BBC-lijst

Ik had het eerder al over de boeken die ik in 2021 gelezen had. Dat waren eigenlijk vooral fantasyboeken, maar toch ook een paar klassiekers. Maar ik ben ook nog steeds onverdroten bezig in die apocriefe BBC-lectuurlijst.

Vorig jaar in januari  had ik er 61 van de 100 gelezen, hieronder volgt dus nog eens de jaarlijkse update. Wat ik relatief recent heb gelezen en dus heb besproken, heeft een link naar de bespreking.

• Bold those books you’ve read in their entirety. 70
• Italicize the ones you started but didn’t finish or read only an excerpt.

1 Pride and Prejudice – Jane Austen
2 The Lord of the Rings – JRR Tolkien (3 boeken)
3 Jane Eyre – Charlotte Bronte
4 Harry Potter series – JK Rowling (7 boeken)
5 To Kill a Mockingbird – Harper Lee
6 The Bible
7 Wuthering Heights – Emily Bronte (verplichte lectuur in 2de kan Engels – gothic novel)
8 Nineteen Eighty Four – George Orwell

9 His Dark Materials – Philip Pullman (3 boeken)
10 Great Expectations – Charles Dickens (verplichte lectuur in 2de kan Engels – gothic novel)
11 Little Women – Louisa M Alcott
12 Tess of the D’Urbervilles – Thomas Hardy
13 Catch 22 – Joseph Heller
14 Complete Works of Shakespeare
15 Rebecca – Daphne Du Maurier
16 The Hobbit – JRR Tolkien
17 Birdsong – Sebastian Faulk
18 Catcher in the Rye – JD Salinger
19 The Time Traveler’s Wife – Audrey Niffenegger
20 Middlemarch – George Eliot
21 Gone With The Wind – Margaret Mitchell
22 The Great Gatsby – F Scott Fitzgerald
23 Bleak House – Charles Dickens

24 War and Peace – Leo Tolstoy
25 The Hitch Hiker’s Guide to the Galaxy – Douglas Adams
26 Brideshead Revisited – Evelyn Waugh
27 Crime and Punishment – Fyodor Dostoyevsky
28 Grapes of Wrath – John Steinbeck
29 Alice in Wonderland – Lewis Carroll
30 The Wind in the Willows – Kenneth Grahame
31 Anna Karenina – Leo Tolstoy
32 David Copperfield – Charles Dickens
33 Chronicles of Narnia – CS Lewis (7 boeken)
34 Emma -Jane Austen
35 Persuasion – Jane Austen
36 The Lion, The Witch and the Wardrobe – CS Lewis
37 The Kite Runner – Khaled Hosseini
38 Captain Corelli’s Mandolin – Louis De Bernieres
39 Memoirs of a Geisha – Arthur Golden
40 Winnie the Pooh – A.A. Milne
41 Animal Farm – George Orwell
42 The Da Vinci Code – Dan Brown

43 One Hundred Years of Solitude – Gabriel Garcia Marquez
44 A Prayer for Owen Meaney – John Irving
45 The Woman in White – Wilkie Collins
46 Anne of Green Gables – LM Montgomery
47 Far From The Madding Crowd – Thomas Hardy
48 The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood
49 Lord of the Flies – William Golding
50 Atonement – Ian McEwan
51 Life of Pi – Yann Martel
52 Dune – Frank Herbert
53 Cold Comfort Farm – Stella Gibbons
54 Sense and Sensibility – Jane Austen
55 A Suitable Boy – Vikram Seth
56 The Shadow of the Wind – Carlos Ruiz Zafon
57 A Tale Of Two Cities – Charles Dickens
58 Brave New World – Aldous Huxley
59 The Curious Incident of the Dog in the Night-time – Mark Haddon
60 Love In The Time Of Cholera – Gabriel Garcia Marquez
61 Of Mice and Men – John Steinbeck – wel toneelstuk al twee keer gezien ofzo
62 Lolita – Vladimir Nabokov
63 The Secret History – Donna Tartt
64 The Lovely Bones – Alice Sebold
65 Count of Monte Cristo – Alexandre Dumas
66 On The Road – Jack Kerouac
67 Jude the Obscure – Thomas Hardy
68 Bridget Jones’s Diary – Helen Fielding
69 Midnight’s Children – Salman Rushdie
70 Moby Dick – Herman Melville
71 Oliver Twist – Charles Dickens (verplichte lectuur in 2de kan Engels – gothic novel)
72 Dracula – Bram Stoker (verplichte lectuur in 2de kan Engels – gothic novel)
73 The Secret Garden – Frances Hodgson Burnett
74 Notes From A Small Island – Bill Bryson
75 Ulysses – James Joyce
76 The Inferno – Dante
77 Swallows and Amazons – Arthur Ransome
78 Germinal – Emile Zola
79 Vanity Fair – William Makepeace Thackeray
80 Possession – AS Byatt
81 A Christmas Carol – Charles Dickens (verplichte lectuur in 2de kan Engels – gothic novel)
82 Cloud Atlas – David Mitchell
83 The Color Purple – Alice Walker
84 The Remains of the Day – Kazuo Ishiguro
85 Madame Bovary – Gustave Flaubert
86 A Fine Balance – Rohinton Mistry
87 Charlotte’s Web – E.B. White
88 The Five People You Meet In Heaven – Mitch Albom
89 Adventures of Sherlock Holmes – Sir Arthur Conan Doyle – de hele reeks
90 The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
91 Heart of Darkness – Joseph Conrad
92 The Little Prince – Antoine De Saint-Exupery
93 The Wasp Factory – Iain Banks
94 Watership Down – Richard Adams
95 A Confederacy of Dunces – John Kennedy Toole
96 A Town Like Alice – Nevil Shute
97 The Three Musketeers – Alexandre Dumas
98 Hamlet – William Shakespeare
99 Charlie and the Chocolate Factory – Roald Dahl
100 Les Miserables – Victor Hugo

