Geplaatst op

Trouwfeest

Gisteren zijn Bart en ik naar een trouwfeest geweest van een zakenpartner/goede vriend van Bart. Ik had een beetje gemengde gevoelens, want ik ging er totaal niemand kennen. Bart kende nog wel een paar mensen uit het webwereldje, maar dat was het zowat.

Tot we even met één van die mensen stonden te praten, een klant van Netlash ook, en er vaag een lichtje ging branden bij mij. Ik kende die stem ergens van, en dat gezicht, en die uitgesproken kenmerken. En jawel, mijn geheugen doet het nog: ik heb die jongen gekend toen ik 15 was (dus 22 jaar geleden) en we samen met de KSA op Joepie gingen, een vierdaagse voettocht. Sindsdien heb ik die nooit meer gezien, maar hij heeft blijkbaar een serieuze indruk achtergelaten. Ik had er als bakvis dan eigenlijk ook wel zo’n beetje een megacrush op, maar bon :-p

In ieder geval zaten we later samen aan tafel, met nog een paar andere bekenden van Bart, en werd het eigenlijk een bijzonder aangename avond. Lekker eten ook, en een stralend huwelijkspaar (maar dat is uiteraard zelden anders).

Here’s to you, Robin en Evelien!

Geplaatst op

Handschoentjes

Toen Bart naar New Orleans vertrok voor die Microsoft conferentie, had ik nog gegrapt: “En breng iets moois voor me mee hé!”, juist omdat ik weet hoe moeilijk het is om cadeautjes voor de kinderen mee te brengen van reis. En Bart is daar al helemaal niet goed in.

Toch heeft hij (blijkbaar op de luchthaven) nog een en ander gevonden.

Voor Wolf had hij beschilderbare dino’s mee, maar daar is hij nog wat te jong voor. Prima voor binnen een paar jaar.
Kobe kreeg twee pluchen beestjes, beanies van de sabeltandtijger en de mammoet uit Ice Age. Hij is er gek op, ze zijn zelfs meegeweest naar Center Parcs, en het is mega schattig om hem ‘sabeltandtijger’ te horen zeggen :-p

En ik? Ik kreeg een cadeautje dat ik eigenlijk al lang wilde, maar waar het nog nooit van gekomen was: een stel leren zomerhandschoentjes voor de moto 🙂 Van Harley Davidson dan nog! Mijn dikke handschoenen zijn vreselijk warm in de zomer, en dan durf ik af en toe eens zonder te rijden, wat eigenlijk niet verantwoord is. Maar nu is dat probleem dus van de baan. En het doet er niet toe of die dingen nu uit New Orleans komen of de luchthaven van Chicago (waar hij een tussenstop en dus tijd teveel had): ik vind het vreselijk lief 🙂

Geplaatst op

Cocktails

Eigenlijk hebben we ons al vreselijk laten verwennen dit weekend.

We hebben vooral veel gezwommen met de kinderen, rondgelopen, geluierd… en gebruik gemaakt van de cocktailbar hier in het hotel. En dan spreken we over een echte cocktailbar, met lederen fauteuils, gedempt licht, en een kaart van minstens honderd verschillende cocktails. Blijkbaar doet de eigenaar ook vaak mee aan wedstrijden, en wint hij nog geregeld ook.

Ik sta erom bekend dat ik zo goed als geen alcohol drink, maar als ik met vakantie ben, zeg ik geen nee tegen een goeie cocktail. Ik heb er verschillende gedronken in alle mogelijke kleuren, maar op onderstaande cocktail was ik gewoon compleet verzot!

vanillasky

De barman waarschuwde me wel: het geldt als een dessert op zich en is vreselijk zwaar, maar ook ongelofelijk yum! Blijkbaar is het geen vaststaande naam, want als ik het even google, kom ik op de bizarste recepten.

Ik weet wel dat er vodka in zat, kahlua, vanillecreme, een bol vanilleijs, een geplet koekje, en ruim slagroom bovenop (en niet van dat spuitbussengedoe, geloof me), maar geen idee hoe precies.

