Twunch

Gisteren à l’improviste nen twunch gecalled, en tegen vier uur was er vijf man ingeschreven. Niet de moeite dus om de Wok-Away te verwittigen, vijf man was niet direct een probleem.

Tot vanmiddag dus. Toen waren we plots met vierentwintig, en heb ik nog het concept mogen uitleggen aan de mensen daar, want die waren een beetje gestresseerd. Soit, het was gezellig, we hebben allemaal eten gekregen, en het was dus voor herhaling vatbaar.

Daarna ben ik nog met Annick en Wouter even tot aan de Cora Kemperman gewandeld (ik moest iets laten herstellen) en dan bij Max een koffie gaan drinken. Zij kenden Max niet eens, zo’n Gents instituut (zeker nu Bloch dicht is).

Al bij al een heel gezellige middag gehad. Helaas veel te weinig verbeterd, maar ik heb nog wel wat tijd 🙂

Sinterklaas

Uiteraard kwam vandaag ook Sinterklaas hier ten huize.

De foto’s en filmpjes spreken voor zich :-p

voorpret1

De voorpret bij het zetten van de schoentjes was groot!

voorpret2

schoentjes

The loot :-p

loot

De volgende morgen:

Wolf

spelenachteraf

Onverwacht gezellig

Deze morgen moest ik examen afnemen in mijn vierdes. Aansluitend moest ik dan ook nog ergens eten zien te vinden. De schoolkeuken ligt stil, en in een broodje had ik geen zin. Mezelf kennende, wist ik dat ik thuis ook niet ging beginnen koken, en toch maar een pizza in de oven ging schuiven.

En toen ging er een lampje branden! Waarom mijn ma niet vereren met een bezoekje? Ik moest toch in de buurt zijn om een staalkaart van gordijnen terug te brengen. Toen ik gezegd had dat ik in die winkel was geweest vorige week, had ze al lachend opgemerkt: “Awel, en gij kunt nie ne keer een beetje verder rijden en tot hier komen of wa?”

Ik dus vanuit mijn klas een SMSje gestuurd, met de vraag of ik bij haar mocht komen eten. Een droog ‘Goed’ was het antwoord, en de leerlingen moesten lachen. SMSen is namelijk verboden voor hen, en ik vond dat ik me  wel mocht verantwoorden waarom ik het dan wel deed. Het idee dat hun leerkracht Latijn ook bij haar ma ging eten, bleek behoorlijk vermakelijk.

Enfin, ik heb er heerlijk gegeten en een gezellige middag gehad. Meer moet dat echt niet zijn 🙂

Open Haard

Een van de voordelen van het feit dat onze verbouwingen zo goed als achter de rug zijn, is dat we onze kachel opnieuw kunnen gebruiken. We hebben een grote houtkachel in de woonkamer staan, eigenlijk bijna meer als decoratief element. Hij is nochtans zeer effectief en bijzonder gezellig, vooral als we de deurtjes volledig openschuiven: dan krijg je bijna het effect van een echte open haard.

Maar oordeelt u vooral zelf :-p

openhaard

Yay!

Ik heb ne living, ik heb ne living, ik heb ne living!!! En een bureau, en een bureaukast, en een andere grote kast, en lichten aan het plafond, en een boekenkast, en terug deftige zetels, en weer planten in mijn huis en en en en en…

Yup, de verbouwingen zijn achter de rug! Vandaag hebben we gekuist: de parketvloer is volledig met zwaar detergent gereinigd, opnieuw ingeolied en gezeept. Alle meubels zijn afgekuist en staan er terug, en nu kan ik beginnen met dozen leeg te halen en kasten op te vullen.

En nee, ge krijgt nog geen foto’s of filmpjes. Die komen pas als de rest ook in orde begint te komen.

Maar ik ben zo content als een klein kind met Sinterklaas. Een beter verjaardagscadeau had ik me niet kunnen dromen! (Al komt die DVD-HDD-recorder die ik gekregen heb van Bart, en waarmee ik programma’s op DVD kan zetten voor school, toch wel dicht in de buurt!)

Schoonouders

Ik hoor vaak mensen verzuchtend zeggen dat ze alwéér naar de schoonfamilie moeten. Ik snap dat dus niet hé.

Gisteren zijn we uitgebreid gaan eten bij mijn schoonouders. Dat is altijd een bijzonder copieuze, maar vooral ook ongedwongen en gezellige boel.

