Geplaatst op

Poort :-)

En jawel, ik ben weg voor het weekend!

Man man man, hier heb ik naar uitgekeken: een weekend mijn favoriete LARP (kijk hier maar voor meer info en zo). Ik ben wel benieuwd: het is nummer dertig, de afsluiter van een cyclus, en dus ook een finale. We moeten zien te infiltreren in een bezette stad en een vernietigingswapen binnen zien te krijgen, zonder dat de vijandelijke ridders en magiërs er onze kop bij inslaan.

We spelen in een fort bij Luik, waar doorgaans enkel paintbal en BB-Gun toernooien worden gespeeld. Ik ben benieuwd: er is ons deze keer warempel een verwarmde ruimte en zelfs douches beloofd! En massa’s tunnels en onderaardse gangen. Jawel.

Ik wou alleen dat ik me wat beter voelde: de misselijkheid is er nog steeds, ook al ben ik gisteren om half negen (20.30u) in mijn bedje gekropen. En slapen, da’s nu niet bepaald mijn hoofdbezigheid op zo’n weekend.

Geplaatst op

75

Mijn schoonvader is 75 jaar geworden. Niet vandaag, maar al in januari. Vandaag gaf hij echter het bijhorende diner voor familie en dichte vrienden.

jeroom

Zoals altijd had mijn schoonmoeder ook nu weer een uitstekend restaurant uitgekozen, een klein kasteeltje met prachtige kasteeltuin en grote vijver. De locatie was al geen onbekend terrein meer, ze hebben er al vaker een feest gegeven, en dus wist ik al op voorhand dat het dik in orde ging zijn.

Ik had de uitnodigingen gemaakt een tijdje geleden, en kreeg nu ook de primeur van het menu om de kaarten te maken. Nelly had het voor elkaar gekregen dat ze de Valentijnsmenu gingen serveren, en het water liep me meteen in de mond. Oordeel zelf:

  • Champagne met hapjes
  • Gebakken ganzenlever met een jus van eend, gecarameliseerde sjalot en gekonfijte muskaatdruifjes
  • Sint-Jacobsvruchten en zeebaars, krokante groentjes met mosterdvinaigrette, raapjes en groentenconsommé

zeebaars

  • Tussendoortje (bleek een perensorbet te zijn met gember)
  • Gevuld kwarteltje met kriekensausje, kroket van zwezerik, een stoofpotje van pastinaak, mange-tout en shii-také
  • Frangipane, limoen, framboos en “Werther’s Originals
  • Mokka

En jawel, het was zo lekker als het klinkt: voortreffelijk klaargemaakt, mooi geserveerd. De kinderen kregen een apart menu met garnaaltjes, een kaaskroket en kip met appelmoes en gebakken patatjes, en een speciaal kinderijsje. Tussendoor konden ze gaan spelen op het kleine speeltuintje dat erbij hoort.

Ik kijk al uit naar het volgende jubileum :-p

Geplaatst op

Zon

Ik wil zon. En warmte. En dan liefst samen, en niet kunstmatig gegenereerd. Ik wil buiten in de zon kunnen zitten zonder dikke vest aan.

Ik klaag daar niet vaak over, maar dit jaar heb ik het moeilijk, met die langdurige koude en die vele grijze dagen. Als ik om me heen kijk, ben ik niet de enige. Maar ik voel van mezelf dat ik lastig loop, dat ik geen energie heb, dat ik geen zin heb om aan iets te beginnen, en dat ik vooral goesting heb om overal een grote schup in te geven.

Gisteren was ik tegen half twee thuis, en moest ik maar om half vier om de kinderen. Ik heb was opgehangen, schoolwerk gedaan, allerhande klusjes gedaan, en vooral:

ik heb twee grote kussens uit de zetel gehaald, die op de grond gelegd aan het raam, en me een uur lang languit op de grond in de zon op mijn buik gelegd.  Een klein tukje gedaan, maar vooral gewoon genoten. Van de zon. Van het zalige niksdoen. Van het lentegevoel dat toch een klein beetje kwam opzetten.

En u?

Geplaatst op

Inbranden

Barts nonkel Staf is op 31 december officieel gestopt met zijn boerderij, en is verhuisd naar een paar straten verderop, waar hij een knap huis heeft gekocht en laten inrichten.