Hmm. Zouden ze daar in het hotel het recept willen vrijgeven? Dit is echt beter dan om het even welk dessert, geloof me!

Geplaatst op

Bourscheid

Op amper 7 kilometer van het hotel, eigenlijk aan de overkant van een vallei op een heuveltop, ligt het kasteel van Bourscheid. Deels ruïne, deels gerestaureerd is het eigenlijk best de moeite. Ik denk dat het te vergelijken moet geweest zijn met ons Gentse Gravensteen, alleen met een behoorlijk ander uitzicht.

We zijn er gisteren met de kinderen naartoe geweest, en ze vonden het prachtig. Oordeel zelf maar: een paar foto’s en een filmpje.

bourscheid1

bourscheid2

met rechtsboven ons hotel

bourscheid3

bourscheid4

schavot

Geplaatst op

Auto-entertainment

Om eerlijk te zijn, ik zit niet graag in de auto. Nooit gedaan, en ik zal dat ook nooit doen. Omdat ik wagenziek word, en in heel serieuze mate. En nee, het is niet overgegaan met volwassen worden, aan geen kanten zelfs.

Alleen als ik zelf aan het stuur zit en dus alle bewegingen van de auto zelf in de hand heb, valt het mee. Helaas hebben de kinderen mijn overgevoelige evenwichtsorgaan geërfd, en hebben ze het dus ook zitten.

Nee, ik keek dus niet uit naar de drie uur durende autorit van gisteren. De kinderen kunnen namelijk niet zitten lezen of spelletjes spelen of zitten prutsen, want dan hangen ze binnen de kortste keren met hun kopje uit het raam. Niet zo interessant overigens, op een autostrade aan 132 per uur.

Maar Bart kwam thuis met een verrassing: hij had een dvdspeler gekocht voor in de auto, met twee schermpjes die je aan de achterkant van de stoelen bevestigt, zodat ze netjes kunnen zitten kijken. Meteen had hij er ook een Disneybox bij gekocht, met alle films van de kaartenactie van de Delhaize (waar Wolf zo zot van is).
Ze hebben dus eerst naar Cars gekeken, en dan, na een pauze, naar Nemo. Vooral Kobe is duidelijk verzot op de visjes, hij is er voortdurend over bezig.

Helaas, helaas: op 500m van het hotel, na de kortste maar ook bochtigste route (ik vind dat dat een GPS-feature zou moeten zijn) naar Lippenscheid, had Kobe het alsnog zitten, en mochten wij beginnen met de autostoel leeg te scheppen, Kobes kleren uit te stropen, en alles te beginnen afvegen. Gelukkig bestaan er natte en droge doekjes en hadden we beiden voorzien. Jammer dat je niet meteen ook iets aan de geur kan doen.

In het hotel hebben we wasmiddel en een emmer met doeken en kuisproduct gevraagd en gekregen en de ergste schade kunnen beperken, maar leuk is anders.

Geplaatst op

Kussengevecht en visjes

Ibis, de hotelketen, organiseerde deze morgen een kussengevecht in het Centraal Station in Antwerpen. De eerste duizend die zich in pyama aandienden om elf uur, kregen een voucher voor een overnachting in de Belux voor één euro. Niet slecht, maar vooral gewoon een wijs idee.

Daarom stapten Bart en ik met de kinderen om kwart na tien op de trein, om een paar minuten te laat in het station te arriveren. Uit de verte zagen we de kussens al vliegen. We hadden onze eigen kussens mee, maar dat bleek niet nodig. Er waren ganse stapels verenkussens voorzien, waardoor de hele hal in een mum van tijd een verenzee was geworden. Het leek wel een bijzonder intense sneeuwbui, met het verschil dat je een sneeuwvlok probleemloos kan inslikken, en dat dat met pluimen een stuk minder vanzelfsprekend is. Kobe had schrik, waardoor ik met hem aan de kant bleef staan, terwijl Bart en Wolf zich onvervaard in het gewoel storten.
Wolf leverde een duel met Sofie en won, kijk maar :-p

kussen1

kussen2

kussen3

(ik vermoed dat de foto’s van @zofie zijn)

