Geplaatst op

Barcamp Gent editie 3

Mijn eerste barcamp, jawel. Bart was al naar zowat alle vorige edities geweest (ook die in Antwerpen en zo), maar zelf dacht ik altijd dat het te IT-gerelateerd was, en had ik bovendien altijd de kinderen.

Deze keer zaten de kinderen in Ronse bij mijn schoonouders, omdat ik ook nog een generale repetitie te zingen had, en moest ik Bart sowieso naar barcamp brengen (hij is zijn rijbewijs een maandje kwijt, vandaar). Toen ik dan vrijdag een paar onderwerpen zag passeren zoals ‘Tuinieren op balkon’, of iets met make-up, daagde het dat ik daar misschien ook nog wel iets kon gaan doen. Veel tijd had ik niet meer, dus het werd gewoon een verhaal van Orpheus en Eurydice (de versie van Vergilius).

Al bij al een zeer fijne dag gehad. Veel bekende gezichten natuurlijk, maar ook veel interessante topics. Helaas was het een druk bezet schema, zodat er altijd minstens 5 presentaties tegenover elkaar stonden. Jammer, ik heb een pak gemist.

Wat ik wel heb gezien:
– Bart over Old Media vs. New Media. Ik had mijn ventje nog nooit aan het werk gezien, vandaar.
– Monica Monté over hoe de fotoredactie bij De Standaard in zijn werk gaat. Leuk om te zien, interessant om weten.
– Steffest over het beheer van al zijn toestellen, inclusief domotica, met zijn smartphone. Weg met de bakjes! Hilarische presentatie 🙂
– Stijn, nota bene een oudleerling van me, over zijn werk bij de Krant van West-Vlaanderen, en hoe weinig burgerjournalisten eigenlijk wel bijdragen.
– Karen Vander Plaetsen over het feit dat de Mona Lisa niet moeilijk te kopiëren is. Is kopiëren kunst, of roof? Interessante vragen, eigenlijk.
– een korte improsessie met Bart Van Loon. Deed me bijzonder veel zin krijgen om opnieuw te beginnen met impro. Goh, als ik nu maar twee levens had he.

Tegen half vijf ben ik weggeglipt om te gaan zingen, en om half acht stond ik voor de gesloten deur van de White Cat, waar de rest net naartoe op weg was. De kuisvrouw liet ons binnen in de warmte, maar beleefdheidshalve hebben we maar gewacht om iets te drinken. Er stond wél een piano, waar Bart Van Loon binnen de kortste keren achter zat, en waar ik dan maar wat bij zitten kwelen heb. Zonder partituren of teksten valt dat nog tegen :-p Gelukkig waren er smartphones bij de vleet, zodat we wel hier en daar een akkoordenschema of tekst konden terugvinden. Ik heb me in elk geval goed geamuseerd, en bij deze wil ik me verontschuldigen bij de andere aanwezigen voor het gejengel.

Conclusie: de volgende keer, als het nog eens barcamp is, ga ik opnieuw proberen de kinderen ergens aan een haakje te hangen. Het was echt wel interessant.

Geplaatst op

Kerstdineetje met Weight Watchers, jawel.

cole.png

(Ik zit nog een BGGD achter, die post komt later nog wel eens)

Gisteren was er dus nog maar eens een Brussels Girl Geek Dinner, een vrij exclusieve alweer. Ik had echt mijn best gedaan om er bij te zijn, al had ik er mijn kwisconvent voor in de kou moeten laten staan. 20 dames waren namelijk uitgenodigd op het Kookeiland in Deurne, voor een soortement van kerstfeestje. We gingen in primeur kennis maken met het nieuwe ProPointssysteem van de Weight Watchers, en meteen ook een calorie-arm kerstmenu klaarmaken.

Right up my alley dus, voor wie me kent en dus weet dat er volgens de dokters 30 kilo af moet. Destijds voor mijn trouwdag was de situatie nog niet zo erg, en heb ik er op vier maanden 17 kilo afgekregen, met diezelfde Weight Watchers. Ik heb toen geen moment honger gehad (alleen verdomd veel goesting in chocolade en zo), maar nu ontbreekt het me aan motivatie. Soit, wie weet ligt dat nieuwe systeem me wat beter.

Trouwens, Clo had ook nog een lekker ding achter het fornuis beloofd, dat kon dus niet misgaan. Helaas was ze er in geslaagd zichzelf dubbel te boeken, en moest ze verstek laten gaan. En ze had er nog wel zó naar uitgekeken. Soit, ik kon inspringen om de introductie te doen, dus dat probleem was verholpen. Dat mijn klassenraad mega uitliep en ik pas om kwart voor zeven in Deurne was, mocht de pret niet drukken. Perrine had me gebrieft via de telefoon, het viel dus wel mee.

We kregen een korte uitleg vanwege de Weight Watchers zelf, en werden daarna vergast op Mitch Coldenhoff, een voor mij nobele onbekende, maar niettemin best charmant :-p Hij mag misschien niet veel van geeks weten en geeft dat ook grif toe (I quote: “Ik heb vandaag twee nieuwe woorden geleerd, geek en blog”), koken kan hij gelukkig wel. Hij gaf ons telkens een demonstratie met de nodige uitleg, en daarna konden we zelf per vier aan de slag, elk op een, jawel, kookeiland.

Het voorgerecht bleken gamba’s te zijn in een licht en lekker sausje, als hoofdgerecht was er Boeuf Stroganoff met rijst. Helaas, in echte Weight Watcherstraditie, was er dus geen dessert, enkel koffie. Maar de goodiebag maakte veel goed:
* Het kookboek met 365 dagmenu’s en recepten volgens het nieuwe ProPointsplan
* een mapje met 4 startboekjes voor het nieuwe plan
* boodschappengids met alle mogelijke producten en merken volgens hun puntenwaarde
* een WWmagazine (wist niet eens dat het bestond)

En last but not least een doosje met 5 lemon-meringue chocoladerepen, dus jawel, toch een dessert! Hahaa!

Ik heb dus eigenlijk geen excuus meer om er niet aan te beginnen, tenzij mijn eigen lamlendigheid.

Wil je trouwens zelf eens weten hoe dat nieuwe puntenplan eruit ziet, dan kan je meedingen naar gratis bijeenkomsten. De uitleg vind je – uiteraard – op de website van Brussels Girl Geek Dinner.  Doen, zou ik zeggen. Gewoon doen.

Geplaatst op

Hectisch dagje

Het verbeterwerk zit erop, ik kan beginnen met het uitmesten van mijn huis, dat een week zo is blijven liggen.

Maar vandaag was alweer hectisch. Deze morgen begon nochtans rustig: de kinderen naar school gebracht, en dan tegen half negen Bart op zijn kantoor afgezet. Die heeft nog steeds rijverbod, vandaar. En ik moest toch om kwart over negen aan de Sfinx staan, dat kwam dus mooi uit. Ware het niet dat ik te lang aan een computer alginds bleef plakken, en toen nog stond te kletsen, en dus zelfs te laat was aan de cinema. Mijn collega’s konden er niet om lachen, en ik gaf ze geen ongelijk. We eisen van onze leerlingen dat ze stipt zijn, en dan ben ik zelf nog te laat.

Enfin, samen met de vijfdes en zesdes dus naar De Helaasheid der Dingen gekeken. Ongelofelijk herkenbaar, om eerlijk te zijn. Ik denk dat ik er gewoon een apart postje ga aan wijden :-p

Daarna snel naar huis gereden, om Wolf van school te halen, eten te maken, hem en zijn vriendjes naar de turnles te brengen, en zelf naar de klassenraad te gaan. Die heeft een pak langer geduurd dan verwacht.

Ik moest echter nog weg, en heb in de vrieskou de babysit een half uur voor de deur laten staan. Blijkbaar had ik haar nummer verkeerd opgeslagen, en kon ik haar niet meer bereiken. Arm meisje! Ik moest tussen zes en half zeven in Deurne staan, voor een Brussels Girl Geek Dinner. Het was half zes toen ik de school uitging, en nog de kinderen moest ophalen, brood gaan kopen, mezelf een beetje fatsoeneren, en een route zoeken.

Omdat Clo zichzelf dubbel had geboekt die avond en dus zelf niet naar het BGGD kon komen, moest ik de introductie overnemen. Helaas had de organisatie er eigenlijk ook wel op gerekend dat ik vroeger ging zijn, maar ben ik dus maar gebrieft per telefoon in de auto. Makkelijk is anders :-p

Kwart voor zeven was ik in het Kookeiland in Deurne, en toen was het even heerlijk rustig. Ik heb er een calorie-arm kerstmenu klaargemaakt met 20 andere geeky girls, onder het goedkeurende oog van knappe kok Mitch Coldenhoff.

Tegen elf uur was ik thuis. Oef. En kon ik nog aan de was en zo beginnen, want het huis lag er als een rampgebied bij.

Geplaatst op

Twunch

Gisteren à l’improviste nen twunch gecalled, en tegen vier uur was er vijf man ingeschreven. Niet de moeite dus om de Wok-Away te verwittigen, vijf man was niet direct een probleem.

Tot vanmiddag dus. Toen waren we plots met vierentwintig, en heb ik nog het concept mogen uitleggen aan de mensen daar, want die waren een beetje gestresseerd. Soit, het was gezellig, we hebben allemaal eten gekregen, en het was dus voor herhaling vatbaar.

Daarna ben ik nog met Annick en Wouter even tot aan de Cora Kemperman gewandeld (ik moest iets laten herstellen) en dan bij Max een koffie gaan drinken. Zij kenden Max niet eens, zo’n Gents instituut (zeker nu Bloch dicht is).

Al bij al een heel gezellige middag gehad. Helaas veel te weinig verbeterd, maar ik heb nog wel wat tijd 🙂

Geplaatst op

Laptop

Nu de verbouwing achter de rug is, mogen de kinderen opnieuw op hun computer spelen. De PC heb ik boven gelaten, ze mogen nu mijn laptopje gebruiken.

Ze zitten dan samen een spelletje te spelen op het oude oude schoolbankje waar mijn eigen moeder nog heeft ingezeten. Toch schattig, he?

computeren

Geplaatst op

iMaterialise

bggd

Ik moet nog steeds een verslagje schrijven over de Brussels Girl Geek Dinner van 18 november, maar ik bleef het maar uitstellen omdat ik er echt tijd voor wil maken.

Ik was namelijk diep onder de indruk. En echt wel diep.

De avond ging door in Leuven, in het hoofdkwartier van Materialise, en dat zei me niks. Er stond bij de uitnodiging een uitleg over 3D printing, maar ook dat was me onbekend. Misschien net daarom dat ik het zo impressionant vond, ik kende de techniek helemaal niet.

Iedereen weet intussen wel hoe een gewone print opgebouwd wordt: een inktspuiter gaat supersnel heen en weer, en spuit minieme laagjes inkt op je papier, zodat er op die manier letters opgebouwd worden.
Printen in 3D leek me eerst een zeer bizarre uitdrukking, maar eigenlijk komt het op hetzelfde neer. Een object wordt via de computer ingevoerd in de printer, net zoals bij een gewone printer dus. Die gaat dan in een bak met poeder (of soms zelfs vloeistof) met lasers een patroon tekenen, en op die manier een verhard laagje maken. Flinterdun laagje na flinterdun laagje worden op die manier opgebouwd, en uiteindelijk krijg je een voorwerp zonder naden, zonder fouten, zonder verbindingen, gewoon pure kunststof. Met die methode kan je voorwerpen creëren die met de hand niet of nauwelijks te maken zijn, of die immens arbeidsintensief zouden zijn.

Een veelgebruikte toepassing zijn op maat gemaakte medische implantaten en vervangstukken. Zo kan bijvoorbeeld een 3Dscan gemaakt worden van een ontbrekend stuk schedel (verpulverd in een ongeluk of zo), dat dan geprint wordt in 3D. Het stuk past dan perfect…

Een andere toepassing die werd getoond, was een 3Dscan van een kouros, een zeer oud Atheens beeld (yup, knal mijn vakgebied natuurlijk). Dat was zodanig poreus geworden, dat de archeologen het niet durfden/konden opgraven. Er werd een 3Dscan gemaakt, en nadien werd het beeld millimeter per millimeter uiterst accuraat uitgeprint, zodat men een perfecte kopie in handen had. Wow.

We kregen een deskundige uitleg, en daarna een rondleiding. Blijkbaar is Materialise een spin-off van de K.U. Leuven, en beschikken zij over het grootste machinepark aan 3Dprinters, en meteen ook de grootste exemplaren ter wereld. Nog meer wow dus.

Helemaal mooi werd het toen we de designafdeling te zien kregen, .MGX by Materialise. Blijkbaar zijn ze er zich meer dan bewust van dat je met printen dingen kunt maken die anders gewoon niet te fabriceren zijn, en dat je op die manier ook designvoorwerpen kan maken, zoals lampen, schalen, juwelen…

TULIP+033

Deze Tulip stond er, en konden we bewonderen.

En als dit krukje niet zoveel kostte (standaard nochtans voor echte designvoorwerpen), dan had ik er eentje mee, gegarandeerd. Prachtig gewoon! Lichtgewicht en volledig opvouwbaar, je moet maar op hun site gaan kijken.

Oneshot_LR_014

Als kers op de taart werden er achteraf ook dingen weggegeven, als je het snelst het antwoord op een gerelateerde vraag kon twitteren tenminste :-p

Ik mocht Karen haar Iphone gebruiken, en ben erin geslaagd misschien wel de coolste prijs van allemaal weg te kapen (al was die lamp die Ploempje won ook niet mis): een gepersonaliseerde armband van iMaterialise. Ik mag een eigen ontwerp doorgeven, of eigen textuur of tekst of whatever, en zij zullen het naar een 3Dmodel omzetten en uitprinten, en daarna laten verzilveren. Hoe cool is dat zeg!

Alleen verlamt het me een beetje, als ik eerlijk ben. Ofwel laat ik een gewone armband maken, maar in dezelfde textuur als mijn ring

ring

maar dat wordt misschien een beetje veel.

Anderzijds deden ze me het volgende voorstel: een bestaand model van armband, maar met dan een tekst naar keuze in.

Het model dat ik echt wel mooi vind, zie je hier, slide nummer 17 en 18. Als ik daar nu eens de tekst van Odi et amo laat inzetten, of de namen van de kinderen in het Elfs geschreven…

Anderzijds is dit een unieke gelegenheid om zelf iets te ontwerpen, maar zo creatief ben ik ook weer niet.

Hmpf. Wat zouden jullie doen in mijn plaats?

Geplaatst op

Meh.

Ik wilde vanavond eigenlijk naar Brussels Girl Geek Dinner nummer 21, in en over het passiefhuis van Van Marcke, de badkamerspecialist. Alleen had ik duidelijk niet goed in de agenda gekeken, en was ik dus compleet vergeten een babysit te vragen. Bart moest namelijk opleiding geven, en was dus ook niet thuis.

Een babysit is snel gevonden als het vanaf acht uur is, maar ik zou al om half zes ten laatste moeten vertrekken hebben, en dan wil je ook niet zomaar gelijk wie als babysitter.

Eigenlijk was er ook quiz vanavond, van het quizconvent waarin ik zit als Oud-VEK, en waarvoor ik vorige maand zelf een kwis heb opgesteld. Daar had ik dus al laten weten dat ik niet ging komen, maar daar zat mijn ma wel, die ik dus ook niet last minute kon optrommelen.

Gelukkig was er ook roleplay vanavond, zoals elke twee weken. Ik heb deze namiddag naar iedereen gebeld, en gevraagd of het bij mij kon doorgaan: ik had namelijk geen babysit :-p En dus heb ik een hele fijne avond gehad met zes vrienden: een leuke cthulhusessie, een best wel lekkere taart en een hoop gelach.

En eigenlijk, feitelijk, ben ik bijzonder blij dat ik niet naar Zaventem moest rijden in de gietende regen, en dat ik mijn vrienden niet moest teleurstellen. Al was ik er toch bijzonder graag bij geweest, daar bij Van Marcke.

Meh.

Geplaatst op

Brussels Girl Geek Dinner Chocolate Soirée, de filmpjes

Ik heb de bewuste avond uitvoerig geflipt (= gefilmd met een klein cameraatje, de flip), en hier zijn dus de filmpjes.

Nummer 1: wat gekakel van de girl geeks, en dan een uitleg van de maître chocolatier.

Nummer 2: meer deskundige uitleg, over de temperatuur van de chocolade en zo.

Nummer 3: de chocolatier toont hoe je chocolade overschept, met een zicht op de girl geeks.

Nummer 4: ik ben blijkbaar een ganse uitleg aan het geven, en ervan aan het genieten :-p

Nummer 5: hoe worden orangettes gemaakt?

Nummer 6: de chocolatier laat zien hoe je pralines begint te maken…

Nummer 7: … en hoe je ze later ook weer afwerkt

Nummer 8: het maken van studentenhaver, met enthousiaste girl geeks.

Mocht je er nog aan twijfelen: het was een plezante avond 🙂

Geplaatst op

Quiz

Al sinds jaar en dag zit het Oud-VEK in het quizconvent van het unief. Eén keer per maand wordt er een stevige kwis georganiseerd, met acht vragenrondes, van half negen tot ongeveer half twaalf. Ik vermoed dat er een dertigtal ploegen zijn in totaal.

En ik zit al sinds een paar jaar in dat Oud-VEK-kwisteam. “Oud- VEK?” hoor ik u al zeggen. “Dat is toch de studentenkring van de economie, en jij hebt toch klassieke gestudeerd?”

Ja, dat wel, maar mijn allerliefste oudere broer heeft economie gedaan, en ik zat bijna onvermijdelijk ook voortdurend in de toenmalige Yucca, het café van de VEK, ging mee op alle uitstappen, organiseerde vanalles mee, was volwaardig VEKker, compleet met lidkaart en al. Ik was een schaduwlid van het praesidium bij momenten, maar als classica kon ik uiteraard niet meedoen (ik was trouwens praeses van mijn eigen Klassieke Kring, dat zou wat moeilijk geworden zijn).

Maar in het kwisconvent zit ik dus wel, en vanavond was het onze beurt om de kwis te organiseren. Ik heb me onledig gehouden met het opstellen met de vragen, veertig stuks in totaal, niet teveel voor de hand liggend, maar ook niet aartsmoeilijk… Het is een precair evenwicht, en ik denk dat ik er wonderwel in geslaagd ben, compleet met rode draad in de vragenrondes en al. Gelukkig heb ik ook wel wat hulp gekregen van de andere teamleden, nog bedankt daarvoor! Het feit dat sommige spelers expliciet kwamen melden dat ze het een goeie kwis vonden, deed wel deugd.

Eigenlijk ben ik nu wel een beetje trots op mezelf. Dat mag ook wel eens een keertje, nee?