Euh.
De jongens hebben het voorbije half jaar gretig gebruikt gemaakt van mijn beide elektrische fietsen. De ene, mijn ‘reservefiets‘, is een Cortina uit 2017. Ik heb later, voorjaar 2023, een nieuwe gekocht, gewoon omdat die er zo leuk uitzag en hij in mijn hoofd bleef spoken. En omdat ik het kon.
Ze hebben wel goed zorg gedragen voor de fietsen: altijd netjes opgeladen, altijd deftig op slot, maar dus wel goed gebruikt. Ha ja, Wolf moest regelmatig naar Zwijnaarde en ook Kobe zat af en toe aan de Sterre. En Wolf gebruikt die fiets ook vaak om naar Arwen te rijden: dat is maar acht kilometer, maar elektrisch scheelt toch wel wat.
Vandaag was hij stomverbaasd de living binnengekomen: “Goh, mama, moet ge nu wat weten? Toen ik daarstraks op de fiets zat, merkte ik dat het zadel los stond. Ik heb dan ook vrolijk heen en weer zitten wippen en draaien bij het fietsen. Maar toen ik daarnet in de garage het zadel wilde vastzetten, bleek het niet het zadel te zijn, maar is de kader gewoon doorgebroken!”
Euh???
Hij heeft twee minuten chance gehad dat hij niet gewoon voluit op zijn bek is gegaan. Serieus!
Geen idee hoe dit kan en of het nog kan gerepareerd worden met behoud van stevigheid, maar ik hoop het wel, want die fiets wordt echt nog vaak gebruikt. En vooral: het is – was? – een goeie fiets, waar voor de rest nog niks aan was.
Hmpf.