Dju.
Eternica eindigt zaterdagnacht, de zondag is er om op te ruimen en rustig te vertrekken. Maar er was vandaag ook verkiezingsdag, dus wilden Jarne en ik toch rond tien uur in de auto zitten. Daar slaagden we ook min of meer in, we hadden zelfs de tijd om nog even te helpen opruimen.
En toen, toen ging ik mijn auto halen op de parking en zette die even op een parkeerplaatsje vooraan om de spullen in te laden. En reed ik er achterwaarts weer uit, meteen al draaiend. En bleek er een rotsblok in de weg te liggen dat ik onmogelijk had kunnen zien vanuit mijn auto. Het zei krak. Jawel.
Mijn wiel was nog netjes voorbij de steen gegaan, maar de rand van mijn wielkap was blijven haken en helemaal losgekomen. De hele bumper hing dus naar beneden. Juist ja. Eventjes paniek, jawel. Gelukkig waren er Cody en Kristof die op vraag van Jarne even kwamen helpen en erin slaagden om alles min of meer op zijn plaats te duwen. Er zijn hier en daar haakjes afgebroken en het hele boeltje is serieus geschonden, waardoor Cody me aanried om niet via de autostrade te rijden, of in elk geval toch niet al te snel. Nog een chance dat het enkel volledig vooraan is en de luchtdruk bij het rijden alles dus gewoon aandrukt.
Meh.
We zijn inderdaad aan maximaal 100 km per uur naar huis gereden, maar alles bleef behoorlijk stabiel. We zaten wel op ons ongemakken, moet ik toegeven.
Enfin, een redelijke domper op een fijn weekend. Het zal me geld kosten…