Lovenbos

Ons pa is sinds vorige week vrijdag verhuisd vanuit het ziekenhuis naar een herstelkamer in Lovenbos, in Lovendegem. Dat was vrij plots, maar er was gewoon een kamer opengekomen en ze wilden die zo snel mogelijk vullen.

Jeroen heeft ons pa dan verhuisd, en blijkbaar is het heel moeilijk om in zijn huis in zijn kleerkast kleren te vinden, of handdoeken en zo. Soit, wij landden gisteren om 6.20 uur op Zaventem, zodat we om 7.45 uur hier in huis stonden, een kwartier later de eerste wasmachine aan het draaien was, nog een kwartier later alle valiezen uitgeleegd waren – anders blijft dat weken aanslepen – en ik nog wat later een tukje deed in de zetel. Ha ja, ik had amper een uur geslapen op het vliegtuig.

Maar Bart had intussen al boodschappen gedaan en ’s middags was er gewoon brood – man, dat smaakte! – zodat ik op het ritme van de was tegen vier uur bij ons pa stond in Lovenbos. Hij heeft er een heel ruime, lichte kamer met dus amper gerief. Ik ben dan met hem naar Zomergem gereden om extra kleren en materiaal: een toiletzak met zeep en shampoo en dergelijke, handdoeken en washandjes, wat extra T-shirts en nog twee schone broeken, twee pyjama’s, dat soort dingen. Hij heeft dan terug in zijn kamer meteen propere kleren aangedaan en mij zijn kleren meegegeven – extra was, yay! – zodat hij helemaal proper was.

Vandaag stond ik opnieuw om vier uur bij hem, deze keer met Merel erbij. We reden fluks naar Eeklo: een stapel nieuwe onderbroeken en onderhemden van bij de Zeeman. Hij vond dat hij nog genoeg had, maar die dingen waren van 30 jaar en 30 kilo geleden en helemaal uitgelebberd en versleten. Dat hij daar thuis mee rondloopt, dat moet hij zelf weten, maar niet daar waar andere mensen hem kunnen zien. Arm is hij er niet van geworden.

Ik wilde nog naar de C&A voor een propere zwarte broek, en in het korte eindje tussen Zeeman en C&A ligt toch wel een Standaard Boekhandel zeker? Twee kopen, derde gratis, en dus kreeg Merel twee boeken – wie zegt er nu nee tegen een lezend kind? – en kreeg ons pa al meteen een vervroegd verjaardagscadeautje waar hij zeer verguld mee was.

Bon, al bij al heeft ons pa nu toch wel een gevulde kleerkast daar in Lovenbos: vier broeken, vijf T-shirts, drie hemdjes met korte mouwen en een met lange mouwen – die mens draagt nu eenmaal graag hemden – en meer dan voldoende ondergoed. Hij kan eventjes voort, denk ik.

Volgende stap: terug naar huis. Want de afspraak met het ziekenhuis was dat ze daar in Lovenbos ook zijn eten nog zouden mixen om zijn slokdarm wat te sparen, maar dat doen ze dus blijkbaar helemaal niet. En dan is de vraag waarom hij daar nog lang zou zitten…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *