Scampi à l’improviste

Daarstraks belde de kleuterschool: Kobe had moeten overgeven, of ik hem niet kon komen ophalen. Uiteraard. Ik heb hem in de zetel geïnstalleerd, en binnen de vijf minuten sliep hij. Het ventje.

En toen zat ik plots zonder middageten, en kon ik moeilijk Kobe alleen laten om nog snel boodschappen te doen. Ik heb toen maar ijskast, voorraadkast en diepvries opengetrokken, en iets in elkaar geflanst dat bijzonder lekker was. Weight Watchers-verantwoord, overigens. Bij deze het recept dus: gewoon zorgen dat je de basisingrediënten altijd in huis hebt!

scampitomaat

Benodigdheden:
– tien diepvriesscampi, gekuist en gepeld (zo te koop, veel gemakkelijker)
– een blik tomaten in blokjes
– een ajuin
– een scheut olijfolie
– een doos champignons die ik nog staan had
– een half doosje extra light room
– een portie rijst

Hoe ga je te werk:
– zet water op om uw rijst te koken. Ha ja, want dat duurt het langst.
– spoel die omhooggevallen garnalen even in heet water: ze zijn meteen ontdooid. Laat ze efkes uitlekken op een keukenpapier.
– neem een diepe pan, klets er een scheut olijfolie in, en bak eventjes uwen gesnipperde ajuin. Bij voorkeur niet in uw ogen wrijven met de handen waarmee ge uw ajuin hebt vastgehad, want dat komt duidelijk niet goed. Ik kan het weten. Snif.
– gooi er de scampi bij, tot ze mooi bij de standaard Barbie-outfit passen.
– kiep er de doos tomatenblokjes bij, en de champignons die u intussen, ijverig als u bent, in stukken heeft gesneden. Roer ne keer goed, en zet er een deksel op. Laat sudderen.
– vergeet intussen niet om rijst in het kokende water te doen. Voeg, indien nodig, meer water toe aan de ondertussen half leeggekookte pan.
– als uw rijst bijna klaar is, roer dan nog eens in de scampipan, proef, doe er peper en zout bij en andere kruiden waar ge goesting in hebt op dat moment, en kap er een half doosje van die extra lichte room bij.

Et voilà!

Smoothie

Ik hou eigenlijk niet van het woord, maar ik denk niet dat er een Nederlands equivalent van bestaat. Bon, een smoothie dus.

Zaterdag was het heerlijk warm buiten, en heb ik dus een heerlijk zomerse smoothie gemaakt. Wolf vond dat het precies vloeibare ijscrème was, en ik kan daar inkomen.

smoothie

Ik heb een rijpe banaan in de blender gegooid, daar een goeie poot diepvriesaardbeien bij gedaan, en ook nog een grote poot diepvriesmangostukjes. Daarna heb ik er een potje magere yoghurt bij gekieperd, en een klein beetje zoetstof. Oh, en ook nog een scheut magere melk om het minder dik te maken.

Door het feit dat de helft van de vruchten nog diepgevroren is, krijg je een ijskoude, beetje dikke vloeistof die inderdaad wel wat weg heeft van vloeibare ijscrème, of een dikke milkshake.Voor de foto heb ik er een blaadje munt uit de tuin aan toegevoegd 🙂

De jongens, en ook ikzelf, waren er zot van!

Bananenmuffins!

Eerder vandaag zag ik bij Elke (@welkelke) een heerlijk postje staan. Heerlijk, in de zin dat het water me in de mond liep bij het zien van de foto van de bananenmuffins. Mmmm. En laat ik toch wel nog drie bananen liggen hebben die op moeten, zeker?

muffins

Toen ik thuis kwam met de jongens, hebben Kobe en ik die muffins gemaakt. Moeilijk is het niet, en amper vijf minuten werk. Ik heb ze wel in twee keer moeten bakken, want er is deeg voor twaalf muffins, en ik heb maar een bakvorm voor zes. Niet dat dat erg was, want zo kwamen we op het idee om er de tweede keer chocoladestukjes en rozijnen door te roeren. Succes!

Geef toe, ze zien er lekker uit, he!

Rijstpap met aardbeien

Voor wie zijn kinderen graag een (redelijk) gezond dessert voorzet, dat rap gemaakt en wreed lekker is: rijstpap met aardbeien! De mijne zijn er in elk geval zot van, en mijn tabletoproleplaygroep in elk geval ook 🙂

Je snijdt gewoon verse aardbeien in kleine stukjes en verdeelt die over een aantal kommetjes. Daarop giet je versgemaakte rijstpap, waaraan je extra melk en wat vanillepudding hebt toegevoegd.

Als je niet weet hoe dat moet: je kookt 125 gr. rijstpaprijst in een liter melk gedurende een veertigtal minuten op een zacht vuurtje  (af en toe omroeren, zodat er niks aan de bodem blijft plakken, en je proeft gewoon af en toe om te zien of je rijst al gaar is). Als de rijst gaar is, voeg je naar smaak een paar lepels kristalsuiker toe. Daarna los je twee grote eetlepels puddingpoeder op in een kommetje melk, en giet dat bij de zacht kokende rijstpap. Je laat alles dan nog een minuut doorkoken terwijl je roert, zodat het niet aanbrandt. Alles moet nu mooi ingedikt zijn.

Nadat je de rijstpap over de aardbeien hebt gegoten (of geschept), zet je de kommetjes in de ijskast. Werk voor het opdienen af met een halve kleine aardbei.

Smakelijk!

Lasagne

Eigenlijk kan je met lasagne zowat alle kanten uit, zolang je maar pastavellen en saus gebruikt. Persoonlijk eet ik zeer graag lasagne (for the record: het is lasagnE, niet lasagna), maar de gekochte zijn meestal te zwaar, te vet, en liggen op mijn maag. Ik maak hem dus liever zelf. Reken op een klein uur werk (+ half uurtje oven), maar daarvoor heb je dan ook eten voor acht man, wat perfect in te vriezen valt. Alle hoeveelheden zijn variabel, in te vullen naar eigen smaak, net zoals de keuze van de groenten.

Ingrediënten:

– gehakt. Afhankelijk van hoe grote vleeseters jullie zijn: varierend tussen een halve en een hele kilo.
– een dikke ajuin
– olijfolie
– een viertal wortels
– twee of drie grote paprika’s
– een halve kilo champignons
– een doosje tomatenpuree
– eventueel wat bindmiddel
– eventueel wat room
– 100 gr bakboter
– melk
– bloem
– 200 gr. geraspte kaas
– lasagnevellen, van dedie die je niet meer moet voorkoken. Ik neem altijd gewone en groene.
– Italiaanse kruiden

Werkwijze:

– neem een diepe pan of pot met deksel, giet er een scheut olijfolie in, en bak de gesnipperde ajuin tot hij glazig wordt.
– doe het gehakt erbij, en laat het bakken. Ga het te lijf met een vork tot het rul wordt en overal mooi bruin is.
– snij de wortels in schijfjes, de paprika’s in stukjes en de champignons in partjes, en kieper dat ook in de pan.
– doe een stevige snuif Italiaanse kruiden erbij, samen met het doosje tomatenpuree, meng goed door elkaar, en giet er een half glaasje water bij. Doe het deksel op de pan en laat kwartiertje stoven, tot de wortels beetgaar zijn.
– maak intussen uw kaassaus: laat de boter smelten, neem de pan van het vuur en roer er een paar scheppen bloem doorheen tot je een mooie korrelige structuur krijgt, zet de pan weer op het vuur en giet er melk en water bij, terwijl je blijft roeren, tot je een mooie gladde saus krijgt. Laat dan even goed doorkoken (terwijl je blijft roeren of het brandt aan) om de bloemige smaak weg te krijgen. Kruid met peper en zout, en giet de helft van de kaas erbij, roer om. Voilà.
– ga terug naar de vleessaus, en bind ze indien nodig met de maizena. De saus mag niet te slap zijn. Naar smaak kan je er ook wat room bij gieten.
– neem een ovenschotel, en bedek de bodem met vleessaus. Schik er  lasagnevellen op, en bedek die met kaassaus. Opnieuw pasta, opnieuw vlees, pasta, kaas. Zorg dat de bovenste laag kaassaus is, bestrooi met de overschot van de kaas, en zet dit in een voorverwarmde oven (180°) voor een half uurtje.

Smakelijk!

(en de lasagne was op/zat in de diepvries voor ik eraan dacht om foto’s te nemen)

Stoverij

Hier ten huize wordt er enorm graag stoverij gegeten. Het recept heb ik zowat overal vandaan, maar nee, er zit geen peperkoek met mosterd in, en ook geen bier, daar hou ik niet van. Wat dan wel?

Ingrediënten (voor vier man):

mager stoverijvlees (ik pak nen halve kilo, maar dat staat u volledig vrij)
– een doosje gerookte spekblokjes van 200 gr.
– een grote doos champignons
– een half potje zoetzure zilveruitjes
– eventueel een kluitje bakboter
– 1 dl (lichte) room
– bindmiddel zoals maïzena
– twee laurierblaadjes
– kruiden, zoals tijm, rozemarijn, peper en zout, maar doe vooral uw goesting

Werkwijze:

– neem uw snelkookpan (als ge die niet hebt, duurt het stoven een heel pak langer) en bak de spekjes aan, al dan niet in een beetje bakboter. Meestal komt er genoeg vet uit om dat niet nodig te hebben.
– kiep de spekjes op een bord, maar zorg dat het vet in de pan blijft. Bak daarin nu op een hoog vuur uw stoofvlees aan, zodat het een bruin kleurtje krijgt. Roer af en toe om, zodat het korstje op de bodem niet aanbakt.
– snij intussen uw gewassen of geborstelde champignons in schijfjes of blokjes. Zodra het vlees aangebakken is (niet: aanbakt!), doet u de spekjes er terug bij, samen met de champignons, de uitgelekte uitjes, de laurier en de rest van de kruiden naar smaak. Giet er een half glaasje water bij, en sluit de pan.
– laat een half uurtje stoven, de snelkookpan op twee en uw vuur op het laagste. Geen idee hoe lang dat zou zijn in een gewone pan…
– laat de druk af, en open uw pan. Vis de laurierblaadjes eruit, roer goed om, schraap het aanbaksel los, en giet er de room bij. Laat opkoken, en doe er dan naar believen bindmiddel bij.

Serveren met frietjes of puree. Smakelijk!

Vis

Ik lees nogal wat blogs, en toen kwam ik bij Schrijfselkes een visrecept tegen dat er niet alleen bijzonder smakelijk, maar ook nog eens poepsimpel uitzag.

Ik heb het meteen naar mijn hand gezet (wegens geen selder lustend en geen pompoen bij de hand), uitgeprobeerd en goed bevonden. Hieronder dus het recept en de foto’s. Oh, en voor de calorieën moet ge het niet laten!

visbord

Nodig:
– koolvis (of andere witte vis)
– 1 ajuin,  1 rode en 1 gele paprika, 2 wortelen, een paar roosjes broccoli (of andere groenten naar keuze)
– visbouillonblokje opgelost in glaasje water
– peper en zout

Men doet van:
– groenten fijn snijden en stoven (met kruiden) in olijfolie
– ovenschotel invetten met olijfolie
– koolvisfilets erin gooien, daarboven de groentjes, glaasje met visbouillon erbij gieten
– afdekken met aluminiumfolie
– In voorverwarmde oven op 200°C laten gaarkoken. +- 20min

Serveren met rijst, zelfs de kinderen vonden het lekker!

visschotel

Currysoep

In de reeks ‘als ’t zo simpel is, waarom maakt ge ze dan niet wat meer?’ stel ik u vandaag voor: de currysoep.

currysoep

Benodigdheden (voor vier serieuze porties):

– boter
– twee of drie ajuinen, al naargelang de grootte. Het mag serieus wat zijn.
– currypoeder, al dan niet pikant
– vier kippenbouillonblokjes
– melk
– bloem
– eventueel peterselie om af te werken

Werkwijze:

– snipper de ui fijn (hij wordt niet meer gemixt, dus vrij fijn) en bak hem glazig in de boter
– strooi er royaal wat currypoeder op. Ik meng pikant en niet-pikant door elkaar.
– giet er een halve liter water bij (of zoiets), doe er de vier bouillonblokjes bij, en laat een tien minuutjes koken
– los een eetlepel of twee bloem op in een kommetje melk tot er geen klonters meer zijn, en kiep dat bij de rest.
– breng opnieuw aan de kook, laat even stevig doorkoken, en doe er melk en water naar smaak bij, en eventueel extra curry.

En dat is het. Simpel, en lekker!

Courgettesoep

courgettesoep

En jawel, hier is de wekelijkse soep weer. Nog steeds poepsimpel, klaar op vijf minuten (als je de kooktijd niet meerekent), bijzonder voedzaam en zo goed als geen calorieën.

Kobe vond het zalig om mee te helpen, en stond in zijn keukenschort courgette te snijden.

kobesoep

Ingrediënten (voor ongeveer vier porties)

– boter
– een dikke ajuin
– een poot prei (daarvoor heb ik er altijd in de diepvries zitten) en eventueel selder
– een mooie stevige courgette
– kippenbouillonblokje
– dille
– peper en zout

Werkwijze:

Goh, de werkwijze bij soep is eigenlijk basically altijd dezelfde:

– snij de ajuin in stukjes (hoeft niet fijn te zijn) en bak hem glazig in de vetstof
– was de courgette, snij de steelaanzet eraf, en snij de rest ongeschild in stukken. Gooi in de pan met de rest van de groenten, en laat stoven.
– voeg een halve liter water toe, het bouillonblokje, en laat op een zacht vuurtje 20 minuten koken.
– haal er de staafmixer door, en voeg een halve liter melk toe. Ik had nog een klutsje room staan en heb dat er ook bijgekieperd. Laat even opkoken.
– kruid af naar smaak. Met dille smaakt dit heerlijk, vind ik persoonlijk.

Smakelijk!

Wortelsoep

Ik weet het, ik weet het, voor de doorsnee huisvrouw/soepmaker is dit allemaal de evidentie zelve, maar ik probeer eigenlijk gewoon extra mensen goesting te doen krijgen om soep te maken en gezond te eten, en daarom wil ik aantonen hoe simpel het eigenlijk allemaal is.

Ik had vorige week een stevige zak vol wortels gekregen van Bart zijn nonkel, zo van die kromme exemplaren die nog onder de aarde zaten, maar die gigantisch lekker smaken. Ideaal dus voor soep van te maken 🙂

Ingrediënten:

– boter
– een dikke ajuin
– een poot prei (daarvoor heb ik er altijd in de diepvries zitten) en eventueel selder
– nen dikke wortel of 5
– een patatje
– twee bouillonblokjes
– dille
– peper en zout

Werkwijze:

Goh, de werkwijze bij soep is eigenlijk basically altijd dezelfde:

– snij de ajuin in stukjes (hoeft niet fijn te zijn) en bak hem glazig in de vetstof
– snij je wortels in stukjes, gooi in de pan met de rest van de groenten, en voeg een klein beetje water toe. Laat stoven.
– voeg de bouillonblokjes toe, de patat in kleine stukjes, doe er nog extra water bij,en laat op een zacht vuurtje koken tot de wortels en de patat zacht zijn
– haal er de staafmixer door, en laat nog even staan tot al het zetmeel is vrijgekomen. Doe er naar smaak nog melk of water bij, als je de soep te dik vindt.
– kruid af naar smaak. Met dille smaakt dit heerlijk, vind ik persoonlijk.

Smakelijk!