Vandaag werd hij 66, en waren we uitgenodigd, samen met de rest van de familie, om een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe huis, en dan samen te gaan eten. Inbranden, noemt mijn schoonmoeder dat. Ik kende het woord niet. Helaas hadden ze net deze week de ganse straat opengelegd voor werken, zodat je eerder een modderbad zou nemen dan bij hem binnengeraken. Het verzamelen was dan maar bij mijn schoonouders, en het huis zal voor later zijn. Wij hadden het toch al gezien…

Soit, we zijn dus lekker gaan eten in L’Artichaud in Kruishoutem. Ik hield mijn hart vast, maar al bij al viel het ongelofelijk mee. De meeste restaurants zijn blijkbaar toch afgestapt van die loodzware keuken met roombereidingen. Champagne lust ik niet echt (ik drink eigenlijk sowieso geen alcohol) en ik kreeg een heerlijk alcoholvrij aperitief voor mijn neus. Ik ben eigenlijk benieuwd wat erin zat… Het hapje dat erbij werd geserveerd, was iets met krab en rivierkreeftjes op sla, met een lichte dressing. Ideaal, gewoonweg!
Het voorgerecht was een groot stuk (in feite genoeg voor een hoofdgerecht) koolvisfilet met een zalfje van wortel en een bedje van groene kool. Lekker, én mager! Daarna volgde een Parmentiersoepje, op basis van aardappelen blijkbaar, die ik voor een groot deel laten staan heb. Véél te veel!
Het hoofdgerecht was eendenborst met groenten en kroketjes. Lekker, maar voor het grootste deel van het tafelgezelschap te weinig gebakken. De pure carnivoor in mij kon zich echter uitleven :-p

Het dessert was dan weer delicieus, en wellicht ook het ergste van calorieën: een bolletje cuberdonroomijs, met een kletskopje van cuberdon, en een heerlijk stuk perenbavarois. Bij de koffie kon ik dan ook nog niet afblijven van de koekjes en de meringue.

Maar… het heeft me bijzonder gesmaakt. Het gezelschap was aangenaam, de kinderen (die een kindermenu hadden gekregen van minipizza’s als hapje, garnaalkroket als voorgerecht, biefstuk met friet en appelmoes, en een kinderijsje mét windmolentje als dessert) waren niet vervelend, en we zaten warm en gezellig binnen in dat gure weer.

Fijne dag gehad.

Mijn schoonfamilie weet wat goed is :-p

Geplaatst op

Gezond

Sinds ik met WW begonnen ben, doet het hele gezin hier van gezond. Yup, zo zijn wij :-p

Als middageten heb ik een wokgerecht gemaakt, volledig volgens WW recept. Er zit mager varkensvlees in, broccoli, bloemkool, wortels, verse gember, paprika, en dan een sausje van rijstazijn, sojasaus, oestersaus, een beetje olie, en maïzena. Daar heb ik dan pasta bij gekegeld, en geef toe, het ziet er lekker uit he! En dat bord was helemaal voor mij, geloof het of niet. Met WW heb je nooit honger, alleen zin in vanalles.

wok

Daarnet heb ik dan fruitsla gemaakt, met verse appel, banaan, druiven, kiwi, en een doosje ananas en perzik op eigen sap, in een kwart liter appelsiensap. Diëten is soms nog zo slecht niet hoor! Alleen die koekjes en chocolade he…

fruitsla

Geplaatst op

Dineetje in Weight Watchersstijl

(Voor WW-adepten: lees het verslag mét punten op dieet-volgen.be :-p )

Gisteren zijn Dirk en Ilse (Barts Netlashpartner en diens vrouw) komen nieuwjaren. Dirk is Kobes peter, vandaar.

Aangezien ik met Weight Watchers begonnen ben, moest ook dat dineetje in dezelfde stijl zijn, vond ik: als ik iets doe, ga ik er ook meteen voluit voor.

Het heeft me wat tijd gekost, maar ik heb een heerlijk menu kunnen samenstellen. Bart had voor de hapjes bij de aperitief gezorgd. Aangezien ik geen alcohol drink, lag daar al geen probleem, en kon ik het op een Ice Tea Light houden. Er waren kaasjes met druifjes of mandarijntjes, en daar ben ik netjes afgebleven. Van de stukjes mozzarella met een kerstomaatje heb ik er twee geproefd, niet meer dan dat.

Als voorgerecht was er een salade van avocado met parmaham en mandarijntjes (uit blik),  gemarineerd in een dressing van een scheut cognac, wat citroensap, mandarijnsap, een klein beetje olijfolie en wat zout. Dit alles werd gepresenteerd in de uitgeholde avocado, op een bordje sla.

Het hoofdgerecht was een kalkoenlapje ‘en papilotte’: een gebraden kalkoenlapje werd samen met tomatenblokjes, parmaham, lichte gruyère, een scheutje porto en een geutje room in een papillotte van zilverpapier gedraaid en in de oven gebakken. Daarbij kwam een sausje van sjalotjes, tomatenblokjes, witte wijn en room.
Ik heb het geserveerd met pomme dauphinois, en het werd bijzonder lekker bevonden.

Het dessert was ongelofelijk lekker in al zijn eenvoud, een typische vondst van Jamie Oliver: een schijf rijpe zoete ananas, besprenkeld met muntsuiker (gewone kristalsuiker waar je een paar blaadjes munt doorvijzelt totdat de suiker groen is en de blaadjes verdwenen zijn).

Daarna heb ik me wel bezondigd aan een stukje chocoladetaart, maar dat mocht ook wel eens, na al die light recepten.

Ik kan je verzekeren: als ik er niet had bijgezegd dat het recepten van de WW waren, ze hadden het niet eens gemerkt.

En gij nu :-p

Geplaatst op

Dienstverlening

In het kader van mijn vaste benoeming (na 17 jaar) moest ik een bewijs van goed gedrag en zeden hebben.

Ik dus naar het dienstencentrum hier in Wondelgem. Ik mag bijna onmiddellijk binnen, en word zeer vriendelijk ontvangen. De dame aan het loket neemt mijn identiteitskaart aan, en spreekt heel eventjes een politieagent aan die er net staat (ze zitten aan de andere kant van het gebouw), en even later verdwijnt de agent met mijn IDkaart. Tiens?

Ik wacht een tiental minuten, en dan komt ze heel eventjes uitleg geven: dat een model 2 (blijkbaar voor mensen die met kinderen werken) niet langer bij hen moet aangevraagd worden, maar sinds kort bij de politie. Wanneer ik me probeer te verontschuldigen en zeg dat ik gerust naar het politiekantoor kan gaan, lacht ze het weg: het komt wel in orde, ik moet nog eventjes wachten

Nog een vijf minuten later komt de inspecteur in kwestie terug met een papiertje, en verontschuldigt zich voor het wachten: eigenlijk is het kantoor gesloten in de namiddag, en moet zo’n bewijs op voorhand aangevraagd worden, maar hij had toch eventjes tijd terwijl hij op iets anders stond te wachten.

Als dàt niet chic is!

Bedankt, politie Wondelgem!

Geplaatst op

Voornemens

Over de meeste voornemens spreek ik me niet eens uit, die zijn zodanig banaal dat ik ze niet eens wil vermelden.

Wat ik me wel heb voorgenomen, is eindelijk weer meer lezen. Ik las vroeger bijzonder veel, en vond dat heerlijk. Intussen heeft het leven me ingehaald en ben ik ’s avonds vaak te moe om te lezen. Tv kijken is veel makkelijker, en eigenlijk ook een gewoonte geworden.

De voorbije dagen heb ik The Lost Symbol uitgelezen, eindelijk, en ben ik zelfs al 200 bladzijden ver in een volgend boek. Ik heb van mijn allerliefste namelijk de Millenium Trilogie van Stieg Larssen gekregen, iets wat ik heimelijk al lang wilde lezen maar nooit had gezegd. Mijn lief kent me gewoon goed, en had die mee.

Op deze manier ga ik misschien wel vijf boeken gelezen krijgen dit jaar. Laat ons hopen :-p

Geplaatst op

Pizza

Eigenlijk had ik gepland dat we op kerstavond allemaal samen pizza’s zouden maken. Bart had toen nog massa’s pizza over van ’s middags op kantoor, en toen hebben we die maar opgegeten.

Het maken van eigen pizza’s hebben we dan maar tot vandaag gehouden. De kinderen zagen het alvast prima zitten, en hebben naar hartelust geholpen.

Het deeg, geef ik toe, heb ik deze keer kant-en-klaar gekocht, maar het beleg was wel naar goeddunken. De kinderen zijn vooral gek op ananas, dus hadden we een verse ananas, die Bart vakkundig in stukjes heeft gesneden. Lekker, jong! De ene pizza werd er eentje met gekookte hesp, ananas, broccoli, champignons, kerstomaatjes, en massa’s emmenthal.

De andere kwam dan met opnieuw hesp, champignons, tomaatjes en ananas, maar ook salami en mozzarella, en naast emmenthal ook gruyere.

Voor herhaling vatbaar.

pizzassamen

pizza1

pizza2

Geplaatst op

Kerstmis

Gisterenavond hebben we eenvoudigweg met de kinderen doorgebracht.

Eerst pizza eten, dan ‘dessertjes’ maken met een grote doos diverse soorten nonnebillen (ook wel spek of marshmallows genoemd),  naar Mega Mindy kijken, en dan cadeautjes opendoen. Ze hebben ervan genoten.

Vandaag stond er wél een familiefeest op het menu, meer bepaald bij mijn ouders, met mijn broers en hun kinderen.

Mijn ma had voor heerlijk eten gezorgd, onder andere hazenruggen, waarvoor ik ’s morgens nog de gratin dauphinois had staan maken. Ik moet dat echt eens meer doen, want het was verdomde lekker.

Verder was het een gezellige bedoening: ik zie mijn broers veel te weinig om goed te zijn, en dus hebben we honderduit zitten kletsen, terwijl de vier kleine jongens tussenin voortdurend aandacht vroegen. Wolf is bijna zes, Alexander is er vier, Kobe is twee, en Nand is 9 maanden. Je kan het je dus wel voorstellen.

Hierbij dus een fotootje van mijn liefste met de kleine Nand, zoontje van mijn jongste broer.

Bartennand