Jawel, vandaag zijn de examens begonnen voor de tweede en de derde graad. Kobe zit vandaag dus te zweten op zijn eerste wiskunde-examen, morgen volgt nummer twee. De eerste graad begint pas donderdag en heeft dus nog drie dagen gewoon les.
Dat zorgt ook bij mij weer voor de gebruikelijke spreidstand: mijn examens zijn binnen, de laatste lessen in vijf en zes werden vorige week al gegeven, mijn brein zit in examenmodus, maar ik moet dus wel nog twee dagen lesgeven. Correctie: halve dagen, want ik heb normaal gezien in de namiddag zesdes, en die zijn er dus niet. En morgen begin ik maar ’s middags, wegens geen vijfdes tussen twaalf en één.
Gelukkig zijn ook de toezichten aangepast, want anders moest ik vandaag nog speciaal blijven: op maandag heb ik les van tien tot twaalf, en dan normaal gezien toezicht van kwart na één tot kwart voor twee. Dat is verschoven naar morgen, zodat het wel aansluit op mijn lessen.
Maar eerlijk? Ik heb echt geen zin meer in die lessen. De leerlingen duidelijk ook niet: ze zijn wild, zenuwachtig en redelijk onhandelbaar, en dus niet aangenaam om les aan te geven. En de leerstof die je geeft, blijft ook niet echt meer hangen. Tsja.