Deze lijst is dus gebaseerd, blijkbaar, op een meme. In 2003 was er wél op de BBC “The Big Read”, waarbij lezers op hun favoriete boek mochten stemmen. Ook daar heb ik de top 100 van opgezocht, en ik ga er hetzelfde bij doen: vet wat ik al gelezen heb, schuin waarvan ik delen gelezen heb. En dan blijk ik er daar nog maar 61 gelezen te hebben. Tsja. Ik ga me eerst door bovenstaande lijst worstelen, en dan aanvullen met The Big Read, ook al is die van 2003.

  • The Lord of the Rings by J. R. R. Tolkien
  • Pride and Prejudice by Jane Austen
  • His Dark Materials by Philip Pullman
  • The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy by Douglas Adams
  • Harry Potter and the Goblet of Fire by J. K. Rowling
  • To Kill a Mockingbird by Harper Lee
  • Winnie-the-Pooh by A. A. Milne
  • Nineteen Eighty-Four by George Orwell
  • The Lion, the Witch and the Wardrobe by C. S. Lewis
  • Jane Eyre by Charlotte Brontë
  • Catch-22 by Joseph Heller
  • Wuthering Heights by Emily Brontë
  • Birdsong by Sebastian Faulks
  • Rebecca by Daphne du Maurier
  • The Catcher in the Rye by J. D. Salinger
  • The Wind in the Willows by Kenneth Grahame
  • Great Expectations by Charles Dickens
  • Little Women by Louisa May Alcott
  • Captain Corelli’s Mandolin by Louis de Bernières
  • War and Peace by Leo Tolstoy
  • Gone with the Wind by Margaret Mitchell
  • Harry Potter and the Philosopher’s Stone by J. K. Rowling
  • Harry Potter and the Chamber of Secrets by J. K. Rowling
  • Harry Potter and the Prisoner of Azkaban by J. K. Rowling
  • The Hobbit by J. R. R. Tolkien
  • Tess of the d’Urbervilles by Thomas Hardy
  • Middlemarch by George Eliot
  • A Prayer for Owen Meany by John Irving
  • The Grapes of Wrath by John Steinbeck
  • Alice’s Adventures in Wonderland by Lewis Carroll
  • The Story of Tracy Beaker by Jacqueline Wilson
  • One Hundred Years of Solitude by Gabriel García Márquez
  • The Pillars of the Earth by Ken Follett
  • David Copperfield by Charles Dickens
  • Charlie and the Chocolate Factory by Roald Dahl
  • Treasure Island by Robert Louis Stevenson
  • A Town Like Alice by Nevil Shute
  • Persuasion by Jane Austen
  • Dune by Frank Herbert
  • Emma by Jane Austen
  • Anne of Green Gables by Lucy Maud Montgomery
  • Watership Down by Richard Adams
  • The Great Gatsby by F. Scott Fitzgerald
  • The Count of Monte Cristo by Alexandre Dumas
  • Brideshead Revisited by Evelyn Waugh
  • Animal Farm by George Orwell
  • A Christmas Carol by Charles Dickens
  • Far from the Madding Crowd by Thomas Hardy
  • Goodnight Mister Tom by Michelle Magorian
  • The Shell Seekers by Rosamunde Pilcher
  • The Secret Garden by Frances Hodgson Burnett
  • Of Mice and Men by John Steinbeck
  • The Stand by Stephen King
  • Anna Karenina by Leo Tolstoy
  • A Suitable Boy by Vikram Seth
  • The BFG by Roald Dahl
  • Swallows and Amazons by Arthur Ransome
  • Black Beauty by Anna Sewell
  • Artemis Fowl by Eoin Colfer
  • Crime and Punishment by Fyodor Dostoyevsky
  • Noughts & Crosses by Malorie Blackman
  • Memoirs of a Geisha by Arthur Golden
  • A Tale of Two Cities by Charles Dickens
  • The Thorn Birds by Colleen McCullough
  • Mort by Terry Pratchett
  • The Magic Faraway Tree by Enid Blyton
  • The Magus by John Fowles
  • Good Omens by Neil Gaiman and Terry Pratchett
  • Guards! Guards! by Terry Pratchett
  • Lord of the Flies by William Golding
  • Perfume by Patrick Süskind
  • The Ragged-Trousered Philanthropists by Robert Tressell
  • Night Watch by Terry Pratchett
  • Matilda by Roald Dahl
  • Bridget Jones’s Diary by Helen Fielding
  • The Secret History by Donna Tartt
  • The Woman in White by Wilkie Collins
  • Ulysses by James Joyce
  • Bleak House by Charles Dickens
  • Double Act by Jacqueline Wilson
  • The Twits by Roald Dahl
  • I Capture the Castle by Dodie Smith
  • Holes by Louis Sachar
  • Gormenghast by Mervyn Peake
  • The God of Small Things by Arundhati Roy
  • Vicky Angel by Jacqueline Wilson
  • Brave New World by Aldous Huxley
  • Cold Comfort Farm by Stella Gibbons
  • Magician by Raymond E. Feist
  • On the Road by Jack Kerouac
  • The Godfather by Mario Puzo
  • The Clan of the Cave Bear by Jean M. Auel
  • The Colour of Magic by Terry Pratchett
  • The Alchemist by Paulo Coelho
  • Katherine by Anya Seton
  • Kane and Abel by Jeffrey Archer
  • Love in the Time of Cholera by Gabriel García Márquez
  • Girls in Love by Jacqueline Wilson
  • The Princess Diaries by Meg Cabot
  • Midnight’s Children by Salman Rushdie

Nog dertig te gaan in de ene lijst, nog 39 te gaan in de andere lijst, en ze beginnen elkaar minder en minder te overlappen. Niet erg, al deze boeken hebben sowieso een zeker niveau en zijn dus lezenswaardig. We doen dapper voort, zou ik zeggen.

Lectuur: “The Women of Troy” (Women of Troy #2) van Pat Barker

Ik las deel een, en uiteraard volgt dan deel twee. Mooi is hoe Barker begint met een hoofdstuk uit het standpunt van Pyrrhus (zoon van Achilles) waarin ze het stuk van het Trojaanse paard vertelt. Dat zit niet in het vorige boek, zoals het hoort, ook al was daar Troje wel al gevallen.

Maar dan krijgen we opnieuw Briseis in de ik-persoon die het verhaal vertelt, niet van de terugtocht naar Griekenland, maar wel van de dagen na de val van Troje. De Grieken zijn helemaal klaar om te vertrekken, maar net zoals bij het vertrek uit Griekenland blaast er nu een keiharde wind uit de verkeerde richting. We krijgen de schets van Pyrrhus, van het kampleven voor de Trojaanse vrouwen die nu onherroepelijk slavinnen zijn, van de zwangerschap van Briseis, en vooral van het drama dat zich ontspint rond het lijk van koning Priamos.

Ik vond dit boek toch wel minder dan deel één: daar heb je een duidelijke plotlijn rond Briseis zelf, de dood van Achilles en de val van Troje. De plot van de Ilias, eigenlijk, maar dan vanuit een ander standpunt. Hier is het allemaal wat vrijblijvender. Ja, het uiteindelijke doel is het vertrek vanuit Troje en de peripetieën die daartoe leiden, maar Briseis, die het hoofdpersonage blijft, speelt daar eigenlijk geen echte rol meer in, behalve dan wat Barker ervan maakt. Het voelt allemaal wat geforceerder aan, en Pyrrhus is geen Achilles, zoveel is duidelijk.

Mja. Deel één is een aanrader, dit is mooi meegenomen als je toch graag leest, maar het hoeft niet meteen, vond ik.

Lectuur: een overzicht van 2021

Twee jaar geleden was ik tot mijn verbazing geëindigd op 52 boeken, vorig jaar waren het er zelfs 62!

Dit jaar zijn het er 60 geworden, maar dan wel met een pak hoger aantal bladzijden: een gemiddelde van 502 pagina’s per boek, in plaats van 405 vorig jaar, goed voor een totaal van meer dan 30.000 pagina’. Ugh.

Net zoals vorige jaren heb ik ze ook allemaal besproken. In het begin waren de reeksen nog in hun geheel besproken, daarna ben ik boek per boek beginnen bespreken: sommige boeken van rond de 900 pagina’s verdienen echt wel hun eigen bespreking, en het is ook gemakkelijker op Goodreads.

Een overzicht:

1-4: The Codex Alera van Jim Butcher (fantasy) – de eerste twee had ik nog in 2020 gelezen
5. De Passievrucht van Karel Gaastra van Loon (leeslijst Wolf)
6. En finir avec Eddy Bellegueulle van Edouard Louis (leeslijst Wolf)
7. Het tij hoog, de maan blauw van Jolien Jantzing (aanrader De Standaard)
8. Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel Garcia Marquez (klassieker / BBC leeslijst)
9-11: The Powder Mage Trilogy van Brian McClellan (fantasy)
12. Far from the Madding Crowd van Thomas Hardy (klassieker / BBC)
13-17: Gods of Blood and Powder + 2 boeken kortverhalen van Brian McClellan (fantasy)
18. Atonement van Ian McEwan (klassieker / BBC)
19. The Game of Kings (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
20. Queens’ Play (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
21. The Disorderly Knights (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
22. Pawn in Frankincense (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
23. The Ringed Castle (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
24. Checkmate (The Lymond Chronicles) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
25. Alice in Wonderland van Lewis Caroll (klassieker / BBC)
26. Niccolò Rising (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
27. The Spring of the Ram (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
28. Race of Scorpions (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
29. Eleanor Oliphant is completely fine van Gail Honeyman (leeslijst Wolf)
30. Scales of Gold (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
31. Life of Pi van Yann Martell (klassieker / BBC)
32. The Unicorn Hunt (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
33. The Fifth Season (Broken Earth) van N. K. Jemisin (fantasy)
34. The Obelisk Gate (Broken Earth) van N. K. Jemisin (fantasy)
35. The Stone Sky (Broken Earth) van N. K. Jemisin (fantasy)
36. Cold Comfort Farm van Stella Gibbons (BBC)
37. Vissen praten niet van Tine Bergen (leeslijst Wolf)
38. To Lie with Lions (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
39. Caprice and Rondo (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
40. Gemini (The House of Niccolò) van Dorothy Dunnet (fantasy/historisch)
41. De Schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafon (klassieker / BBC)
42. Perdido Street Station van China Mieville (fantasy)
43. Les Fiancés de l’hiver (La Passe-Miroir) van Christelle Dabos (fantasy)
44. Eternal van Steven Van Belleghem (thriller / boek van een kennis)
45. Les Disparus du Clairdelune (La Passe-Miroir) van Christelle Dabos (fantasy)
46. De Upgrade van Steven Van Belleghem (thriller / boek van een kennis)
47. La Mémoire de Babel (La Passe-Miroir) van Christelle Dabos (fantasy)
48. La Tempête des échos (La Passe-Miroir) van Christelle Dabos (fantasy)
49. Six of Crows van Leigh Bardugo (fantasy)
50. Crooked Kingdom van Leigh Bardugo (fantasy)
51. The Lovely Bones van Alice Sebold (BBC)
52. Shadow and Bone (The Shadow and Bone Trilogy) van Leigh Bardugo (fantasy)
53. Siege and Storm(The Shadow and Bone Trilogy) van Leigh Bardugo (fantasy)
54. Ruin and Rising(The Shadow and Bone Trilogy) van Leigh Bardugo (fantasy)
55. Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Foer (leeslijst Wolf)
56. The Way of Kings (The Stormlight Archive) van Brandon Sanderson (fantasy)
57. Words of Radiance (The Stormlight Archive) van Brandon Sanderson (fantasy)
58. The Silence of the Girls (The Women of Troy) van Pat Barker (historisch / aanrader De Standaard)
59. The Women of Troy (The Women of Troy) van Pat Barker (historisch / aanrader De Standaard)
60. The Penelopiad van Margaret Atwood (historisch)

Opnieuw is het voornamelijk fantasy geworden, maar dat is nu eenmaal mijn favoriete genre: lezen is voor mij pure ontspanning en dat moet zo blijven. 41/60. Uiteraard zat er ook een aantal boeken van de BBC leeslijst tussen, doorgaans klassiekers: 8/60. Wolf moest voor school ook een aantal boeken lezen, en die las ik dan maar mee: 5/60.  Ik heb ook links en rechts een paar aanraders opgepikt, voornamelijk uit de krant: 4/60. En dan waren er nog twee boeken van een vriend van Bart die ik gelezen heb: 2/60.

Wat opvalt, is dat het zoals altijd voornamelijk Engelstalige boeken zijn, maar dat er deze keer maar liefst 5 Franstalige tussen zaten, en daar dan nog 4 fantasyboeken bij. Die waren aangeraden door Wolfs leraar Frans, vandaar. Zeven boeken waren Nederlandstalig, waaronder 2 origineel Spaanstalig.

Mja. Ik heb mezelf opnieuw als doel 52 boeken gesteld voor 2022, een boek per week. Ik ben eigenlijk al niet eens goed bezig, want het eerste is al meteen een klepper van 1280 bladzijden en dus zit ik al achter. Bon, het is geen wedstrijdje, maar het zou wel weer fijn zijn.

Lectuur: “The Silence of the Girls” (Women of Troy #1) van Pat Barker

Ik weet eigenlijk niet meer hoe dit boek onder mijn aandacht is gekomen. Wellicht was het een recensie van de Nederlandse vertaling in de krant. Ik had het in elk geval toegevoegd aan mijn to read-lijst, en ik heb daar geen spijt van.

Het boek vertelt het verhaal van Briseïs, koningin van Lyrnessos, een kleine stad in de buurt van Troje. Tijdens de Trojaanse oorlog wordt zij, samen met de rest van haar stad, veroverd door de Grieken en zij wordt als oorlogsbuit toegewezen aan Achilles.

In de ik-persoon vertelt Briseïs hoe het is om van koningin een slavin te worden, speelbal van mannen. Vrouwen hebben sowieso niks te zeggen in deze door mannen gedomineerde maatschappij. Maar als slavin ben je eigenlijk gewoon een voorwerp, een ‘it’, en doe je wat je opgedragen wordt. De meerwaarde van een vrouw is dat ze haar benen kan spreiden en dat ze daar niks op te zeggen heeft. Een van de reviews op Goodreads klaagde dat, als het vanuit het perspectief van de vrouwen geschreven is, alles nog steeds draait om de mannen. Yup, deal with it, een vrouw bestond alleen bij de gratie van de haar omringende mannen. Sommige hoofdstukken zijn dan ook in de derde persoon geschreven vanuit het standpunt van Achilles of Patroclus, kwestie van een ander licht te laten schijnen over de gebeurtenissen.

Briseïs wordt de favoriet van Achilles, al ziet hij haar nog steeds niet als persoon. Gelukkig is er Patroclus, Achilles’ beste vriend en soulmate, die haar wel nog met enige vriendelijkheid behandelt.

Maar dan, door omstandigheden die je uiteraard in de Ilias kan lezen, eist Agamemnon haar op. Net zoals je een paard of een schild opeist. Achilles laat haar zonder meer vertrekken – hij vecht niet voor haar, dat is ze blijkbaar niet waard – maar is zodanig in zijn eer gekrenkt dat hij weigert om überhaupt nog te vechten, met de nodige gevolgen.

Barker deinst er niet voor terug om de wreedheid van de oorlog in de verf te zetten: verwondingen, terechtstellingen, ingewanden die uit een buikholte vallen, de pest in het kamp, maar vooral ook de verkrachtingen, de vernederingen… Iets wat ze ook zeer vaak beschrijft, is het geurenpalet dat daarmee samenhangt, iets wat wij in onze westerse maatschappij heel vaak gewoon vergeten.

Kan je dit boek lezen zonder de Ilias gelezen te hebben? Goh, misschien wel, maar dat is nu eentje dat ik zelf moeilijk kan beoordelen natuurlijk. Aan de andere kant: ik heb het verhaal van Achilles en Patroklos al die jaren blijkbaar verkeerd verteld aan mijn leerlingen! Blijkbaar was ik toch iets te veel beïnvloed door de verschillende films en reeksen die ik door de jaren gezien heb. Ik stelde me een aantal vragen bij dit boek en heb het even opgezocht, en jawel, de feiten zijn volledig gebaseerd op de Ilias. Alleen zie je hier de achterkant, de nooit vertelde stem van de vrouwen.

Ik heb me vooral gerealiseerd dat ik dringend, DRINGEND zowel Ilias, Odyssea als Aeneis nog eens volledig moet herlezen. Jawel, ook de Aeneis, ook al heb ik die destijds zo’n zeven keer gelezen in het Latijn zelf. Maar dat is intussen ook al dertig jaar geleden en ik ben de details volledig kwijt.

Ik weet dus waar ik mijn leeslijst in 2022 ga beginnen, of toch een van de eerste boeken.

En raad ik deze aan? Jazeker, ik zou hem zelfs durven voorstellen aan mijn leesgrage leerlingen. En ik ga eerst nog boek twee lezen ook.

Lectuur: “Words of Radiance” (The Stormlight Archive #2) van Brandon Sanderson

Wat een rollercoaster zeg! Dit boek krijgt op Goodreads maar liefst een score van 4.73 op 5, en ik snap dat best. Had het eerste deel nog te lijden onder het situeren van de wereld, het ‘klaarzetten’ van de personages, dan hoeft Sanderson daar nu alvast geen tijd meer in te steken.

Ja, hij gaat nog regelmatig flashbacks gebruiken om meer duidelijkheid te scheppen over de achtergrond van zijn personages – met schokkende onthullingen bij momenten – en er zijn ook nog beschrijvende passages, vooral waar het om politiek gaat, maar in dit boek zit veel meer actie. Veel meer verontrusting, ook.

Dat de drie hoofdpersonages beetje bij beetje samenkomen, dat was uiteraard te verwachten – en de bedoeling, vermoed ik. Alleen is het mooi hoe Sanderson het aanpakt, niet volgens de geijkte wegen, maar toch telkens met een twist.

Over de plot zelf ga ik niks vertellen: dat lukt niet zonder er spoilers van te maken, is het niet voor dit boek zelf, dan is het voor boek één. Maar het draait nog steeds om Kaladin Stormblessed, de soldaat die opgeklommen is, Shallan Davar, de intussen iets minder naïeve edeldame, en Dalinar Kholin, nog steeds getormenteerde nonkel van de koning en de eigenlijke machthebber. Sommige nevenpersonages zijn verdwenen – net zoals George Martin draait Sanderson zijn hand er niet voor om om personages te laten sterven – maar er zijn dan weer andere bijgekomen.

Er zat een aantal razendspannende scènes in, sommige stukken lees je dan ook gewoon in een rotvaart door. En ja, je leeft mee met de personages, want ook al zullen de echte hoofdpersonages misschien niet meteen sterven, ze zullen sowieso niet gespaard blijven.

1200 + pagina’s? Jawel, laat maar komen.

Lectuur: “The Way of Kings” (The Stormlight Archive #1) van Brandon Sanderson

Eerst had ik “A beautiful boy” van Vikram Seth ter hand genomen, maar dat bleek 1500 bladzijden te zijn, en dat zag ik even niet zitten. Ik had meer zin in stevige fantasy, en ik was eigenlijk al behoorlijk fan van Brandon Sanderson na de zeven boeken van de Mistborn Trilogy.  Op Goodreads zag ik dat zijn Stormlight Archive eigenlijk nog hogere scores kreeg, en dat zag ik dan wel volledig zitten. Alleen zag ik pas, toen ik al aan het lezen was, dat de boeken ook elk een duizendtal pagina’s zijn, met voorlopig vier boeken van een geplande reeks van tien. Tsja, dan was ik misschien beter toch bij Seth gebleven?

Toch was het met ietwat gemengde gevoelens dat ik de eerste 600 pagina’s las – toen ik dat opmerkte, zei Bart: “Hoort gij nu uzelf dat zeggen?” – aangezien ze vooral het schetsen van een zeer uitgebreide wereld zijn. Ja, het boek begint met een gigantische actiescène die al meteen de toon zet over de soort magie en gevechten en zo, maar toch… Daarna worden vooral de drie hoofdpersonages om beurt geschetst: Kaladin Stormblessed, een gedesillusioneerde soldaat die ongegrond tot slaaf is gemaakt; Shallan Davar, een jong naïef meisje van adel dat noodgedwongen op eigen benen moet proberen staan als geleerde, en Dalinar Kholin, een generaal en vechtmachine, en helaas ook de oom van de huidige koning.

Sanderson schetst de samenleving dus vanop drie niveau’s: de lage, onbeduidende stand, de middelhoge adel, en de absolute top van het koninkrijk. Hij begint in medias res maar keert heel regelmatig terug via flashbacks naar het verleden om meer duidelijkheid te geven over bepaalde politieke situaties en persoonlijke trauma’s van zijn personages. Sommigen vinden dit een manier om aan info dump te doen, maar flashbacks zijn al sinds Homeros daar de ideale manier voor: je hebt tegelijkertijd én meer info, én je kan in de andere hoofdstukken de plot vooruit doen gaan.

Je ziet al op voorhand dat de drie hoofdpersonages uiteindelijk met elkaar in verband zullen komen te staan, ook al liggen ze in het begin mijlenver uit elkaar. Maar de opbouw van de wereld verloopt soms wat traag, en vooral de hoofdstukken rond Shallan durven zelfs al eens aan de saaie kant te zijn. Aan de andere kant: alle info daar is noodzakelijk voor het verdere verloop van het verhaal, dat weet je als lezer ook wel.

Na zo’n bladzijde of 600 komt er echt vaart in het verhaal: de wereld staat er en de plot mag zich eindelijk ontwikkelen. En dan is Sanderson weer op zijn best: politieke intriges, magische mogelijkheden die zich ontvouwen en waar de personages zich zelf niet eens bewust van waren, gelaagde karakters… Al zit er niet bepaald veel evolutie in het karakter van Kaladin, nochtans een van de meer intrigerende personages. Hij valt van de ene levenssituatie in de andere maar blijft dezelfde wantrouwige, grimmige, gedesillusioneerde jongeman. Tsja. Niet alles kan even top zijn.

