Paranoïde auto

Ik ben ongelofelijk blij met mijn Skoda Eniaq, het is een ronduit fantastische auto, volledig elektrisch en super gerieflijk. Bart had geen betere auto voor mij kunnen kiezen.

Maar er is één ding dat zo langzamerhand, na anderhalf jaar, serieus op mijn zenuwen begint te werken: het ding is ongelofelijk paranoïde. Ja, ik weet het, het is wellicht een instelling, maar ik ben te lui om daar naar te gaan zoeken. Het lijkt me ook geen eenvoudige instelling om op te zoeken: de auto zet zichzelf voortdurend op slot, of op zijn minst gedeeltelijk.

Ik bedoel: als ik in de buurt kom met mijn sleutels, begroet hij mij en gaat het slot van mijn deur. De rest van de deuren blijft echter op slot, en ik moet een keer of drie op mijn afstandsbediening duwen vooraleer ook de andere deuren van het slot gaan. Ik let daar niet altijd op, zodat ik soms al neerzit op mijn stoel terwijl Merel of Kobe nog staan te koekeloeren aan hun deur. Idem voor bijvoorbeeld het klepje van de lader: ik stap uit de auto, wil de lader insteken, maar dan moet ik eerst ergens mijn sleutels zoeken om alles open te zappen en pas dan dat klepje te kunnen openen. Idem voor de koffer: als ik in de auto zit, is standaard die koffer op slot en moet ik hem echt manueel nog eens openklikken wanneer pakweg Wolf gerief in de koffer wil zetten.

Maar ook: ik kom in de buurt, hij gaat open, maar gaat na een tiental seconden weer op slot. Als ge dus eerst uw vest durft uitdoen voordat ge uw deur opent, moet ge alweer grabbelen naar uw sleutels. Serieus!

Ik vermoed dat dat een instelling is die carjacking moet voorkomen, maar hier in ons Vlaamse landje is dat eerder storend dan praktisch.

Misschien moet ik toch ne keer de handleiding gaan zoeken of ik dat kan veranderen. Of ik blijf gewoon vloeken op dat paranoïde ding.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *