Volgende kamer in het huis van mijn ouders

Maandag waren we eraan begonnen, dinsdag was ik met ons pa en Merel ook naar Zomergem gereden: Merel en Kobe gingen verder doen, terwijl ik met ons pa naar het hoorcentrum reed om zijn hoorapparaten nog eens in orde te laten zetten. Alexander kwam ook af om naar het containerpark te rijden, en Marie-Julie kwam ook een handje toesteken.

Ik kwam dus terug met ons pa, en die wou nog even blijven, maar het deed hem gigantisch veel hartzeer: we zijn per slot van rekening zijn leven aan het afbreken en opruimen. Ik weet niet hoe ik me erbij zou voelen, maar ik weet dat ik er ook niet gelukkig van zou worden.

Alleen had ik na afloop niet het gevoel dat we veel waren opgeschoten. Meh. Gisteren kon ik me dan ook niet motiveren om nog een paar uur verder te gaan doen, ook al omdat ik me niet zo goed voelde en Bart en ik ’s avonds nog naar de Gentse Feesten moesten. Enfin, dat was het plan, want ook Bart voelde zich allesbehalve oké – hadden we iets verkeerd gegeten of zo? – en we zijn thuis gebleven.

Vandaag trokken Merel en ik opnieuw naar Zomergem en kwam ook Marie-Julie meehelpen, met heel mooi resultaat, eigenlijk.

We hebben vooral verder gedaan aan de vroegere wachtkamer van mijn ma, waar mijn pa de laatste jaren een pracht van een modeltrein had geïnstalleerd. Maar helaas, die grote tafel kon niet in één keer uit die kamer en we hebben alles moeten afbreken. Hij had de sporen vastgenageld, en ze zijn dan ook vrijwel allemaal beschadigd omdat het plastiek ook al ouder is en die spoortjes gewoon braken. Doodjammer… En ik denk dat hij in totaal zo’n 50 locomotieven en wagons heeft, allemaal van Lima, en wellicht zijn er wel een paar die behoorlijk wat waard zijn. Het zat eigenlijk heel, heel erg mooi in elkaar, met verschillende niveaus, en van die kleine houtblokjes in de bochten zodat de sporen lichtjes schuin lagen en de treinen niet uit de bocht vlogen. En heel veel wissels en seinen en een apart bedieningspaneel en al…

Nu stond er vooral ook heel veel rommel op en onder de tafel.

Ik had er dus dinsdag al aan gewerkt en had een deel van de tafel al vrijgemaakt en losgemaakt.

Vandaag, met behulp van de meisjes, werd alles afgebroken en in bakken gestoken, met mooi resultaat.

Nu is het aan de jongens om tafel en poten naar beneden te brengen, en dan kan ik de ruimte gebruiken om alle vuilzakken met rest op te slaan, zodat die later in de container kunnen.

Oh, en ook in de hobbykamer hebben we behoorlijk wat vooruitgang geboekt: de tafel is leeggemaakt, zodat we daar alle boeken van overal kunnen verzamelen en sorteren: romans, non-fictie, kookboeken, kinderboeken, anderstalig…

Yup, er is nog werk. Maar ik zie het voorlopig nog wel zitten.