Maar dit boek krijgt toch ook vlotjes 5 sterren van mij: een mooi uitgewerkte wereld, onversneden amusement, compleet escapisme en heel erg meeslepend. Vintage Sanderson, zou ik zeggen, en daar kan er niet voldoende van zijn. Op naar de volgende 1000 bladzijden!

Lectuur: “Extremely Loud and Incredibly Close” van Jonathan Safran Foer

Ik geef het toe: nog nooit heb ik zo in tweespalt gestaan over een boek. Aan de ene kant wil ik het 2 sterren geven, aan de andere kant 5.

Heb ik het graag gelezen? Absoluut niet.
Is het een goed boek? Echt wel.
Heb ik er spijt van dat ik het gelezen heb? Hell no.
Is het een aanrader? Ik zou het begot niet weten.

Hoe kwam ik nu bij dit boek? Wolf moest het lezen voor school, en ik lees dan al zo graag eens mee. Alleen snap ik aan geen kanten de aandrang van zijn leraars om altijd van die doodernstige, zware boeken op te geven: verkrachtingen, trauma’s, moorden… Ne mens zou van minder een hekel krijgen aan lezen. Serieus!

Maar bon, ik wist het al na twee bladzijden: dit is niks voor mij. Een stijl die me absoluut niet ligt, een woordgebruik waar ik een hekel aan heb, een hoofdpersonage waar ik de kriebels van krijg… Maar ik geef niet graag op, en dus las ik verder. Ik vloekte er wel even op, noemde het een ‘kutboek’. En toch ben ik blij dat ik het gelezen heb en zal het me nog behoorlijk lang bij blijven.

Het is een moeilijk boek om een synopsis van te geven: het wisselt tussen verschillende standpunten en verschillende tijdslijnen. Hoofdpersonage is Oskar Schell, een jongetje van acht jaar in New York dat twee jaar voordien zijn vader is verloren in de aanslagen van 9/11 en sindsdien zwaar getraumatiseerd is. Als in: hij fantaseert erop los, heeft een diepe angst voor hoge gebouwen, liften, metro, dat soort dingen, schrijft heel veel brieven naar allerhande personen zoals Stephen Hawking, en geeft zichzelf blauwe plekken als iets niet loopt zoals het moet. Hij woont bij zijn moeder en aan de overkant van de straat woont zijn oma. En dan krijgen we het verhaal van vlot 60 jaar eerder: zijn grootvader, Thomas Schell, in het Dresden wanneer dat platgebombardeerd wordt. Ook Thomas is zwaar getraumatiseerd en verliest daardoor geleidelijk aan het vermogen om te spreken. Hij trouwt uiteindelijk met de zus van zijn geliefde – de oma – maar ook hun relatie is er een van opeengestapelde, onverwerkte trauma’s. Maar ook oma komt aan het woord als hoofdpersonage.

Een vrolijk boek is het dus niet. De kleine Oskar gaat op queeste in New York naar een persoon die Black heet en hem misschien iets meer kan vertellen over een sleutel die hij gevonden heeft in de bezittingen van zijn vader. Maar er wonen nogal wat Blacks in New York… En eigenlijk zoekt Oskar vooral een uitweg voor zijn verdriet, een oplossing voor het gemis, een opvulling voor de leegte in zichzelf.

Eigenlijk vond ik het boek vooral frustrerend: enerzijds is Oskar enorm verbaal en gebruikt hij woorden die niet bij een kind passen, anderzijds slaagt hij er niet in om te communiceren, maar dat is vooral een familietrekje, zo blijkt. De hele plot blijkt uiteindelijk ook geen plot te zijn maar loopt met een sisser af. En ook dat is frustrerend, maar misschien wel het hele punt: heeft het leven wel zin? Kan je eigenlijk ooit communiceren met iemand? Of is het leven één lange vlucht en kan je je verantwoordelijkheden ontlopen, als je maar lang genoeg probeert?

De stijl is dus frustrerend, maar de emotie is er wel, toch als je het ziet als een verslag van het trauma van een kind met wellicht een autismespectrumstoornis.

Raad ik het iemand aan? Eigenlijk niet, nee. En toch…

Lectuur: “Ruin and Rising” (The Shadow and Bone Trilogy #3) van Leigh Bardugo

Boek één was fantastisch, boek twee een overgangsboek, maar boek drie was, wat mij betreft, er weer boenk op.

Opgelet:  spoilers voor boek twee!

De krachtmeting met de Darkling heeft Alina net niet gedood, maar hem helaas ook niet. Zij is wel extreem verzwakt en wordt door de Apparat gegijzeld ondergronds, waar ze dan ook haar kracht niet kan gebruiken. Met behoorlijk wat moeite slagen zij, Mal en de rest van haar kleine team erin te ontsnappen en op zoek te gaan naar de derde versterker. En leeft Nicolas eigenlijk nog?