Aansluitend hebben we iets gegeten in de Quick, en zijn we gaan rondlopen in Aquatopia. Vooral Kobe is bijzonder gek op vissen, en vooral de haaien konden op zijn belangstelling rekenen, al was hij wat bang.

aquatopia1

aquatopia2

aquatopia3

Geplaatst op

Campanula

Vanuit mijn bureau kijk ik uit op mijn mini-tuintje van vier vierkante meter achter het huis (er is een grotere tuin aan de zijkant en de voorkant). Er staat een rhodondendron, een azalea japonica en een hibiscus, tegen een felgeel geschilderde muur. Aan de smalle doorgang tussen garagemuur en tuinhuis groeit een winterjasmijn, die een prachtig gordijntje vormt.

Maar, in het midden bloeit er elk jaar één armzalig plantje, dat ik er blijkbaar jaren geleden heb geplant. Geloof me, dit is het plantje waar ik, in gans mijn tuin, het meest van geniet. De vorm, en vooral de kleur van de bloemen vind ik betoverend.

Kijk zelf maar, een prachtige variëteit Campanula…

campanula

Geplaatst op

Zwemmen

Omdat ik Wolf niet kon ophalen van school op zijn laatste dagje (de school sloot om 12.00), is mijn ma ingesprongen, en is zij hem komen afhalen. Hij mocht dan meteen ook twee keer blijven slapen, wat ongelofelijk goed uitkwam met al dat geklop en gehamer hier in huis.

Ik moest hem dus wel donderdagnamiddag op gaan pikken in Zomergem, en toen bleek het zo warm dat de mussen van het dak vielen. En toen had ik het lumineuze idee om Kobe op te halen tegen een uur of vier, de zwembroeken mee te pakken, en te gaan zwemmen in de vijver waar ik als kind altijd ging zwemmen. Het is een pracht van een vijver, met een klein zandstrandje, een grasveld rondom, verschillende soorten waterlelies, een eilandje met een brugje ernaartoe, en een prachtige fauna van kikkers en libellen enzovoort. Als je deze site een paar keer ververst, zie je in één van de headers een zicht van die vijver. Wij hebben er destijds ons trouwfoto’s genomen 🙂

Enfin, we zijn dus gaan zwemmen. Wolf genoot ervan met volle teugen, ikzelf heb ook behoorlijk wat gezwommen, maar Kobe durfde niet. Toen ik hem meenam in het water, begon hij prompt te huilen. Hij wilde zelfs niet pootje baden, maar bleek perfect gelukkig met het strandje en een schopje. En dan mag ik de ezels niet vergeten. Achter een strategisch geplaatst bosje ligt namelijk nog een grote wei, en daar staan ezels op, al zolang ik me kan herinneren. Aan de hoeveelste versie van Margriet ze inmiddels zitten, ik zou het niet weten. Maar nu stonden er twee volwassen ezels en een veulentje. Ik denk dat Kobe toch wel een keer of tien is gaan kijken, afwisselend met oma, opa of mama. Hij vond het heerlijk…

En ik, ik heb ervan genoten.

Geef mij maar vakantie, yup.

Geplaatst op

Fruitsla

Het is te warm vandaag om veel te eten, en daarom is er fruitsla als middageten.

Met appel, gele kiwi, nectarine, aardbeien en een doosje ananas (want ik had geen verse meer).

fruitsla

Geplaatst op

Slaatje

Na het ongezondere eten van de afgelopen dagen, was er vandaag een zelfgemaakt slaatje. Diverse soorten sla, een tomaatje met peper en zout, scampivlees, een beetje cocktailsaus, en een paar crackertjes.

Het heeft me ongelofelijk gesmaakt 🙂

slaatje