbels. De inrichting is zeer sober: warme aardse tinten, en eenvoudige vierkante houten tafels met makkelijke stoelen. Alleen jammer dat de funky muziek zo luid stond: daardoor moest iedereen nog net iets luider praten, en in een vol restaurant kan dat toch wel storend werken.

Amper tien minuten later, tot onze grote verbazing, kwam ook het hoofdgerecht er al aan. De mooie stukken tonijn waren inderdaad kort gegrild: ze waren helaas niet warm van binnen, maar daarom eigenlijk niet minder lekker, zodat we ons de moeite bespaarden om ze nog even te laten bijgrillen. Samen met de tonijn werd er gemengde sla geserveerd, een royale streep wasabimayonaise, en een papieren zak met knapperige frietjes met een kommetje huisgemaakte mayonaise. Het smaakte.

20120513_rene2_sm20120513_rene3_sm

Ik twijfelde nog even, maar bestelde uiteindelijk toch nog koffie met dessert: een deca latte (€ 2,30) en een crème brûlée (€ 6), in mijn ogen toch een beetje de lakmoesproef van een restaurant. Helaas. Wat op tafel kwam, oogde zeer mooi, en het korstje was dan ook perfect. De crème brûlée zelf, tsja, was gewoon geen crème brûlée, maar wel een soort flan met de consistentie van kaastaart en een zweem van griesmeelpudding. Lekker, maar nu niet bepaald wat ik verwacht had. Ik heb een halve portie gegeten, en daarna doorgeschoven richting mijn man. Jammer, zeer jammer.

Ik denk dat ik er nog wel zal teruggaan voor de tonijnsteak, of om een hamburger uit te proberen, want ook die zagen er zeer smakelijk uit. Het dessert zal ik in het vervolg wijselijk ergens anders nemen, maar daarvoor zijn er in het centrum genoeg andere plekjes te vinden. Al bij al een goed adresje voor dergelijke fijne zaterdagavonden.

Café Rene
Gebroeders Vandeveldestraat 2-4
9000 Gent
tel 09/223.27.00
Open van dinsdag tot zaterdag van 10 tot 23 u., op zondag tot 15 u. Gesloten op maandag.

Geplaatst op

Het Salon

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Toen ik overlaatst iets wilde eten met een vriendin in de buurt van de Boekentoren – ze schrijft daar in alle rust aan haar boek – stelde zij het Salon voor.

Ik werd onmiddellijk twintig jaar terug in de tijd gekatapulteerd. Het Salon! Dat was waar wij, kunstzinnige studenten van de Blandijnberg, rustig koffie gingen drinken. Waar wij – euh, jawel – salonfähig een boompje gingen opzetten over de filosofieën van Nietsche, onderwijl nippend aan een Earl Grey thee. Of waar wij, laten we eerlijk wezen, de stripbibliotheek plunderden, terwijl we een uur deden over een warme choco en eigenlijk in de les hoorden te zitten.

Met enige nostalgie ging ik dus richting het Salon. Ik werd aangenaam verrast. Enerzijds hangt er nog steeds diezelfde sfeer van rust en boeken (compleet mét stripcollectie), anderzijds is het wel een stuk lichter en moderner geworden. In het midden is er nu een lichtstraat, waaronder zich de bar bevindt. Je kan er onder andere slaatjes eten, croques, pasta’s, en ook elke dag een andere soort quiche van Les Tartes de Françoise. Helaas was die vrijdag al om half een compleet uitverkocht. Niet getreurd, er is keuze genoeg. Ik opteerde voor een toost met gerookte zalm en mozzarella voor 6,5 euro, en was absoluut niet teleurgesteld: een ruime portie, met vooral een ruime salade bij. Mij tafelgenote had voor vijf euro de salade met mozzarella besteld, en kreeg daar een half bruin stokbroodje bij.

Salon

Intussen was het restaurant niet volledig vol, maar toch behoorlijk druk. Het publiek is er zeer gemengd: zowel studenten, iets oudere koppels, als professoren en groepjes vrienden, vriendinnen of collega’s. De prijzen zijn zeer democratisch, en er is gratis wifi, niet onbelangrijk als je een studentenpubliek wil aantrekken.

Mijn vriendin verzekerde me dat het in de namiddag doorgaans weer zeer rustig wordt, en dat ze gewoon ging blijven zitten om te werken. Er is zeer lekkere koffie, een rustige sfeer, en ook een mooi assortiment aan taarten, alweer van Les Tartes de Françoise. Wij zijn er wijselijk afgebleven, maar ik ben zeker dat ik er nog terugkom, om van die taart te proeven en te genieten van de rustige sfeer. En stiekem ook toch wel een beetje nostalgie, dat ook.

Het Salon
Sint-Pietersnieuwstraat 194, 9000 Gent
09 225 03 55
Open op weekdagen van 8.00u tot 19.oou, gesloten tijdens het weekend

Geplaatst op

Fou d’O

Niet veel van zeg wegens teveel koppijn, en dus ideaal om een restaurantbespreking te posten. Geschreven voor Gentblogt, en dus ook alhier te vinden.

Een keer of twee per jaar spreek ik af met mijn vriendinnen uit de middelbare school. Vroeger gingen we op weekend, en noemden we het het Wilde Wijven Weekend. Nu houden we het op een gezellig etentje, en voor een keertje mochten ook onze mannen mee.

Plaats van afspraak was de Fou d’O, aan de Snepkaai en de Leie. Ik vermoed dat het overdag een prachtig gezicht is, zeker vanop het uitgebreide terras, maar het was donker en dus bleef het bij een vermoeden.

We startten met het aperitief, dat zeer vlot op tafel kwam, vergezeld van een bordje toastjes en een potje zachte, maar toch doorsmakende tapenade. Een uitgebreide studie van de kaart leerde ons dat die toch wel de moeite was. Omdat ik allergisch ben voor komkommer, lieten we het voorgestelde menu voor wat het was, en namen we van de kaart. Ik koos voor een sashimi van zalm en tonijn met wasabi, gember en rammenas (€ 16), en kreeg daarvoor acht mooie stukjes vis, met een stevige wasabi, maar ook nog zeewier en andere garnituur, zoals het obligate kommetje sojasaus. Er lagen zelfs stokjes op het bord. Misschien niet goedkoop, maar wel zeer lekker.

FoudO[+]

Het hoofdgerecht liet even op zich wachten, maar het restaurant zat intussen ook volledig vol, en dat zijn toch behoorlijk wat couverts. Ik had getwijfeld om een pasta of één van de salades te nemen, maar was uiteindelijk toch gezwicht voor de krokant gebakken zwezeriken op toast, met champignons en truffel (€ 30). Die keuze heeft me geen moment gespeten: de bijzonder knapperig gebakken zwezerik werd geserveerd met een apart kommetje saus, waar ik ongelofelijk graag het recept van zou hebben. Ook mijn wederhelft was opgetogen over zijn zeer royale tonijnsteak (€ 26), die perfect was gebakken.

FoudO[+] FoudO[+]

Ik zou graag kunnen zeggen dat we getwijfeld hebben over een dessert – we hadden eigenlijk allemaal meer dan genoeg gegeten – maar de verleiding was te groot. Dat waren de desserts trouwens ook: de tiramisu (€ 7) en de crème brûlée (€ 7) waren allebei zeer royale porties, en ook nog eens zeer lekker. De dame blanche (€ 7,50) en de coupe brésilienne (€ 7) waren correct. Het kaasassortiment door kaasmeester Van Tricht (€ 14) waar mijn man voor had geopteerd, kwam op een plankje, met versgebakken en dus nog warm broodje, perengelei, een apart kommetje gemengde sla, en vooral ook een apart kaartje met de uitleg over elke kaas. Mooi!

We sloten af met koffie en thee, waarbij uiteraard ook nog wat snoepgoed werd geserveerd, en zagen dat het goed was.

Mijn man en ik hebben al besloten eens terug te komen voor de lunch, maar dan liefst op een zonnige zomerse dag, zodat we kunnen genieten van de echte brasseriekaart op het ruime terras.

Conclusie: Fou d’O is zeker niet goedkoop, maar wel zeer lekker, met een correcte bediening en een fijne sfeer.

Brasserie Fou d’O
Snepkaai 40, 9000 Gent
09/222.46.00
info@foudo.be
Open alle dagen van 12 tot 14.30 u. en van 18 tot 22.30 u. Zaterdagmiddag gesloten.

Geplaatst op

Artichaud

Sinds Barts peter vijfenzestig is geworden, gaan we met de ganse familie (12 volwassenen, 7 kinderen) jaarlijks eten voor zijn verjaardag.