Bardugo slaagt er opnieuw in, na een relatief traag begin, om de spanning serieus op te drijven. De hoofdplotwending zag ik echt, maar ook echt niet aankomen, en toch zijn achteraf de verschillende hints op verschillende plaatsen meer dan duidelijk. De wereld blijft een verschrikking, er vallen gigantisch veel doden, en toch, toch blijft het hoopvol. En het einde? Goh, op zijn manier wel een happy end, ja, maar gelukkig niet met rozengeur en maneschijn, dat zou ook niet passen in dit universum.

Yup, ik ben fan van Bardugo, en ik ga de rest van haar schrijfsels ook wel lezen, denk ik. Maar misschien eerst nog een Sanderson of zo?

Lectuur: “Siege and Storm” (The Shadow and Bone Trilogy #2) van Leigh Bardugo

Ik vrees – allez, ik hoop eigenlijk – dat dit boek een beetje te lijden had onder het “middelste boek van een trilogie”-syndroom. Ook dit was een beetje een overgangsboek, vond ik. Deel een had heel duidelijk het universum bepaald waarin het geheel zich afspeelt en een soort coming of age van het hoofdpersonage.

In dit deel weet Alina Starkov wie ze is, wie haar tegenstander is, en probeert ze vooral uit alle macht allianties aan te gaan, soms tegen wil en dank, probeert ze ook een leger op te leiden en haar eigen kracht te vergroten. Dat dit ten koste gaat van haar persoonlijke leven, dat heeft ze er voor over, zij het soms met zeer grote moeite. De relatie tussen haar en Mal verloopt op zijn minst moeizaam en ze moet keuzes maken die ze maar blijft uitstellen. En vooral: is ze wel wie de mensen denken en hopen dat ze is? Zelf is ze daar absoluut niet zeker van, en ook dat speelt haar parten.

Bardugo kan bij momenten nog steeds zeer meeslepend schrijven, maar veel vaker dan in het eerste boek stokt hier haar verhaal, blijft het meer hangen in politiek, duurt het langer om krijtlijnen uit te tekenen en alles in stelling te brengen. Want dat is duidelijk: deel drie moet een knaller van een apotheose geven, en ik hoop maar dat de schrijfster dit kan waarmaken, want de wereld is veel te mooi om verloren te laten gaan. Een mens zou bijna zin krijgen om eens naar Sint-Petersburg of, godbetert, Novosibirsk te trekken.

Lectuur: “Shadow and Bone” (The Shadow and Bone Trilogy #1) van Leigh Bardugo

Blijkbaar had ik niet goed gekeken, en kwam in The Grishaverse, de wereld van Bardugo waarin dit verhaal zich ook afspeelt, eerst deze trilogie en pas dan de duologie van Six of Crows. Tsja. Maar dat is eigenlijk helemaal niet erg: het speelt zich dan wel in hetzelfde universum af, maar ettelijke jaren later. De duologie verwijst hier en daar naar dingen uit deze trilogie maar nergens heb je dat echt nodig, het verhaal staat op zich.

En dat verhaal kende ik dus al uit de Netflixreeks. Ravka is een land dat verscheurd wordt door een abominatie, de Shadow Fold, een stuk land dat door een experiment van de Darkling, een Grisha die duisternis kan oproepen, gehuld is in een ondoordringbare duisternis die bevolkt wordt door gruwelijke, bloeddorstige wezens. De Fold oversteken is een zeer riskante bezigheid, maar wanneer soldaat Alina Starkov samen met haar regiment en haar beste vriend Mal dat toch doet en aangevallen wordt, blijkt ze te beschikken over een zeer, zeer ongewone gave die zich tot dan toe nog niet gemanifesteerd had: ze kan het licht oproepen. En vanaf dan neemt haar leven een zeer ongewone wending in een razende vaart. Plots blijkt ze ook een Grisha en moet ze opgeleid worden, maar ze voelt zich nergens thuis. En ze mist Mal…

Ook in dit boek van de Grishaverse slaagt Bardugo erin om het vaak ongemeen spannend te houden. Alina is een in essentie zwak meisje dat inderdaad vaak huilt, maar dat lijkt me niet zo ongewoon wanneer je zelf nog maar een jaar of achttien bent en je leven overhoop gegooid wordt, of wanneer er een enorme druk op je schouders wordt gelegd en de verwachtingen van iedereen om je heen torenhoog zijn, terwijl je zelf absoluut niet weet wie of wat je nu eigenlijk bent.

Wat mij betreft behoort dit boek toch ook wel tot de betere fantasy, al was het maar omdat het hier ook niet bepaald gaat om elfjes en eenhoorns, maar Bardugo er niet van terugschrikt om een personage te laten sterven, een foltering te beschrijven of het nodige bloed te laten vloeien. Ravka is niet fijn om in te wonen, zoveel is wel duidelijk.

Dat het fijn is om te lezen, dat is dan wél weer een feit.