Yup, vandaag heb ik ons pa eventjes “ontvoerd” uit het ziekenhuis. Met toestemming, uiteraard. Het leek zowel de behandelende arts als mezelf een goed idee om te kijken hoe ons pa zich zou redden in een iets grotere omgeving dan zijn ziekenhuiskamertje, vooraleer hij definitief naar huis zou gaan.
Wel, dat bleek prima te lukken! Ik zag, om eerlijk te zijn, niks van zijn duizeligheid of zijn evenwichtsproblemen: hij sorteerde kousen, las mijn blog, liep rond en gedroeg zich zoals vanouds. Als dat zo blijft, mag dat geen enkel probleem opleveren eenmaal hij opnieuw thuis is.
Bart zat nog wel in Londen, maar ik had varkenshaasje gemaakt met rozepepersaus, gestoofd witloof en gebakken patatjes, en dat ging duidelijk vlotjes binnen, als fijn alternatief voor de ziekenhuiskost.
Opgelucht, jong, ge hebt er geen idee van.