Het restaurant is telkens hetzelfde: zeer lekker, en vooral ook kindvriendelijk en vlakbij 🙂

Ook vandaag was eigenlijk zeer aangenaam: een glaasje champagne (water in mijn geval) bij nonkel thuis, en dan richting het restaurant. Ik hield mijn hart vast voor Merel, want die was gisterenavond plots behoorlijk ziek: 39,5 graden, en serieus lastig ook. Ik had zelfs overwogen om gewoon thuis te blijven.Maar deze morgen was ze weer springlevend, vrolijk, goedgezind, en deed ze nog een mooi dutje.

Ik bleef mijn hart vasthouden: ik zag het al voor me dat we nog voor het hoofdgerecht naar huis zouden moeten, maar nee hoor: ze at, speelde, at nog wat meer, speelde nog veel meer, en amuseerde zich best, zonder ook maar een moment lastig te doen of hangerig te worden! Oef!

Intussen kregen wij een heerlijk menu voorgeschoteld:

Aperitief Cava met degustatiebordje
~
Koolvishaasje  met choronsaus,
knolselderchips en veldsla
~
Tuinbonensoep met ham
~
Filet van konijn,  portsausje met rozijnen
kruidenaardappelen
~
Chocoladetaart met gelei van veenbessen
~
Koffie met versnaperingen ((werd – net zoals vorig jaar – een dessertbord, met créme brûlée, chocoladebavarois, iets panna cotta-achtigs,  en nog een paar dingen)

Het voorgerecht ben ik vergeten fotograferen, de rest krijgt u hier even mee:

artichaud1

artichaud2

artichaud3

De kinderen zaten aan een aparte tafel, met een aparte menu, die trouwens ook veel sneller aan tafel kwam. Zoals gezegd: kindvriendelijk 🙂

artichaud4

Beide baby’s zaten bij ons aan tafel, maar mochten ook gewoon op de grond zitten spelen.

artichaud5

En toen was er Nelly, die bij de kinderen ging zitten, en mijn twee jongens in de verdrukking bracht :-p

artichaud6

Yup, een fijne dag.

Geplaatst op

Talking Heads etentje

Een paar jaar geleden heeft mijn Bartje een tweede bedrijf opgericht, naast Netlash: Talking Heads. Ze “doen iets met social media” :-p

In elk geval zijn ze intussen al met zes, doen ze dat vreselijk goed, en doen ze dat eigenlijk zelfs zó goed, dat Bart niet langer meer de zaakvoerder is, maar de fakkel van CEO heeft doorgegeven aan Sofie, aka. Lamazone, en terecht.

Deze CEO gaf vandaag een nieuwjaarsetentje voor de werknemers, hun partners, en de aandeelhouders en hun partners, waaronder dus ikke. De locatie hield ze angstvallig geheim tot het laatste, en zo bevonden wij ons plots in restaurant Lof, een onderdeel van het Sandton Grand Hotel Reylof in de Hoogstraat. Mij tot dan toe totaal onbekend, maar wel wijs. Het eten was lekker, de bediening kon ietsje attenter, maar de bardame van de cocktailbar maakte veel goed :-p

Een echte bespreking volgt later nog wel, als ik wat meer tijd heb.

In elk geval was het een zeer fijne avond. En zeer slecht voor mijn Weightwatcherspunten :-p

Geplaatst op

Onverwachte lunch

Dat is eigenlijk wel fijn: twee vriendinnen twitteren tegen elkaar dat ze vandaag niet gaan lopen, maar eigenlijk liever gaan lunchen in de Mub’Art. En aangezien ik nog geen eten voorzien had en maar moet beginnen lesgeven om kwart voor twee, ben ik meegegaan.

We hebben fijn zitten kletsen, lekker gegeten, een goeie koffie gedronken, en toen was ik te laat op school. Tsja, ik was de werken aan de Charles De Kerckhovelaan compleet vergeten, en stond dus vast in de file. Normaal gezien is een kwartier méér dan voldoende om van de Heuvelpoort naar Mariakerke te rijden, toch op dat uur. Nu niet dus. En dat dan in het begin van het schooljaar, ik ben weer goed bezig.

Maar ik heb wél een fijne middag gehad. Bedankt, Sofie en Melanie!

(En een bespreking van de Mub’Art volgt nog wel op Gentblogt)