Aquamundo

De grote aantrekkingskracht van Center Parcs is en blijft toch, naast uiteraard een aantal andere dingen, het grote subtropische zwembad.

Elk zwembad is weer anders, en dit was er eentje dat echt wel goed meeviel. Niet al te groot (maar dat is het park in feite ook niet) maar wel fijn. Er is een peuterzwembad in twee verdiepingen, met een halfpipe glijbaantje tussen. Ik vermoed dat Merel er een keer of honderd is afgegleden.

Er is een gewoon zwembad dat eigenlijk gewoon schuin afloopt, dus in het eerste stuk kunnen ook kleutertjes spelen. Verderop wordt het dieper, en af en toe gaat de golfslag aan, en krijg je hele fijne golven. Via een doorgang gaat het over in een hoop gangen en plekjes met bubbels, ligplatforms, watervalletjes en dat soort dingen. Er zijn twee drukbezette jacuzzi’s, en er is een buitenzwembad, dat nu uiteraard nogal hard lag te dampen en eigenlijk nogal snel koud was aan het hoofd.

Heel hoog is het niet, er zijn dus geen grote ronde pijpglijbanen, zoals in veel andere Center Parcs. Maar er is wél een dubbele korte, steile en dus supersnelle glijbaan, en er is een turbotunnel, zijnde een glijbaan waarbij je in een grote rubberen band zit, en waar je ‘afgeschoten’ wordt door een enorme waterstoot. Die is pikdonker en draait een paar keer rond, wel leuk, maar lang wachten vaak.

En dan is er, waar we wel twintig keer in geweest zijn, de wildwaterbaan. Denk aan een open stuk glijbaan, buiten, van toch wel een meter of drie breed, met bulten, platforms, stukken steil naar beneden, een stukje tussenzwembad, dat soort dingen. In het begin klampte Kobe zich nog aan me vast, maar na een tijdje ging hij dapper alleen en kon ik hem nog met moeite volgen. Alleen op het einde wachtte hij steevast op me, want daar werd het eventjes 1.20 m diep, en kon hij dus niet meer staan. Hij kan wel min of meer zwemmen met zijn blokjes, maar was er toch niet gerust in.

En moeder, die zwom dus vrolijk mee, dook de diepte in, stootte zich blauwe plekken bij alle hindernissen, ving kleine Kobetjes op als die onder water verzeilde, en amuseerde zich best.

Tsja, het is wat, zo’n waterspeelpark. Zeker als ge al de veertig gepasseerd zijt :-p

Terug naar huis

Jawel, tegen acht uur was iedereen uit bed, tegen tien uur was het huisje leeg en de auto vol.

We parkeerden de auto, en gingen terug naar het centrum om de buitenminigolf te spelen, want die hadden we nog niet gehad. Bart hield zich intussen bezig met waardevolle vader-dochtertijd.

CP37

CP38

CP39

CP40

CP41

CP42

CP43

CP44

We dronken nog iets, en zetten toen in de miezerige motregen aan naar Middelburg. Van de tocht over de Deltawerken was geen ene barst te zien door het slechte weer, jammer!

In Middelburg gooiden we een kotszak weg, zetten Merel in de buggy, en gingen op strooptocht langs de winkelstraten op zoek naar zwarte laarsjes voor mij. Dat hadden mijn mannen mij beloofd, en ik denk dat de gemiddelde tijd in een winkel twee minuten was. Niks gevonden dus. Wel aangenaam verrast door Middelburg: mooi stadje, en veel winkels. Eens terugkomen in de zomer, ik denk dat het daar dan best fijn toeven is.

We aten iets, gingen nog snel boodschappen doen in de Albert Heyn naast de parkeergarage (die verschillende soorten hagelslag van Venz, daar doen mijn gasten een halve moord voor, vandaar) en waren tegen vier uur terug thuis. Binnen het uur was het meeste opgeruimd, was de eerste wasmachine al aan het draaien, lag Merel netjes te slapen, zorgde de brandende haard voor een snellere opwarming, en lagen de jongens tv te kijken. Ha ja, want ze hadden hun tvtje nogal gemist, zei Wolf.

Zo’n eigen proper huizeke, da’s toch ook een gerief. En als je dan nog een weekend voor de boeg hebt, geeft dat toch nog wat extra vakantiegevoel.

Center Parcs, dag vier

Om toch niet helemaal in een routine te vervallen, en ook wel omdat de jongens bijzonder graag minigolfen, gingen we deze voormiddag dus, jawel, u raadt het al: minigolfen.

Port Zélande heeft er twee: een gewone buitenminigolf, vrij standaard. En dan dus ook een vrij spectaculaire indoorminigolf, met allerlei machines. Zeer fijn, als alles zou werken tenminste. Want blijkbaar was de compressor kapot – ze hebben er de hele tijd aan zitten sleutelen – en werkten bepaalde toestellen dus niet. Maar het balletje werd omhooggevoerd, weggeschoten, van de ene ton in de andere geschoten… Het had eigenlijk een hoog Steampunkgehalte, en Wolf vond het de max!