Zodra we binnenkomen, vliegen de kinderen hun grootouders om de nek, om dan te gaan spelen en op jacht te gaan naar de kaasjes (van die blokjes Apéricube met een druifje op geprikt). Doorgaans word ik dan gesommeerd het haar van Barts nonkel bij te scheren en hem weer toonbaar te maken :-p

Zodra iedereen gearriveerd is (7 volwassenen, twee kinderen) wordt er geaperitiefd: champagne met een keur aan ongelofelijk lekkere hapjes, zoals hammousse, foie gras, verse garnaaltjes enz. Yup, mijn schoonmoeder kan er wat van.

Aan tafel krijgen we steevast voorgerecht, soep, hoofdgerecht, dessert en taart. In niet mis te verstane hoeveelheden, menig restaurant kan er een puntje aan zuigen. Of wat had u gedacht van zalmcarpaccio met warme toost, tomaat-pompoensoep, mosterdgebraad met spruitjes, bloemkool, minikroketjes en beken saus, en als dessert zelfgemaakt roomijs (neem dat room maar letterlijk: 1 liter room, 250 gr suiker, 8 eieren, mixen, invriezen, klaar) met warme chocoladesaus. De taart was er deze keer niet bij, maar dan wel ongelofelijk leuke marsepeinen pompoentjes, kleine cakejes en diverse soorten chocolade en andere snoepjes voor bij de koffie.

Tussenin wordt er rondgelopen, gespeeld met de kinderen, naar de koers gekeken, afgeruimd, gigantisch veel gekletst en gediscussieerd, en wijn gedronken.

Ik kan u verzekeren: ik heb nog nooit verzucht dat ik alweer naar mijn schoonouders moest. En zeker niet als, zoals vandaag, als added bonus, één van de kinderen daar mag blijven slapen voor een nachtje of twee.

Schoonouders: ge hebt er van soorten, maar die van mij krijgt ge niet, ik hou ze lekker zelf!

Brussels Girl Geek Dinner Chocolate Soirée, de filmpjes

Ik heb de bewuste avond uitvoerig geflipt (= gefilmd met een klein cameraatje, de flip), en hier zijn dus de filmpjes.

Nummer 1: wat gekakel van de girl geeks, en dan een uitleg van de maître chocolatier.

Nummer 2: meer deskundige uitleg, over de temperatuur van de chocolade en zo.

Nummer 3: de chocolatier toont hoe je chocolade overschept, met een zicht op de girl geeks.

Nummer 4: ik ben blijkbaar een ganse uitleg aan het geven, en ervan aan het genieten :-p

Nummer 5: hoe worden orangettes gemaakt?

Nummer 6: de chocolatier laat zien hoe je pralines begint te maken…

Nummer 7: … en hoe je ze later ook weer afwerkt

Nummer 8: het maken van studentenhaver, met enthousiaste girl geeks.

Mocht je er nog aan twijfelen: het was een plezante avond 🙂

Griekjes.

Vorig jaar had ik een heel fijn zesdejaar. Zo fijn, dat ik hen ging uitnodigen om een grote ijskrijm te komen eten, zodra mijn verbouwingen achter de rug waren. Het is er dus nog steeds niet van gekomen, het zal voor in de lente zijn.

Wel ben ik vandaag met de Griekjes van vorig jaar gaan eten, de 6de Latijn-Griekse dus, samen met mijn collega van Grieks, in -hoe kan het ook anders- een bijzonder fijn Grieks restaurant.

Ik heb getwijfeld om het af te zeggen: mijn stem deed nog lastig, mijn keel deed pijn, en ik had geregeld buikkrampen. Toch wou ik het eigenlijk niet missen, en ik ben bijzonder blij dat ik gegaan ben.

Het was leuk om hen terug te zien: amper een paar maand geleden, en toch al zoveel veranderd. De brave leerlingetjes van toen spreken nu vol passie over hun studies, over hun studentenleven en hun profs, over hun cursussen en hoe zwaar het wellicht nog wordt. Maar hun ogen blinken, en ze genieten duidelijk.

Het was na twaalven toen we naar huis gingen, dat zegt genoeg. Het was een bijzonder fijne avond.

En weet je? Als dit de toekomst is, als dit de jeugd van tegenwoordig is, dan hoeven we ons eigenlijk nog niet teveel zorgen te maken. Want er zit toekomst in, geloof me!