CP19

CP20

CP21

Merel, die zat erbij en keek ernaar, en ging dan maar onder toezicht van papa in de grote binnenzandbak spelen, waarop Kobe haar volgde. En mama, die werd genadeloos afgedroogd door haar oudste zoon.

CP22

CP23

Na het eten kreeg ik een klopke, en kroop ik simultaan met mijn dochter in bed voor een stevige tuk, terwijl Bart de jongens ging afzetten bij de Kids Club voor een uurtje ridderen. Ik ben hen weer gaan ophalen, heb wat poppenkast meegekeken, en ben daarna met hen nog een ijsje gaan halen en heb een wandelingetje gemaakt.

CP24

CP25

CP26

CP27

CP28

CP29

CP30

CP31

CP32

CP33

CP35

CP36

Ouddorp, en zwembad en zo.

Rustig opstaan, ontbijten, de zon zien opkomen uit je zetel… Er zijn erger dagen om te beginnen.

CP12

CP13

Omdat ik dus duidelijk het ondergoed van de kinderen was vergeten, ben ik deze voormiddag naar het dichtstbijzijnde dorp gereden, zo’n tien kilometer verderop. Ouddorp dus. Denk aan een kruising van Zomergem (of een andere gemiddelde landelijke gemeente) met Damme (klein en vooral toeristisch dorpje, met een paar schilderachtige zichten, en verder vooral wat boetiekjes voor de toeristen en veel restaurantjes).

Na wat gezoek vond ik de plaatselijke Albert Heyn (waar ik dan maar meteen boodschappen heb gedaan) en een Kruidvat, maar ondergoed was er helaas niet te koop. Gelukkig was er ook een Hemaatje, zodat ik kakelvers ondergoed voor de kinderen kon kopen aan een deftige prijs. Ik heb er dan nog wat rondgelopen, een Tshirt gekocht, en vooral veel zwarte laarsjes gepast, maar niks naar mijn goesting gevonden, helaas.

Intussen hadden de jongens alweer op het strand gezeten, en was Merel rustig aan het spelen. Ze zaten nochtans in hun pyama toen ik terug thuis kwam, gewoon omdat hun kleren kleddernat en grondig gezand waren, en ze dus al in bad waren geweest.

CP14

Er werd gekookt, Merel werd in bed gestoken, en ik gooide de jongens af in de Kids Club, waar er die dag werd ‘gepiraat’.

CP15

CP16

Tegen half vier waren we terug in het huisje voor een vieruurtje, en daarna werd er – hoe kan het ook anders? – gezwommen.

CP17

CP18

En ik, ik moest ’s avonds vechten tegen de vaak, hoewel mijn boek zó spannend was, dat ik het toch maar heb uitgelezen. Heerlijk, zo’n vakantie!

Nieuwjaarsdag

Ik wens u een prachtig 2013, dat alleen maar beter moge zijn dan 2012!

Voor ons begon het jaar eigenlijk heel gewoon, enfin, voor zover op vakantie zijn ‘gewoon’ is. We gingen verkennen, liepen wat rond, zaten rustig in ons huisje, aten de restjes van de avond voordien op (nog een ruime maaltijd) en genoten van het nietsdoen. Ik stak Merel in bed, en daarna meteen ook de jongens: die waren al doodop, en waren dus in slaap gevallen. Rond half vier kregen ze een vieruurtje, en ik ging met de jongens de volle tweehonderd meter verderop naar het strand. Nu ja, echt strand mag je het misschien niet noemen omdat het niet aan zee was (die lag een kilometertje verder) maar wel zand aan het Grevelingenmeer. Geen golven dus, maar wel wind en water. Er werd gevliegerd, en er werden putten gegraven. Zo moet dat ook, natuurlijk.

CP01

CP02

CP03

CP04

CP05

CP06

CP07

Om watertechnische redenen keerde ik met Kobe vrij snel terug naar het huisje, terwijl Wolf nog vrolijk verder bleef graven. En ik moest vaststellen dat ik blijkbaar voor de jongens geen ondergoed had ingepakt. Geen hemdjes, onderbroeken of kousen – ik WIST dat ik iets vergeten was! Tsja. Een snelle trip naar het winkeltje van Center Parcs leverde niks op: zij verkopen geen ondergoed. Gelukkig had ik een sponsen shortje voor Merel bij, dat perfect als onderbroek kon dienen voor Kobe. Want uiteraard zijn er op nieuwjaarsdag nu niet bepaald winkels open.

Bon ja, Merel werd wakker gemaakt, Wolf keerde terug van het strand met een paar kilo zand, en we togen richting zwembad. Een fijn zwembad overigens, maar daarover meer morgen.

CP08

CP09

CP10

CP11

En toen was het avond, lagen de kinderen in bed, brandden er kaarsjes, flakkerde het haardvuur, en lag ik languit in de zetel met een goed boek. Met mijn lief naast me. Beter kan een jaar toch niet beginnen, medunkt.